محدثه شوشتری | شهرآرانیوز؛ شادی درآمیخته با نگرانی، نیمکت های خالی یا نیمه خالی، چشم‌های خندان و گاهی خیره و نگران، هم هیاهو برای آغاز مهر و هم هیچ در کلاس‌های سوت و کور...؛ این‌ها حس مشترک بین والدین، دانش آموزان و معلمان در میانه کرونا و آمدن ماه مهری دیگر بودند. دانش آموزان برای دومین سال، مهر را با چهره‌های پنهان پشت ماسکها، فاصله‌ای اجباری از هم کلاسی‌ها و معلمانشان، یا نشستن پای گوشی تلفن آغاز کردند. مدارسی که مجوز بازگشایی داشتند، فراخوان حضوری به دانش آموزانشان داده بودند و اغلب مدارس سال تحصیلی و برگزاری کلاس‌های مهرماه را مجازی آغاز کردند.
آنچه را از حضور در مدرسه و سپری شدن اولین روز سال تحصیلی مشاهده کردیم، نمی‌شد روز بازگشایی نام داد؛ بیشتر روز تعیین تکلیف بین تحصیل مجازی و حضوری برای والدین و دانش آموزان بود که هنوز سردرگم در این میانه بودند. با این حال از شور و شوق بچه‌ها در این روز نمی‌توان گذشت؛ بچه‌هایی که برخی از آن‌ها با وجود اعلام مجازی، آغاز ماه مهر را با سر زدن به مدارسشان شروع کردند. والدینی هم بودند که به جای فرزندانشان راهی مدرسه شدند تا از وضعیت و شرایط کلاس‌ها و به قول خودشان چندوچون سال تحصیلی جدید باخبر شوند.
با والدینی که حضوری راه مدرسه را در پیش گرفته اند، مسیر مدرسه حضرت زینب (س) را در پیش می‌گیرم. هنوز دقایقی به ۷ صبح مانده است، اما پیاده رو‌ها و خیابان‌های شهر متفاوت‌تر از روز‌های گذشته اند. آغاز مهر از رفت وآمد عابران و سواره‌ها پیداست. دختربچه‌ها با لباس‌های فرم آبی آسمانی، رنگ ارغوانی و صورتی و مقنعه‌های سفید در راه مدرسه اند. پسربچه‌ها هم با لباس‌های فرم خاص هر مدرسه. در پیاده رو‌هایی که این ساعت از صبح همیشه خلوت و سوت وکور بودند، صدای بچه‌ها پیچیده است. با والدین دختربچه‌ای کلاس دومی هم مسیر هستیم. مادرش را سؤال پیچ و کلافه کرده است؛ اینکه اسم معلمشان چیست؟ قرار است امروز چه برنامه‌هایی داشته باشند؟
دوست‌های پارسالش هم در کلاسش هستند یا نه و.... مادر در جوابش مدام تکرار می‌کند: «نمی دونم چه خبره. بذار برسیم مدرسه. تو فقط حواست به ماسکت باشه. اگه کلاستون شلوغ باشه، برمی گردونمت خونه با گوشی درس بخونی.» در ذهنم مرور می‌کنم که تا قبل از کرونا والدین روز اول مدرسه و روز‌های بعدی به فرزندشان چه نکاتی را یادآوری و گوشزد می‌کردند که حالا جای آن را مراقبت از ماسک و فاصله گرفتن از بقیه گرفته است؟ کرونا آن قدر تاخته که جای خیلی چیز‌ها را گرفته و جای دغدغه برای تحصیل و پیشرفت را دغدغه برای جسم و جان و سلامتی پر کرده است.
از دور ازدحام والدین مقابل در کوچک دبستان دیده می‌شود. خیلی از والدین بچه هایشان را در خانه گذاشته اند و فقط خودشان برای خبر گرفتن از وضعیت مدرسه و کلاس‌ها آمده اند. جلوی در مدرسه ایستاده اند و نگرانی هایشان را به اشتراک می‌گذارند. کانال اطلاع رسانی مدرسه شرایط کلاس‌ها را مجازی و برای برخی مقاطع طبق مصوبات ستاد کرونا و دستورالعمل‌های آموزش وپرورش حضوری اعلام کرده است. خیلی از والدین، اما هنوز سردرگم هستند. اولین شنبه از سال تحصیلی با بازگشایی مدارس هم زمان شده و بلاتکلیفی جزو شروع این سال تحصیلی است.
