شهرآرانیوز - بهروز افخمی که هفته گذشته درباره شباهت فیلم ۱۹۱۷ و دیده‌بان حاتمی‌کیا نظراتی داده بود، در پاسخ به واکنش‌های زیادی که این گفته‌ها به وجود آورد بود گفت: «به این نظرات برخی واکنش‌های طنز به این اظهارنظر بامزه و برخی بی‌مزه بود، اما معتقدم آن‌ها که منتقد این قیاس شدند، چیزی از معنای فرم نمی‌فهمند.»
وی در ادامه نکاتی را درباره شباهت‌های فرمی ۲ فیلم «دیده‌بان» و «۱۹۱۷» برشمرد و خاطره‌ای از تأثیر تجربه حضور در میدان جنگ بر زاویه فیلمبرداری و قاب‌بندی در فیلم‌های ابراهیم حاتمی‌کیا روایت کرد.
در ادامه وقتی مجری برنامه فیلم «۱۹۱۷» را به لحاظ «تکنیکی» فیلم بهتری از «دیده‌بان» توصیف کرد، افخمی گفت: واقعیت این است که «۱۹۱۷» از نظر «مکانیکی» فیلم بهتری است و امکانات بهتری در اختیار داشته اما از نظر تکنیکی حتماً فیلم بهتری نیست چرا که تکنیک در واقع همان «فرم» است.
افخمی در ادامه موسیقی خالص بدون کلام را «فرم» خالص توصیف کرد و گفت: کسانی که درکی از فرم در اثر هنری ندارند را باید تشویق کنیم که به موسیقی بدون کلام و بدون ملودی گوش دهند. اگر چنین موسیقی‌ای را دریافت نمی‌کنید، شما اساساً استعدادی برای کار هنری ندارید چراکه از درک شکل خالص فرم هم ناتوانید. اما اگر آن را دریافت می‌کنید، سوال این است آن چیزی که از یک موسیقی بدون کلام و ملودی درک می‌کنید چیست؟ این آن چیزی است که از نظم و به‌جا بودن اصوات درک می‌کنید و این همان فرم است.
وی افزود: وقتی سراغ هنرهای دارای مضمون مانند نقاشی، سینما و ادبیات می‌آییم، فرم با یک مضمون همراه می‌شود. حتماً باید با توجه به معنا، فرم را انتخاب کرد. این ارتباط میان فرم و مضمون اجتناب‌ناپذیر است.
افخمی در ادامه نکاتی را درباره نسبت معنا با زیبایی مطرح کرد و از اصالت فرم‌های ادبی در تجربه‌های سینمایی گفت و تأکید کرد: همه شگردهای خوب در سینما، از ادبیات آمده است.