لژیونر مشهدی فوتبال هلند که چند‌فصلی می‌شود مورد‌توجه تیم‌های ایرانی برای بازگشت به فوتبال باشگاهی کشور قرار گرفته است، اگرچه چند هفته از شروع اردیویژه می‌گذرد، اما باز هم در فصل نقل‌و‌انتقالاتی فوتبال ایران پیشنهاد دارد
مرتضی اخوان | شهرآرانیوز؛ روز گذشته در‌حالی خبری مبنی‌بر تلاش‌های مالک متمول تراکتور برای جذب رضا قوچان‌نژاد در رسانه‌ها منتشر شد که به نظر می‌رسد این انتقال با توجه به شروع رقابت‌های لیگ فوتبال هلند و اشتغال گوچی در باشگاه زووله عملی به نظر نمی‌رسد. باوجود‌این سابقه محمدرضا زنوزی در ممکن کردن غیرممکن‌ها در فصل نقل‌و‌انتقالات نشان می‌دهد هیچ بعید نیست ستاره ایرانی بعد از ۱۵ سال فوتبال حرفه‌ای در باشگاه‌های اروپا به ایران برگردد.
بعد از جذب ستاره‌هایی همچون مسعود شجاعی، اشکان دژاگه و احسان حاج‌صفی توسط تراکتور، حالا زنوزی قرار است با گوچی وارد مذاکره شود تا شاید بتواند او را هم به جمع ستاره‌های تیم خود اضافه کند. شاید تا قبل از عقد قرارداد کاپیتان‌های تیم ملی با تراکتور کسی فکرش را نمی‌کرد شجاعی، دژاگه و حاج‌صفی با توجه به سابقه طولانی بازی در خارج از ایران، به حضور در لیگ ایران رضایت بدهند؛ اما این اتفاق افتاد و نتیجه‌اش هم برای تراکتور، قهرمانی در جام حذفی با درخشش همین ستاره‌ها بود. با‌این‌همه موانعی برای بازگشت قوچان‌نژاد به فوتبال ایران وجود دارد؛ ۵ مانعی که شاید سبب شود هیچ‌گاه قوچان‌نژاد با پیراهن تیم‌های باشگاهی ایران به میدان نرود.
مانع اول| سنگ بزرگ زووله!
شاید اولین و جدی‌ترین مانع بر سر راه این انتقال بزرگ، باشگاه زووله هلند باشد. تیمی که فصل گذشته بار دیگر رضا قوچان‌نژاد را احیا کرد و حالا این فصل نیز با گذشت ۳ هفته از رقابت‌های اردیویژه نمایش درخشان قوچان‌نژاد زیر زبان هواداران این باشگاه جنوبی کشور هلند مزه کرده است؛ اتفاقی که شاید موجب مخالفت مدیران باشگاه هلندی با جدایی قوچان‌نژاد شود. گوچی هنوز یک سال دیگر با زووله قرارداد دارد و اگر تراکتوری‌ها خواهان جذب این بازیکن سی‌وسه‌ساله هستند، باید رضایت باشگاه هلندی را بگیرند که با توجه به مشکلات ارزی و بالا‌رفتن نجومی نرخ دلار و یورو شاید چنین‌کاری ممکن نباشد. به احتمال فراوان در صورت فرض محال موافقت مدیران زووله، تراکتوری‌ها با مشکل جور‌کردن مبلغ رضایت‌نامه این ستاره رو‌به رو شوند. البته زنوزی همیشه نشان داده که هیچ غیرممکنی برای او غیرممکن نیست و آقای متمول هیچ بعید نیست دست به کاری عجیب‌و‌غریب بزند و گران‌ترین خرید تاریخ فوتبال ایران را انجام بدهد!