برخی از والدین با این فرض که شاید مقطع تحصیلی فرزندان آن‌ها جزو مقاطعی است که باید حضوری سر کلاس‌های درس بروند، به مدارس آمده اند. یکی از معاونان جلوی در مدرسه از والدین می‌خواهد که به دلیل شرایط کرونا، داخل حیاط و سالن حضور غیرضروری نداشته باشند و جلوی در مدرسه نیز نایستند. با این حال والدین از جلوی در مدرسه، تکان نمی‌خورند. از وضعیت کرونا می‌گویند و کلاس‌های درسی که نمی‌توان پیش بینی کرد تا آخر پاییز مجازی خواهند ماند یا طبق اعلام مسئولان ملی و استانی بعد از واکسیناسیون معلمان و دانش آموزان حضوری بر پا خواهند شد؟
دغدغه‌های والدین برایم آشناست. من هم با همین والدین برای دختر کلاس سومی ام نگرانم. آیا برای بچه‌های هفت هشت ساله مان می‌توانیم تصمیم قطعی برای تزریق واکسن کرونا بگیریم یا نه؟ اگر واکسن بزنیم، چه می‌شود و اگر نزنیم، تکلیف این کودکانِ حبس شده در خانه و گذر بهترین سال‌هایی که باید با شور و شوق مدرسه و هم کلاسی‌ها و قرار گرفتن در اجتماع طی شود، چه می‌شود؟ یکی از والدین می‌گوید: پاییز است و فصل سرما نزدیک. آنفلوآنزا و موج بعدی کرونا هم ممکن است برسد. در این شرایط بیشتر از درس و مشق، نگران سلامتی بچه هایمان هستیم.
از در نیمه باز مدرسه، صدای قرآن در صبحگاه و دعا برای آغاز سال تحصیلی جدید به گوش می‌رسد. اندک دانش آموزانی که حضوری به مدرسه آمده اند، وارد کلاس‌ها می‌شوند. از پشت میکروفن مدام هشدار داده می‌شود که والدین وارد صحن مدرسه نشوند تا فاصله گذاری دقیق بین دانش آموزان رعایت شود. با این حال والدین تا از نزدیک کلاس‌ها و مدرسه را نبینند، دلشان آرام نمی‌گیرد.
معاون مدرسه خیال والدین را آسوده می‌کند که بیشتر نیمکت‌های مدارس خالی اند و کلاس‌ها خلوت. همه سطوح ضدعفونی شده اند و پنجره‌های کلاس‌ها را باز گذاشته اند. برای همین نگران نباشند. معاون مدرسه تأکید هم می‌کند که در روز بازگشایی، فقط برخی از دانش آموزان به مدرسه آمده اند، درصورتی که برای روز‌های آتی، آموزش فعلا فقط از طریق شبکه شاد صورت خواهد گرفت و والدین اجباری ندارند که حتما فرزندانشان را حضوری به مدرسه بفرستند.
در این میان، اما برای عده‌ای کلاس‌های شاد هنوز تشکیل و فعال نشده است. قطع و وصل می‌شود. نسخه به روزرسانی جدید آن مشکلاتی دارد که برای برخی از دانش آموزان احراز هویت انجام نمی‌شود. برای اثبات این دغدغه والدین، شبکه شاد را در تلفن همراهم باز می‌کنم. برای دختر کلاس سومی ام، پیامی که نمایش داده می‌شود این است که «هیچ کلاسی یافت نشد». یعنی هنوز هیچ کلاس درسی‌ای برای دانش آموزان تشکیل نشده است.
معاون مدرسه توضیح می‌دهد که هنوز اطلاعات تمام دانش آموزان مدرسه در کلاس‌های مجازی ثبت نشده است و همین امروز و فردا مشکل رفع خواهد شد. یکی از والدین دیگر هم اعتراض می‌کند که معلم کلاس فرزندش گفته است از نرم افزار اسکای روم استفاده کنند، درصورتی که دانش آموزان ممکن است با مشکلات اینترنت و ناآشنا بودن با این نرم افزار‌ها در همین روز‌های اول آغاز سال تحصیلی استرس بگیرند و نتوانند وارد کلاس‌های درس مجازی شان بشوند.
