از زمان شروع اعتراضات در سال جدید، در‌پی بحران اقتصادی و انفجار ویران‌کننده دو ماه پیش بندر بیروت، توأمان موجی از امید و ناامیدی در میان مردم لبنان به راه افتاده است و حالا هزاران لبنانی در سالروز انقلاب ۱۷اکتبر، در پایتخت این کشور، بار دیگر به خیابان‌ها آمده‌اند.
هدی جاودانی | شهرآرانیوز؛ از زمان شروع اعتراضات در سال جدید، در‌پی بحران اقتصادی و انفجار ویران‌کننده دو ماه پیش بندر بیروت، توأمان موجی از امید و ناامیدی در میان مردم لبنان به راه افتاده است و حالا هزاران لبنانی در سالروز انقلاب ۱۷اکتبر، در پایتخت این کشور، بار دیگر به خیابان‌ها آمده‌اند. بااینکه وضعیت نابه‌سامان لبنان به استعفای سعد حریری، نخست‌وزیر این کشور، انجامید، مقامات سیاسی لبنان هنوز نتوانسته‌اند دولتی شایسته برای پاسخ‌گویی به چالش‌های پیش روی این کشور تشکیل دهند.
از هنگام شکل‌گیری جنبش اعتراضی لبنان تاکنون دو دولت کناره‌گیری کرده‌اند، اما سیاست‌مداران لبنانی، که بسیاری از آن‌ها دیکتاتور‌های برجای مانده از جنگ داخلی لبنان در بازه سال‌های ۱۹۷۵-۱۹۹۰ هستند، علی‌رغم فشار‌های داخلی و بین‌المللی برای اصلاح نظام سیاسی لبنان، مصمم، بر مسند قدرت باقی‌مانده‌اند. تظاهرات روز شنبه لبنان از میدان شهدا، قلب بیروت، در سالروز اعتراضات لبنان آغاز شد و تظاهرات‌کنندگان، با پلاکارد‌ها و سر‌دادن شعارهایی، با عبور از بانک مرکزی، خشم خود را درباره بحران مالی این کشور و کاهش ۸۰ درصدی پوند لبنان، ارز رایج این کشور، ابراز کردند. آن‌ها سپس با گذر از عمارت پارلمان این کشور، در نزدیکی بندر تخریب‌شده بیروت گردهم‌آمدند، به یاد کشته‌شدگان واقعه انفجار یک‌دقیقه سکوت کردند و رأس ساعت ۱۸:۰۷ دقیقه بعدازظهر به وقت محلی، یعنی زمان دقیق انفجار، شعله انقلاب را برافروختند.
این راهپیمایی مقابل پارلمان لبنان، با تلاش عده‌ای برای ورود به مقر پارلمان به خشونت کشیده شد و با دخالت نیرو‌های امنیتی و شلیک گاز‌های اشک‌آور، معترضان از محل پارلمان فاصله گرفتند. سعد حریری که در موج اول اعتراضات در ماه اکتبر کناره‌گیری کرده بود، به‌نظر قرار است برای تصمیم‌گیری درباره آینده نخست‌وزیری لبنان در جلسه‌ای حضور پیدا کند، اقدامی که احتمالا با مخالفت فعالان سیاسی این کشور مواجه خواهد شد. عون همچنین روز شنبه، از رهبران اپوزیسیون لبنان برای چندمین‌بار خواست تا با دولت و نهاد‌های وابسته همکاری کنند، درخواستی که مجددا از‌سوی فعالان سیاسی رد شد.
به عقیده تحلیلگران سیاسی، جنبش اعتراضی لبنان موجب حفظ ساختار سست سیاسی لبنان شده است و می‌تواند به مانعی در مسیر اصلاح لبنان بدل شود و نبود برنامه سیاسی مدون و رهبری شایسته، پیشرفت فرایند اصلاحات را در این کشور دشوار کرده است. اما با‌وجود همه محدودیت‌ها، این اعتراضات دستاورد‌هایی نیز به‌دنبال داشته، که همین امر به تداوم آن منجر شده است.