مانع دوم| همسر گوچی به ایران نمی‌آید
یکی از مشکلات همیشگی رضا قوچان‌نژاد برای بازگشت به فوتبال ایران، همسر اوست. سروین بیات، همسر رضا قوچان‌نژاد، که خواهر یکی از هنرپیشه‌های سرشناس سینمای ایران، ساره بیات است، علاقه چندانی به زندگی در ایران ندارد و از همان بدو عروسی با گوچی با او به خارج از کشور رفت. او در طول این سال‌ها با انتخاب سبک زندگی خود نشان داد که علاقه چندانی به بازگشت و زندگی در ایران ندارد. شاید به‌خاطر همین است که قوچان‌نژاد هر بار در این یکی‌دو سال با پیشنهاد جدی از داخل ایران رو‌به‌رو شده، پیش از بررسی آن با همسرش مشورت کرده و همواره خیلی زود به پاسخ «نه» رسیده است!
مانع سوم| قهری که پا‌برجاست
نامه خداحافظی رضا قوچان‌نژاد از فوتبال ملی آن‌قدر تلخ و پُرحاشیه بود که در همان برهه واکنش‌های زیادی از‌سوی منتقدان کارلوس کی‌روش، سرمربی وقت تیم ملی، به‌همراه داشت. قوچان‌نژاد بعد از جام‌جهانی۲۰۱۸ که حتی برای یک دقیقه هم به میدان نرفت، با انتشار نامه‌ای در اینستاگرامش از فوتبال ملی خداحافظی کرد. قوچان‌نژاد که گویی در عرصه ملی دلخور و ناراحت است، حالا تمایل چندانی ندارد تا به فوتبال باشگاهی ایران برگردد. البته لژیونر مشهدی بعد از چراغ سبز دراگان اسکوچیچ، سرمربی جدید تیم ملی، پالس‌های مثبتی از تمایلش برای بازگشت به تیم ملی را به تهران مخابره کرد؛ اما به نظر نمی‌رسد تمایلی برای بازی در باشگاه‌های لیگ‌برتری ایران داشته باشد.
مانع چهارم| لطمه به زندگی حرفه‌ای
کار حرفه‌ای، پول حرفه‌ای و زندگی حرفه‌ای. این‌ها تمام چیزی است که ستاره سی‌وسه‌ساله فوتبال ایران در سال‌های رو‌به‌پایان فوتبالش می‌خواهد. قوچان‌نژاد با تجربه سال‌ها زندگی و فوتبال حرفه‌ای در اروپا به‌هیچ‌وجه چشم به هیاهو در تیم‌های بزرگ ایرانی ندارد و اول از همه به فکر پایانی خوش بر دوران فوتبالش است. قوچان‌نژاد برای بازگشت به ایران بیش از هر چیز شاید از آینده زندگی حرفه‌ای‌اش می‌ترسد. از اینکه در ایران گرفتار بدقولی‌های مالی باشگاه‌های همیشه‌بدهکار شود. از اینکه در ایران نظام زندگی حرفه‌ای‌اش به هم بریزد و به یک بازیکن آماتور بدل شود.
مانع پنجم| ترس از آینده
رضا قوچان‌نژاد وقتی به سرنوشت هم‌بازی‌های سابقش که قید فوتبال در اروپا را زدند و به ایران آمدند نگاه می‌کند، از بازگشت می‌ترسد. اشکان دژاگه، مسعود شجاعی، فریدون زندی، دانیل داوری، استیون بیت‌آشور و... همه و همه نمونه‌هایی هستند که بعد از آمدن به باشگاه‌های ایران یا حتی تیم ملی به ورطه نابودی افتادند. فوتبالشان خیلی زود تمام شد و به یک بازیکن معمولی با کلاس آسیایی بدل شدند. گوچی فوتبال هلند حالا شاید ترسی بزرگ از آمدن به فوتبال باشگاهی ایران دارد؛ فوتبالی که در سال‌های اخیر به هیچ‌کدام از هم‌بازی‌های اروپایی‌نشینش رحم نکرده و کمتر‌گزینه‌ای بوده که با حضور در لیگ برتر ایران توانسته باشد همان کیفیت اروپایی خود را حفظ کند.