کشف ۶ کهکشان واقع در یک سیاه‌چاله غول‌پیکر!

به گزارش شهرآرانیوز، بر اساس تحقیقاتی که اخیرا منتشر شده است، ستاره‌شناسان شش کهکشان واقع در یک سیاه‌چاله بزرگ را یافته‌اند که می‌تواند چگونگی ایجاد این هیولا‌های رمزآلود را توضیح دهد.

این‌گونه تصور می‌شود که سیاه‌چاله‌هایی که در اوایل تاریخ جهان پدید آمده‌اند، از فروپاشی اولین ستاره‌ها شکل گرفتند، اما ستاره‌شناسان از چگونگی تبدیل شدن این سیاه‌چاله‌ها به موجوداتی غول‌پیکر شگفت‌زده‌اند.

سیاه‌چاله‌ای که به تازگی کشف شده است، مربوط به زمانی است که جهان حتی یک میلیارد سال نیز قدمت نداشته است، یک میلیارد برابر جرم خورشید ما وزن دارد و توسط ستاره‌شناسان رصدخانه جنوب اروپا (ESO) مشاهده شده است. دانشمندان گفتند که این یافته می‌تواند توضیحی در مورد چگونگی ایجاد سیاه چاله‌های عظیم مانند آنچه در مرکز راه شیری ما وجود دارد، کمک کند.

دلیل این مسئله این است که ستاره‌شناسان معتقدند رشته‌هایی که در خوشه کهکشان‌ها وجود دارند، گاز کافی برای تغذیه سیاه‌چاله با خود دارند که خود رشد آن را امکان‌پذیر می‌سازد. مارکو میگنولی (Marco Mignoli)، ستاره‌شناسی در موسسه ملی اخترفیزیک (INAF) در بولونیا، که پژوهشی را در مجله فضا و اخترشناسی منتشر کرده است، این‌چنین گفت:

رشته‌های کیهانی مانند رشته‌های عنکبوت هستند. کهکشان‌ها در جایی که این رشته‌ها قرار دارد، رشد می‌کنند و جریان‌های گاز موجود، که برای تأمین سوخت کهکشان‌ها و سیاه‌چاله مرکزی غول‌پیکر استفاده می‌شود، می‌توانند در امتداد رشته‌ها جریان داشته باشند. مارکو میگنولی گفته است که تاکنون هیچ توضیح مناسبی در مورد وجود چنین سیاه‌چاله‌های عظیم اولیه‌ای وجود نداشته است.

 

محققان گفتند که ساختار این رشته‌ها ممکن است با کمک ماده تاریکی که مقادیر زیادی گاز را در اوایل جهان جذب کرده است، تشکیل شده باشد. کالین نورمن (Colin Norman)، نویسنده مشترک این پژوهش، از دانشگاه جانز هاپکینز این‌چنین گفته است:

یافته‌های ما این ایده که دورترین و عظیم‌ترین سیاهچاله‌ها در هاله‌های ماده تاریک بزرگی در ساختار‌هایی با مقیاس بزرگ تشکیل می‌شوند و رشد می‌کنند، را پشتیبانی می‌کند و تشخیص ندادن زودهنگام این چنین ساختار‌هایی احتمالاً به دلیل محدودیت‌هایی است که در مشاهده وجود دارد.

طبق بیانیه ستاره‌شناسان رصدخانه جنوب اروپا، کل این ساختار‌ها سیصد برابر بیشتر از اندازه کهکشان راه شیری است. اما کهکشان‌ها با کم‌نورترین تلسکوپ‌هایی که اکنون وجود دارند، قابل مشاهده و کشف هستند، ولی کشف این کهکشان تنها با استفاده از بزرگترین تلسکوپ‌های نوری موجود، از جمله تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوب اروپا در صحرای آتاکاما شیلی امکان‌پذیر است. باربارا بالماورده (Barbara Balmaverde)، ستاره‌شناسی در موسسه ملی اخترفیزیک (INAF) در تورینو، ایتالیا، اینچنین اظهار کرد:

معتقدیم که تاکنون فقط مقدار کمی اطلاعات دریافته‌ایم، و چند کهکشانی که تاکنون در اطراف این سیاه‌چاله بزرگ کشف شده است، تنها درخشان‌ترین آن‌هاست.

این پژوهش آخرین تحقیقی بود که در مورد شکل گرفتن سری این هیولا‌های کیهانی بحث می‌کند، این کهکشان آن‌چنان انبوه است که حتی نور نیز نمی‌تواند از بین نیروی جاذبه آن‌ها فرار کند. در ماه سپتامبر، دو اتحادیه که شامل ۱۵۰۰ دانشمند است، از کشف این کهکشان GW ۱۹۰۵۲۱ خبر دادند که در اثر برخورد دو سیاه‌چاله کوچک ایجاد شده است.

آنچه دانشمندان مشاهده کردند امواج گرانشی بود که بیش از هفت میلیارد سال پیش در اثر خرد شدن، پدید آمده بود. این واقعه انرژی به اندازه هشت توده خورشیدی را آزاد کرده بود و یکی از قدرتمندترین وقایع جهان از زمان انفجار بزرگ به شمار می‌رفت.

با ۱۴۲ جرم خورشیدی، GW ۱۹۰۵۲۱ اولین سیاهچاله «جرم میانی» بود که تاکنون مشاهده شده است. دانشمندان اظهار کرده‌اند که این یافته نظریه‌های فعلی در مورد ایجاد سیاه‌چاله‌های بزرگ را به چالش می‌کشد. این امر حاکی از این است که این واقعه ممکن است از طریق ادغام پیوسته این اجسام متوسط ​​باشد.

منبع:آی تی رسان