به گزارش شهرآرانیوز، در آغاز اين نشست که چهارشنبه شب (۲۳ تیر) و به صورت مجازی برگزار شده بود، دکتر سلمان ساکت، دبیر نشست، به شرح زندگی و کارنامه علمی و پژوهشى آن استاد زنده ياد پرداخت و گفت: سال ۱۳۷۲ برای گروه تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد سال بدی بود چرا که در آن سال گروه تاریخ ۲ تن از استادان مبرز خود، یعنی دکتر حائری و دکتر خواجویان را از دست داد.
به گفته دکتر ساکت کتاب «آنچه گذشت» که استاد در آن به ذکر خاطرات پرداخته است بسیار خواندنی است اما از دیدگان مغفول مانده است.
در ادامه دکتر هادی خانیکی، استاد گروه علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی درباره منطق تاریخی دکتر حائری سخن گفت.
دکتر خانیکی درباره اهمیت نگرش دکتر حائری و تاثیر آن بر تاریخ‌نگاری معاصر گفت: منطق تاریخی مواجهه دکتر حائری با رویدادهای تاریخی مؤثر در ایران و جهان اسلام، تاریخ‌نگاری را وارد دوره اى جدیدی کرد که ساز و کار خاص و روشی منظم برای تحلیل وقایع به دست داد.
او در ادامه نگاه روشمند به تاریخ و فراتر از رویداد صِرف تاریخی، قابلیت تعمیم روش ايشان در تاریخ به رشته و حوزه هاى ديگر و قابلیت برون‌بخشی و بینارشته‌ای بودن این منطق در تاریخ‌نگاری را به عنوان سه ویژگی منطق تاریخ‌نگاری ایشان برشمرد.
به گفته دكتر خانيكى، منطق تاریخ نگارى دکتر حائری را بیشتر باید شناخت تا مسائل ایران بهتر فهميده شود.
او افزود: از منطق دکتر حائری در تاریخ‌نگاری باید در بازخوانی تاریخ بهره برد.
بیشتر بخوانید:
تکاپو در تاریخ اندیشه گری معاصر
درباره دکتر عبدالهادی حائری، روزنامه نگار و استاد دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد
دکتر منصور صفت‌گل استاد گروه تاریخ دانشگاه تهران نیز در این نشست درباره ویژگی‌های تاریخ‌نگاری آن استاد فرزانه سخن گفت.
او فضای فکری گروه تاریخ آن زمان (دهه ۶۰) را باشکوه خواند و گفت: فضای فکری آن زمان حتی مایه بهجت کنونی من است چرا که در دورانی دانشجو بودیم که از محضر بزرگانی چون دکتر حائری بهره مى بردیم. استادانی که بدون هیچ بخل و ضنت تجربه‌های علمی و زندگی خود را از ما دریغ نداشتند.
او در ادامه از تاثیرگذاری دکتر حائری بر آن فضای فکری سخن گفت و افزود: دهه ۶۰ ، دوران طلایی گروه تاریخ دانشگاه مشهد بود و دکتر حائری چراغ فروزان و استاد تأثیرگذار و فرادانشگاهی آن زمانِ گروه بود.
دکتر صفت‌گل ادامه داد که حائری در گروه نسل سوم مورخان قرار می‌گیرد که تاریخ‌نگاری را متحول کردند.
به گفته او آنچه پژوهش‌های دکتر حائری را برجسته می‌کرد وجهه جهانی پژوهش‌هایش بود که محدود به ایران نبود، بلکه در سطح جهانی توسعه داده شده بودو از ویژگی‌های مهم تاریخ‌نگاری او می‌توان به اندیشه‌نگاری و نیز سره‌نویسی در نثرش اشاره کرد.
سپس دکتر ایمان‌پور، استاد گروه تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد درباره ویژگی‌های شخصیتی دكتر حائرى سخن گفت و شجاعت، درست‌نویسی تاریخ را آن گونه که هست، بی‌طرفی و بدون قضاوت به رویدادها نگریستن، تکریم دانشجویان و همکاران و شوخ‌طبعی را از ویژگی‌های بارز ایشان دانست.
دکتر ایمان‌پور در ادامه با تاکید بر نوشتن تاریخ آن‌گونه که هست بیان کرد: دکتر حائری برای نوشتن جمله‌ای ساعت‌ها فکر می‌کرد.