شهرآرانیوز - جیمز وان، کارگردان پرکار مالزیایی که تباری چینی دارد و در استرالیا بزرگ شده، بعد از نوشتن قسمت سوم فیلم «احضار» و بعد تهیه‌کنندگی فیلم «مورتال کامبت» حالا فیلم خودش را ساخته است. «بدخیم» درباره زنی به نام «مدیسون» است که به‌طور مدام در رؤیاهایش، کابوس‌هایی وحشتناک از قتل هایی هولناک می‌بیند؛ اما پس از اینکه می‌فهمد این رویاها در بیداری، واقعیت‌هایی وحشتناک هستند و تمام این قتل‌ها رنگ واقعیت به خود می‌گیرند، بیشتر دچار عذاب می‌شود.
فیلم از قوانین سفت‌وسخت صدور مجوز پخش آثار خارجی در کشور چین عبور کرده و اولین فیلم ترسناک هالیوودی‌ای شده است که با درجه سنی بزرگسال مجوز اکران در کشور چین را به‌دست آورده است. فیلم امتیازات متوسطی گرفته است و برخی منتقدان فیلم را دوست داشته‌اند و برخی فیلم جدید وان را اثری طولانی و بی‌ارزش دانسته‌اند.
جیمز وان روی دیواره‌ها حرکت می‌کند و این زمان زیادی می‌گیرد. Malignant فیلم دیوانه‌وار و لذت‌بخشی است که بسیاری از مهارت‌ها و سبک‌های مختلف که وان در طول فیلم‌های ترسناک خود در طول سال‌ها به کار برده است، به نمایش می‌گذارد.
وان، افسارگسیخته و با نوعی سرخوشی، انواع ترفندهای تفریحی را در استفاده از دوربین به کار می‌برد و به Malignant حس یک چرخ و فلک عظیم می‌دهد. تا زمانی که فیلم تمام نشده، آماده یک چرخ دیگر خواهید بود.
یک فیلم ترسناک طولانی که در همه دقایقش ناامیدکننده است.
تقریباً در نیمه راه ... فیلمنامه چرخ‌دنده‌هایش را به ثبت دلپذیری از دیوانگی یک بی‌مووی می‌چرخاند، اما برای رسیدن به آن‌جا بیش از دو ساعت زمان لازم است.
وان شور و هیجان زیادی به کار می‌برد و به همان اندازه طنز و خونریزی وجود دارد. فیلم احمقانه، وحشیانه و یک خوش‌گذرانی است، یک بازگشت ناقص، اما بسیار سرگرم‌کننده به دوران وحشت گذشته.
می‌توانست خیلی بهتر از این‌ها باشد.
اگر فیلم، طنز یا خودآگاهی کنایه آمیزی می‌داشت، می‌توانست بسیار سرگرم‌کننده باشد، اما همه چیز آن‌قدر مستقیم اجرا می‌شود که بینندگان نه با فیلم بلکه به آن می‌خندند.
آیا فیلمی که تقریباً از هر نظر کمبود دارد، می‌تواند با یک پیچ اصلی نجات پیدا کند؟ درباره Malignant، پاسخ این است: تا حدودی.