به گزارش شهرآرانیوز - امروزه هدفون چیز خاصی محسوب نمی‌شود. وقتی می‌خواهیم آهنگ موردعلاقه یا پادکست محبوبمان را بدون مزاحمت دیگران بشنویم، از این وسیله استفاده می‌کنیم. همه دوست دارند از آن‌ها استفاده کنند؛ اما بیشتر مردم به این فکر نمی‌کنند که آغاز مسیر این فناوری از کجا بوده و چگونه در طول سال‌ها تکامل یافته است. اولین نسخه‌های قبلی هدفون در اوایل دهه ۱۸۸۰ به وجود آمد. اپراتور‌های تلفن به بلندگویی نیاز داشتند که بتوان از آن هنگام برقراری و انتقال تماس استفاده کرد.
راه حل این مشکل، بلندگویی بود که روی شانه‌های کاربر قرار می‌گرفت. این قطعات بزرگ به اندازه ۱۰ پوند وزن داشتند. در سال ۱۸۹۱، هنگامی که مهندس فرانسوی، ارنست مرکادیر، یک هدفون داخل گوش تولید کرد، فناوری این گجت با جهشی بزرگ روبه رو شد. این هدفون شبیه به هندزفری‌هایی بود که امروز داریم، فقط اندازه بزرگ تری داشت. همچنین برخلاف بلندگو‌های بزرگ ذکرشده در بالا، در این مدل هدفون دو بلندگو وجود داشت که بسیار سبک‌تر بودند.
هدفون، سال ۱۹۱۰ به شکل معمول خود رسید. مخترعی به نام ناتانیل بالدوین، یک جفت اسپیکر روی گوش خلق کرد و آن‌ها را برای آزمایش به نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا فرستاد. نیروی دریایی، تحت تأثیر هدفون بالدوین، موافقت کرد که با او وارد تجارت شود. از آن زمان، نیروی دریایی از هدفون بالدوین برای ارتباط استفاده کرد.
سال ۱۹۵۷ شاهد معرفی صدای استریو بودیم. تا آن زمان، حتی اگر دو بلندگو در هدفون وجود داشت، سیگنال دقیق یکسانی از هر کدام عبور می‌کرد. صدای استریو در بازار بلندگو‌های بزرگ محبوبیت زیادی پیدا کرد؛ اما هیچ هدفون استریویی برای استفاده از این فناوری وجود نداشت.
پس از شنیدن صدای استریوفونیک از طریق یک جفت هدفون درجه نظامی، جان کوس، نوازنده و کارآفرین، تحت تأثیر قرار گرفت. پس از ایجاد یک گرامافون استریوفونیک، او و دوستانش هدفون استریو Koss SP/۳ را ایجاد کردند. از آن زمان، محبوبیت هدفون استریوفونیک بسیار بالا رفت و در صنعت به یک استاندارد تبدیل شد.
زمان افزایش روزافزون محبوبیت دستگاه‌های پخش کننده موسیقی که امکان حمل داشتند، در دهه ۸۰، جهان شاهد معرفی ایرباد بود. ایربادها آن قدر کوچک بودند که داخل مجرای گوش قرار می‌گرفتند. در دهه ۹۰ به دلیل اندازه کوچک ایربادها، با پخش کننده‌های موسیقی قابل حمل از قبل بسته بندی می‌شدند. در دهه ۹۰ بازاری برای ایربادها وجود داشت؛ اما آن‌ها تا اوایل دهه ۲۰۰۰ به شهرت نرسیدند. در سال ۲۰۰۱، اپل ایرباد را در کنار آی پاد محبوب خود فروخت. موفقیت پخش کننده‌های MP۳ به افزایش محبوبیت و فروش ایرباد کمک بسیاری کرد.