سودجویان از شگرد جدیدی برای قاچاق و دلالی روغن استفاده می‌کنند، زیرا حساسیت روی روغن‌های بسته بندی خانوار زیاد است، اما این شیوه جابه جایی و فروش، هم راحت‌تر است و هم حساسیت‌ها را کاهش می‌دهد.
ملیحه فلاح | شهرآرانیوز؛ چند ماهی از مشکل نبود روغن در قفسه فروشگاه‌ها و افزایش غیررسمی قیمت این کالای اساسی می‌گذرد. هرچند مسئولان از پیگیری برای رفع این مشکل می‌گویند و هرازگاهی مقداری روغن با قیمت مصوب به قفسه مغازه‌ها می‌رسد، بازهم دست‌های پشت پرده دلالان نمی‌گذارد که این کالا به دست مصرف کننده برسد.
در همراهی‌های پیشین شهرآرا با سازمان اطلاعات سپاه، بار‌ها انبار احتکار کالا‌های اساسی یا قاچاق این کالا‌ها شناسایی شده که در بسیاری از مواقع، روغن خوراکی جزو کالا‌های کشف شده بوده است. این بار نیز سازمان اطلاعات سپاه انبار ۲۵ تنی روغن را در محله مهدی آباد مشهد کشف کرد.
در بزرگ خاکستری رنگ کارخانه بسته است. بالاخره پس از چندبار در زدن ماموران اطلاعات سپاه ناحیه مقداد، مرد جوانی بیرون می‌آید. او خود را سرایدار آنجا معرفی می‌کند و می‌گوید: اینجا یک کارخانه تولید و بسته بندی ادویه است. اما وقتی ماموران از او درباره روغن سوال می‌کنند، پاسخ می‌دهد که مقداری گالن روغن اینجا هست، اما مال ما نیست. از او می‌خواهند که با کارفرما خود تماس بگیرد. چیزی نمی‌گذرد که سروکله مرد دیگری که خود را صاحب کارخانه معرفی می کند، پیدا می‌شود. او ادعا می‌کند: قسمتی از انبار خود را به یکی از آشنایانم اجاره داده ام و او مقداری روغن به آنجا آورده است، اما به دلیل بسته بندی خاص و بی نام ونشان بودن آن ها، فکر نمی‌کردم کارش تخلف باشد.
هرچند ماموران حکم ورود به محل را دارند، او برای نشان دادن حسن نیتش، ما را به داخل راهنمایی می‌کند و هم زمان با صاحب بار تماس می‌گیرد. پشت در آهنی و خاکستری رنگ، کارخانه‌ای به مساحت حدود ۲ هزار متر مشاهده می‌شود. سمت راست کارخانه، ساختمان ۳ سوله مربوط به تولید و بسته بندی ادویه و در قسمت چپ نیز ساختمان ۲ انبار است. ۳ کارگر در حیاط مشغول کار و جابه جایی بار هستند. آن طور که صاحب کارخانه آنجا می‌گوید، برخی ادویه‌ها داخلی و برخی وارداتی از افغانستان است که پس از بسته بندی، دوباره به این کشور صادر می‌شود.
طبق استعلام ماموران اطلاعات سپاه، انبار این کارخانه در سامانه جامع انبار‌ها ثبت شده است و از این نظر مشکلی ندارد. اما گیر کار قسمتی از انبار است که به فردی دیگر اجاره داده شده است.
ما به سمت چپ کارخانه می‌رویم. از همان اول، گالن‌های ۲۰ لیتری حاوی روغن بدون هیچ آرم ونشانی کنار هم چیده شده اند و بخش دیگری از بار نیز داخل انبار اول است. بررسی‌های اولیه نشان می‌دهد حدود ۱۵ تن روغن در حیاط و ۱۰ تن نیز در داخل سوله، انبار شده است. همه این گالن‌ها شامل روغن خوراکی خانوار از نوع آفتابگردان، کلزا و سویاست که به احتمال زیاد به رستوران ها، فست فودها، شیرینی فروش‌ها و... فروخته می‌شود.
وقتی پشت در کارخانه می‌رسیم، فکرش را هم نمی‌کردیم که با این مقدار از روغن مواجه شویم. همان طور که ماموران مشغول بررسی گالن‌ها هستند، صاحب بار سر می‌رسد. او که جوانی حدودا سی وپنج ساله است، همراه خود تعدادی بارنامه و فاکتور نیز آورده است تا شاید بتواند کار خود را موجه و قانونی نشان دهد. مدارک او نشان می‌دهد که این بار از شهر شاهرود سمنان به مشهد رسیده است.
فاکتور‌ها نیز مثل بارش، هیچ سربرگ یا مهری ندارد، اما نشان می‌دهد که در هر گالن ۲۰ لیتری به صورت خالص ۱۹ لیتر روغن وجود دارد که هر لیتر را به مبلغ ۲۰ هزار تومان و درمجموع هر گالن را به قیمت ۳۸۰ هزار تومان خریده است. این یعنی چیزی بیش از ۱۳۰۰ گالن ۲۰ لیتری روغن به ارزش ۵۰۰ میلیون تومان در این انبار جا گرفته است. جلوی نام فروشنده یک اسم و فامیل وجود دارد که از نظر ماموران اطلاعات سپاه، هویت آن نامشخص است.
پس از بررسی مدارک، بهانه تراشی‌های مرد جوان شروع می‌شود و می‌گوید: من نمی‌دانستم خریدوفروش این روغن‌ها مشکل دارد. من چند دفعه این بار را خریده ام، اما به رستوران ها، فست فودها و شیرینی فروشی‌ها نفروخته ام. این‌ها را برای روغن گیری‌ها (منظورش کارگاه‌هایی است که روغن زیتون، کنجد و... تهیه می‌کنند) می‌برم.
شگرد جدید برای قاچاق روغن
توجیه‌های مرد جوان برای ماموران، پذیرفتنی نییست. آن‌ها به او می‌فهمانند که این روغن‌ها نه پلمب است و نه نام ونشان یا تاریخ تولید و انقضا دارد که این موضوع سلامت جامعه را به خطر می‌اندازد.
بررسی‌های تلفنی ماموران مشخص می‌کند در منطقه‌ای که بار از آنجا آمده است، کارخانه روغنی وجود ندارد و این یعنی یا بار چندین دفعه دست به دست شده است یا شرکت‌های صنایع غذایی روغن بر مانند کارخانه‌های تولید کیک وکلوچه، کنسرو و... که سهمیه روغن دارند، آن‌ها را به صورت آزاد وارد بازار می‌کنند که بهترین راه فروش آزاد نیز تخلیه این روغن‌ها در گالن‌های بدون نام ونشان است.
این یعنی سودجویان از شگرد جدیدی برای قاچاق و دلالی روغن استفاده می‌کنند، زیرا حساسیت روی روغن‌های بسته بندی خانوار زیاد است، اما این شیوه جابه جایی و فروش، هم راحت‌تر است و هم حساسیت‌ها را کاهش می‌دهد.
به دلیل بی نام بودن، نمونه‌ای از محتویات روغن‌ها برای بررسی به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. همچنین این بار ۲۵ تنی، کالای قاچاق شناخته می‌شود و به سازمان تملیکی خواهد رفت.