نویسنده کتاب «دلهره‌های کودکی» بر این باور است که ریشه‌های خشونت و بیرحمیهای جامعه در شیوههای سنتی تربیت کودکان و آموزش آن‌ها نهفته است که می‌تواند دوران کودکی را به زندان مبدل کند.
الهام یوسفی|شهرآرانیوز؛ در یک کتاب‌فروشی دنبال کتابی می‌گشتم تا بعد از خواندن یک رمان سنگین، آن را دست بگیرم و برای تنوع بخوانم. از این قفسه به آن قفسه و از این موضوع به آن موضوع سرک می‌کشیدم تا اینکه چشمم به عنوان کتاب «دلهره‌های کودکی» افتاد، کتابی با حجم کم، طراحی جلد زیبا و زیرعنوان جذاب! زیرعنوانی که می‌گفت کتاب تنها برای کودکان نوشته نشده است و مخاطبانش فقط والدین نیستند؛ کتاب برای جست‌وجوی «خود واقعی» است.
این خود واقعی کجا بود جز در جهان پیچیده و دور از دسترس کودکی؟ جهانی که حالا به واسطه خانم میلر باید به آن سفر می‌کردم. نویسنده کتاب، خانم آلیس میلر، در مقدمه این‌گونه معرفی شده بود: نویسنده سوئیسی، متولد لهستان، با تجربه ۲۰ سال کار روان‌کاوی که به واسطه نقاشی‌های خودجوشش در سال ۱۹۷۳، دوران کودکی خود را بازیافت.
بعد از آن بود که اعتبار نظریه‌های روان‌کاوی را زیر سؤال برد و سال ۱۹۸۸ از عضویت در «انجمن بین‌المللی روان‌کاوی استعفا کرد و در ۱۹۵۵، در کتاب «دلهره‌های کودکی» که پرفروش‌ترین کتاب اوست، تجدید نظر کرد. میلر نویسنده پرکاری است که کتابش به ۲۱ زبان ترجمه شده است. همین اطلاعات کافی بود که به خواندن این کتاب مشتاق و کنجکاو شوم و آن را از قفسه کتاب‌فروشی بردارم. در مطالعه همان صفحات اول، متوجه شدم با یک کار خوب در زمینه روان‌کاوی روبه‌رو هستم، کاری که خانم میلر با زبانی بسیار ساده و روان و به دور از اصطلاحات تخصصی نوشته و آقای امید سهرابی نیک آن را به همان روانی ترجمه کرده است.
میلر در این کتاب کوچک با ما درباره حقیقت تلخی که در عمیق‌ترین بخش زندگی ماست صحبت می‌کند، بخشی که سال‌های سال است از دسترس خارج شده است: کودکی‌مان! در حدی که ما به طور معمول، خاطرات آن دوره را به صورتی خیلی شاد و سرخوشانه به یاد می‌آوریم و این می‌تواند حقیقت نداشته باشد. این نیروی سرکوب است که نمی‌گذارد بخش‌های دردناک و آسیب‌دیده را ببینیم، بخش‌هایی که سرکوب و نادیده گرفتن آن‌ها روی کیفیت زندگی امروز ما اثر گذاشته است، روی شخصیت ما، تصمیم‌های ما و ترس‌ها و دلهره‌های ما.
در حقیقت، شاید عادت کرده‌ایم خاطرات تلخ را سرکوب کنیم. اکنون، به واسطه این کتاب، نشانه‌هایی پیدا می‌کنیم برای رفتن از روی نقشه‌ای که ما را به خود واقعی‌مان در دوران کودکی نزدیک می‌کند. شاید بتوانیم آن کودک آسیب‌دیده و رنجور را در آغوش بگیریم و دردهایش را التیام دهیم.
این کتاب هم به درد والدین می‌خورد هم به درد آدم‌هایی که هنوز پدر و مادر نشده‌اند، اما کنجکاوند از مسیری خوب به گذشته خود دسترسی داشته باشد.
دلهره‌های کودکی
نویسنده:آلیس میلر
مترجم: امید سهرابی نیک