حسین نخعی شریف | شهرآرانیوز؛ ابومسلم در باد غرور ۲ پیروزی خارج از خانه مقابل هما و دارایی در هفته‌های هفتم و هشتم لیگ تخت جمشید سال ۱۳۵۷، در هفته نهم آن هم در سعدآباد و مقابل هوادارانش چنان شکست سختی از ماشین سازی خورد که در هفته دهم باوجود رویارویی با تاج تهران، اولین بار ظرفیت ورزشگاه سعدآباد را در مقابل این تیم پرنشده دید!
آبی پوشان تهرانی که از فصل پیش سکان هدایتشان را به یک مربی جوان یوگسلاو-آلمانی به نام جگیچ سپرده بودند، با جوان گرایی، تیمی یک دست و پرانرژی را روانه لیگ ششم کرده بودند و از همان ابتدای فصل رقابت سخت و پایاپایی را با شهباز، پرسپولیس و پاس آغاز کرده بودند. آن‌ها در حالی جمعه ۶ مرداد سال ۱۳۵۷ روانه میدان شدند که هما، تیم قعرنشین جدول، روز قبل موفق شده بود پرسپولیس را متوقف کند و همین موضوع به تاجی‌ها انگیزه مضاعف می‌داد که با پیروزی در این دیدار یک پله بالاتر بروند و به جای حریف دیرینه در جایگاه دوم بنشینند. جعفر نامدار، تنها داور آسیایی حاضر در جام جهانی نیز به عنوان قاضی، سوت این مسابقه را در دست داشت. ابومسلم در این بازی تشرفی را همچنان به علت مصدومیت در اختیار نداشت و عسگرخانی نیز به تشخیص مربی حتی نامش در فهرست ذخیره‌ها نبود و به جای او مرتضی اعتمادی جوان درون دروازه ایستاده بود.
بازی با برتری مشکی پوشان آغاز شد، اما پس از ۱۰ دقیقه تب بازی فروکش کرد و تا پایان نیمه اول اتفاق خاصی روی نداد. با شروع نیمه دوم توپ و میدان در اختیار سیاه جامگان بود، اما نداشتن یک مهاجم شش دانگ که نقطه ضعف ابومسلم از ابتدای این فصل بود و روی اصلی در فوتبال که اگر گل نزنی، گل می‌خوری، تاجی‌ها توانستند در اندک حملاتشان به تک گل شیرین دو امتیازی خود دست یابند. هادی نراقی در دقیقه ۶۶ روی یک ضدحمله و با جاگذاشتن حسین امیدوار، توپ را برای رضا نعلچگر فرستاد و او هم به راحتی در محوطه شش قدم شادی را برای تیمش و حدود ۳۰۰۰ تماشاگر طرف دار این تیم که در قسمت چپ جایگاه قرار داشتند، به ارمغان آورد تا تاجی‌ها کمبود ۳ بازیکن کلیدی شان (ایرج دانایی فرد، حسن روشن و پرویز مظلومی) را در این دیدار حس نکنند.
در یازدهمین روز جام، ابومسلم در اصفهان به مصاف ذوب آهن رفت؛ تیمی که با اعتراض بازیکنانش به علت اجرانشدن تعهدات باشگاه، روز‌های پرتنشی را دنبال می‌کرد و همین بهترین فرصت برای ابومسلم بود تا پنجمین شکست فصل را به این تیم تحمیل کند. سیاه جامگان خیلی زود می‌توانستند در همان دقیقه ۲ به گل برسند، اما شوت جاهدی به تیر دروازه اصابت کرد. پس از آن درحالی که بازی در حالت متعادل دنبال می‌شد، محمود ابراهیم زاده که با شیوه دفاعی تیم سابقش آشنا بود، روی اشتباه فاحش محمد خمسه، دروازه بان ابومسلم، اولین گل بازی را در دقیقه ۳۰ برای اصفهانی‌ها رقم زد. سیدمهدی قیاسی بلافاصله پس از این گل تیم خود را سه مهاجمه کرد تا اجازه ندهد تیمش با شکست روانه رختکن شود.
