تمرین پرسپولیس تعطیل شد (۱۷ شهریور ۱۴۰۴) حمدالله - پرسپولیس، دوباره جدی شد بازتاب جهانی حضور منیرالحدادی در استقلال میزبانی مشهد از بازی‌های آسیایی استقلال در هاله‌ای از ابهام استقلال بازهم بازیکن خارجی می‌خواهد! تاریخ و ساعت بازی ایران و ازبکستان در فینال کافا | دل‌خوشی امیر خبرخوش برای پرسپولیسی‌ها | صحرایی رباط نداد پایان مسابقات قهرمانی لیگ پرس‌سینه و لیفت بانوان خراسان رضوی برترین‌های مسابقات تک‌حرکت پرس‌سینه خراسان رضوی مشخص شدند رودریگو در برزخ رئال و برزیل ماشاریپوف از لیست استقلال خارج می‌شود| جراحی اجباری است مجلس حق پخش تلویزیونی را به باشگاه‌ها داد |سرخابی‌ها پولدارتر می‌شوند رئیس هیئت تنیس خراسان رضوی: انتظار داریم اداره‌کل ورزش نقش پررنگ‌تری در توسعه تنیس استان ایفا کند آغاز دوباره ابومسلم برای حضور در لیگ دسته‌سه کشور از منیر حدادی تا آدان و آسانی | ستاره‌ها در آسمان آبی؛ فرصت یا تله؟ شرط اصلی میزبانی مشهد برای رقابت‌های آسیایی استقلال چیست؟ اینیستا پست باشگاه استقلال را لایک کرد| ورود رسمی الحدادی + عکس علیرضا دبیر: اگر برای پول بخواهید کشتی بگیرید قطعا به مدال المپیک نخواهید رسید | مگر تختی برای پول کشتی گرفت؟ + فیلم پایان کار مسابقات جایزه بزرگ هزار امتیازی تنیس کشور در مشهد + فیلم
سرخط خبرها
پرواز بر فراز آشیانه فاخته

فوتبال؛ مرهم زخم‌های ناسور جهان

  • کد خبر: ۷۴۳۹۴
  • ۲۴ تير ۱۴۰۰ - ۱۱:۲۰
فوتبال؛ مرهم زخم‌های ناسور جهان
امید مافی - روزنامه نگار
۱- فوتبال بهانه بود. آنجا در جهنم «ومبلی»، دنیا روی پای خودش ایستاد و با غزل‌های عاشقانه، مرگ و ماتم و ملال را از یاد برد. جهان مدت‌ها بود دنبال دستاویزی می‌گشت تا از بستر برخیزد، نفسی تازه کند و کمی برای کرونای بی‌دروپیکر رجز بخواند. این‌گونه شد که فوتبال مرهمی بر زخم‌های ناسور گذاشت و کاری کرد که هولیگان‌ها زیر باران شدید آن‌سوی لندن پس از مدت‌ها صدای نفس‌های یکدیگر را بشنوند و دنیای بدون ماسک را تجربه کنند و چه زیبا این لعبت پررمزوراز زندگی را دربر گرفت و به دلواپسی‌ها پایان داد.
 
۲- ساعت شماطه‌دار مردی که در اشک غرقه بود، نمی‌زد، اما خودش از فرط شادی چنان می‌لرزید که دریا‌ها به استواری‌اش حسادت کردند. مانچوی شریف که یک‌تنه آتزوری درهم‌شکسته را بر ستیغ رستگاری رهنمون کرد، پس از فتح قاره، همچون کودکی معصوم مویه کرد و سراغ لالایی‌های مادرش را گرفت تا انتهای قصه با اشک‌های فرمانده‌ای که پرچم‌ها را به رقص درآورد، همراه شود. آخ که لالایی دست‌های مادری که هفت سال پیش سرطان گرفت و مرد، می‌ارزید به تمام آن جام و آن شادی‌هایش!
 
۳- طفلک گفته بود که از دیگ جوشان و عکس‌های دسته‌جمعی و آتش دهان دوآتشه‌ها می‌ترسد. او انگار همه‌چیز را می‌دانست که در پایان یک فیلم دراماتیک نه به جاده‌های پرپیچ و لغزنده پناه برد نه به شاخه‌های انزوا متصل شد. گرت ساوتگیت، فرمانده سه‌شیرها، فینال را در خانه باخت، اما متهورانه در ورزشگاه دور افتخار زد و برای جزیره‌نشینان مغموم دست تکان داد و شریک حسرت پسرانش شد. او جنگید و شکست خورد و با صلابت، فاصله میان نیمکت تا رختکن را طی کرد. این هم درس دیگری از فوتبال بود. درس قد خم نکردن در اوج مصائب و تن دادن به تقدیر. ساوتگیت آن شب می‌خواست به تمام مغلوبان جهان بگوید مرگ پایان کبوتر نیست و می‌توان در اوج استیصال بر فراز آشیانه فاخته پرواز کرد.
 
۴- جام تمام شد، اما تصویر پیرمرد فرتوتی که در گوشه‌ای از ومبلی برای بانویش عاشقانه‌ها را خواند تا مرگ فرزندشان بر اثر کرونا را کمی فراموش کند، محال است از حافظه‌ها پاک شود. جام تمام شد، اما در چمدان هیچ مسافری، اندوه و حرمان یافت نشد. فوتبال کار خودش را کرده بود تا گیتی دمی بیاساید و کافه‌های نیمه‌تعطیل تا صبح پلک نزنند. آنجا در لندن، خیابان چهاردهم، ورزشگاه ومبلی، جنب رؤیا‌های یشمی دوآتشه‌ها، از سایه‌های بی‌نشان هیچ خبری نبود.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->