توضیحات معاون در پاسخ به پرسش‌های والدین تمام می‌شود، اما آنچه در دل والدین تمامی ندارد، نگرانی‌هایی است که برای سال تحصیلی فرزندانشان دارند؛ از یک سو کرونا و از سوی دیگر مشکلات درس خواندن به صورت مجازی. زیرا که هیچ روش تدریسی و هیچ شبکه‌ای نمی‌تواند جایگزین مدرسه باشد و حالاحالا‌ها دانش آموزان از روز‌های عادی مدرسه باید دور بمانند و شاید کرونا در وقتی دیگر امان دهد تا درس و مشق هم به زمان‌های قبلی اش برگردد.
درباره وضعیت بازگشایی مدارس و دغدغه‌های والدین گفتگو می‌کنیم. مهدی مجدی فرد، رئیس اداره اطلاع رسانی آموزش وپرورش استان، به خبرنگار ما توضیح می‌دهد: الگوی فعالیت آموزشی و تربیتی مدارس استان در مدارس کم جمعیت، روستایی، عشایری، دروس کارگاهی فنی و حرفه‌ای و کارودانشی‌ها با رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی به صورت حضوری خواهد بود. مجیدی فرد در پاسخ به این سؤال که چرا برای حضور دانش آموزان در شرایطی که واکسیناسیون معلمان و همچنین واکسیناسیون سطح جامعه کامل نشده است اجبار وجود دارد، می‌گوید: انتخاب مدارسی که اعلام شده است می‌توانند حضوری باشند، پس از ارزیابی میزان آمادگی آن‌ها برای فراهم کردن شرایط رعایت دستورالعمل‌های پیشگیری از کرونا بوده است.
حتی برنامه ریزی شده است که حضور کلاس اولی‌ها در مدرسه حداقل یک بار در هفته باشد و در ساعات طولانی نباشد. به گفته وی، هنرستانی‌ها هم برای آموزش دروس مهارتی به صورت محدود در مدارس حضور می‌یابند؛ لذا دغدغه‌ها و نگرانی‌های خانواده‌ها در این برنامه ریزی‌ها در نظر گرفته شده است. رئیس اداره اطلاع رسانی آموزش وپرورش استان تأکید می‌کند که از ۵۷ هزار کلاس درسی که برای جمعیت یک میلیون و ۳۰۰ هزار نفری دانش آموزان استان داریم، تعداد مدارس محدودی اکنون حضوری خواهند بود و بیشتر کلاس‌ها در سامانه شاد به صورت مجازی برگزار خواهند شد.
وی درباره دستورالعمل‌هایی که در کلاس‌های حضوری باید رعایت شود، بیان می‌کند: کلاس‌های حضوری باید با جمعیتی کمتر از ۱۵ نفر تشکیل شوند؛ به گونه‌ای که باید حداقل دو متر فضا برای هر دانش آموز در کلاس درس با فاصله طولی و عرضی ۱.۵ مترمربع از دانش آموز کناری در نظر گرفته شود. حداکثر مدت زمان حضور دانش آموزان نیز در کلاس‌های درس حضوری برای پایه اول مقطع ابتدایی ۴۵ دقیقه و برای سایر مقاطع ۶۰ دقیقه در نظر گرفته شده است. همچنین زوج و فرد کردن کلاس‌ها و تقسیم بندی دانش آموزان به گروه‌های مختلف از جمله راهکار‌هایی است که در نظر گرفته شده است تا کلاس‌ها با ازدحام جمعیت دانش آموزی برگزار نشوند.
مجیدی فرد در پاسخ به این سؤال که کلاس‌های مجازی قرار است از چه زمانی به صورت حضوری برگزار شوند، توضیح می‌دهد: روند شروع به کار آموزش حضوری در مدارس تدریجی خواهد بود؛ و این گونه نیست که مثلا به یک باره از یک تاریخ مشخص اعلام شود تمام دانش آموزان حضوری بیایند. در این زمینه تعداد دانش آموزان و زمان بندی حضور تدریجی آن‌ها با توجه به روند واکسیناسیون و شرایط مدارس خواهد بود.