فرار خوب حسین امیدوار، یکی از آماده‌ترین بازیکنان این فصل ابومسلم، با ضربه قیچی برگردان غلامرضا برهان‌زاده ۲ دقیقه مانده به پایان نیمه اول، همه چیز را به تساوی کشاند. با اضافه شدن هادی منتجبی و کریم مسرور در نیمه دوم، سیاه جامگان موفق شدند در دقایق ۵۵ و ۷۶ توسط جلیل قوچان نژاد و رضا جاهدی ۲ بار دیگر دروازه کربکندی را باز کنند. مشکی‌ها بدشانس بودند که یک بار دیگر هم تیر دروازه مانع گل شدن شوت سرکش منتجبی جوان شد. شاگردان لیادین روسی در دقیقه ۸۸ اختلاف را به یک گل رساندند تا با سوت محسن زمانی به نشانه پایان این دیدار، تابلوی ورزشگاه باغ همایون اصفهان عدد ۳ را مقابل ابومسلم و عدد ۲ را برابر ذوب آهن و ۸۰۰۰ تماشاگرش در روز جمعه ۱۳ مرداد نشان دهد.
با پیروزی ارزشمند ابومسلم در دیار نصف جهان، ۱۰ هزار تماشاگر مشتاقانه در دوازدهمین هفته لیگ، جمعه ۲۰ مرداد در یک روز گرم تابستانی به ورزشگاه سعدآباد آمده بودند تا شاهد دیدار حساس نماینده شهرشان با نفت آبادان باشند. برزیلی‌های ایران با ۸ و سیاه جامگان با ۹ امتیاز از ۱۱ دیدار پیشین وضعیت مناسبی در جدول نداشتند و در رتبه‌های سیزدهم و چهاردهم جدول جا خوش کرده بودند. ۲ تیم نیک می‌دانستند این ۲ امتیاز ارزشمند را نباید ساده از دست بدهند.
ابومسلم به جز تشرفی مصدوم، همه نفراتش را در اختیار داشت و پس از چندهفته عسگرخانی را دوباره در قفس توری اش می‌دید. بازی با حملات بی امان مشکی‌ها آغاز شد و رضا جاهدی با حرکتی زیبا پس از فریب مدافعان با شوتی سنگین از پشت محوطه ۱۸ قدم شادی را در دقیقه ۲۲ برای مشهدی‌ها به ارمغان آورد. آن‌ها در ادامه ۲ شانس مسلم گل زنی را توسط قوچان نژاد و برهان زاده از دست دادند تا در پایان افسوس بی دقتی شان را بخورند.
با شروع نیمه دوم انگار موتور نفتی‌ها تازه روشن شده بود، به گونه‌ای که توپ به زمین ابومسلم چسبیده بود و خیال رفتن به نیمه نفتی‌ها را نداشت. نقش آفرین آن هم عبدالرضا برزگری، هافبک مهاجم سیه چرده آبادانی بود که هرچه خواست، بر سر مدافعان و هافبک‌های ابومسلم آورد. همان بازیکنی که پس از سال‌ها حشمت خان مهاجرانی افسوس نبردنش را به جام جهانی آرژانتین می‌خورد. برزگری در این روز با توپ شعبده بازی می‌کرد و همه محو حرکاتش بودند، به گونه‌ای که تماشاگران حاضر در ورزشگاه هم تشویق تیمشان را با سحر و جادوی او فراموش کرده بودند.
برزگری گل اول تیمش را در دقیقه ۶۳ به ثمر رساند و ۲۰ دقیقه بعد مسیح نیا و مراد بربره، ۲ مدافع میانی ابومسلم را چنان محو خودش کرد که علی فیروزی، مهاجم این تیم، گل پیروزی تیمش را به ثمر برساند تا نیمه مربیان به نام منوچهر سالیا نوشته شود. با این شکست ابومسلم ۹ امتیازی باقی ماند و یک پله سقوط کرد تا فقط دارایی و هما را پایین‌تر از خود ببیند.