کسب عنوان دوم ازسوى خراسان شمالى فقط با ۴/۰ اختلاف درمیان ۳۲ استان کشور جایگاه نازلى نیست (!) آن هم در شرایطى که استان مرکزى آخر، قم بیست ونهم، اصفهان بیست وهفتم و تهران سیزدهم است.
جا دارد این موفقیت را به مسئولان، تولیدکنندگان و فروشندگان محترم خراسان شمالى که هریک سهم خواسته و ناخواسته اى در این رویداد تاریخى داشته اند، تبریک بگوییم یا احتمالا نگوییم (!) چرا؟ چون رسیدن به رکورد بالادستى تورم در اسفند سال گذشته درواقع جاى تامل، تفکر و حتی اندکى تأثر دارد.
راست این است که در شرایط تب ولرز شدید تا پاى جان و حتى جان بخشى کرونا، جفاى برخى مسئولان، تولیدکنندگان و فروشندگان در حق مردمان معصوم و مظلوم، انصافا نارواست؛ چون آنان را غمگین‌تر از آخرین روزهاى برگ ریز پاییز مى کند و در این میان، تاسف افزون خوردن تا حد بغض و گریه از دست برخى مسئولان سوگندخورده، رواست؛ آنان که درس خوانده علم طبابت هستند و در طبقه بندى مشاغل اجتماعى جایگاه بالا و والایى دارند. غفلت غم انگیز معدودى از این خانواده عزتمند، بى گمان موجب خسران روح و روان جامعه پزشکى و نیز مردمان تب ولرزکرده از کروناست.
مثال: روساى دو بیمارستان معروف تهران از دراختیار داشتن واکسن کرونا براى (احتمالا) کادر همکاران بیمارستانى و بیماران، سوءاستفاده کرده اند و بخشى از واکسن‌ها را به بستگان و آشنایان اهدا کرده و به همین جرم از کار برکنار شده اند.
حالا با چنین فرایند تلخى، معلوم است که اعتماد بیماران به نظام درمانى لطمه مى بیند و بناچار براى اندکى تلطیف روحیه جامعه باید به چنین خبرهاى نازلى پناه برد؛ اینکه از میان صد‌ها دهیار انتخابى استان کهگیلویه وبویراحمد ۳۸ نفر زن هستند یا راهیابى تیم هاى فوتبال پرسپولیس و استقلال به مرحله بعدى جام باشگاه هاى آسیا؛ همین!
پرسش: آیا کار خلاف و غیرمرسوم و ناباورانه روساى دو بیمارستان در تهران، احتمالا بدین دلیل بوده است که اساسا هستى انسان همواره با دو عنصر اجتماعى و ضداجتماعى سروکار دارد و متاسفانه در زیست هاى نامتوازن اجتماعى، غالبا کارکردهاى ضداجتماعى بر کارکردهاى اجتماعى غلبه دارد؟
من پاسخ روشنى براى این سوال هویت شناسانه اجتماعى ندارم، اما این گفته ادباى معتبر را باور دارم که اگر وزن جمله اى درست باشد، آن جمله مى تواند گلیم خود را در انتقال پیام از آب بیرون کشد؛ یعنى اگر اندکى بیشتر به نیمه پر لیوان اهمیت داده شود، آن هم در روزگارى که سالانه ۴۰ هزار هموطن به علت آلودگى هوا دچار مرگ زودرس مى شوند، تا حد درخورتوجهى مسئولانه و اجتماعى رفتار کرده ایم. به عبارت دیگر آیا نباید امیدوار باشیم در روزگار سرگیجه و سر به بالین گذاشته بیماران کرونایی، برخى مسئولان غافل کمى تا اندکى به فکر افزایش نیمه پر لیوان براى تامین قوت لایموت مردمان بیکار و کم کار باشند؟ یادمان باشد بى مسئولیتى و به نسیان سپردن مسئولیت در هر مرتبتى آهسته، آغاز و به تدریج زیاد مى شود که نتیجه بالادستى آن، آشفتگى بیش از پیش احوال مردم است.
افزایش بیماران روانى در بیمارستان ها، نتیجه افزایش افسردگى ٩ تا ١١درصدی مردم در ۶ ماهه نخست تولد کرونا در ایران و رسیدن به افزایش ١٩درصدى در روزگار اکنون است. وقتى آتش نشانان به اتهام تاخیر در حضور به موقع در آتش سوزى انبار آجیل فروشان یا نان فروشان، ازسوى خریداران سرزنش می‌شوند، درحالی که نه آتش نشان و نه نانوا مقصر هستند، معلوم مى شود که حالمان در هیچ شرایطى مساعد گفتمان اجتماعى نیست، اما و البته همچنان به بالا آمدن نیمه پر لیوان امیدوار هستیم.
نکته: در جدول میزان تورم استان هاى مختلف کشور، خراسان رضوى در ردیف نوزدهم و خراسان جنوبى در رده بیست ودوم است. خب باز خیلى بهتر از خراسان شمالى است! ظاهرا تورم در خراسان‌ها از طبقه بالا (شمال) به مرکز (رضوى) و بعد پایین (جنوب) رسیده است.