محمد عنبرسوز | شهرآرانیوز - شبکه نمایش خانگی به عنوان یک مدیوم پربازیگر و محبوب سال‌های خوبی را پشت سر می‌گذراند. به‌نحوی که روز‌به‌روز اقبال عمومی به آن افزایش می‌یابد و هنرمندان مختلفی کار در شبکه خانگی را انتخاب می‌کنند. با این حال، سریال‌های خانگی ایران چند هفته‌ای است که روز‌های پررونقی را سپری نمی‌کنند و از این نظر حال شبکه خانگی چندان خوب نیست.
ریشه‌یابی وضعیت کنونی شبکه نمایش خانگی، علل گوناگونی را برملا می‌کند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توانیم به نبود برنامه‌ریزی دقیق در توزیع سریال‌ها، خالی شدن شبکه خانگی از یک اثر با استاندارد‌های سینمایی، تکراری شدن موضوعات و موازی‌کاری اشاره کنیم. در این روز‌ها که قسمت هشتم «میدان سرخ» به‌تازگی منتشر شده، چهار مجموعه «خسوف»، «حرفه‌ای»، «جزیره» و «نیسان آبی» به قسمت پنجم خود هم نرسیده‌اند که این موضوع نشان می‌دهد تدبیر دقیقی پشت زمان‌بندی انتشار سریال‌ها وجود ندارد.
پرداختن بیش از حد به شخصیت‌هایی با ویژگی مافیایی، مثلث‌های عشقی و اضافه شدن شاخ و برگ بی‌مورد به بدنه اصلی فیلم‌نامه‌ها، مواردی هستند که امکان درخشش را از مجموعه‌های در حال پخش سلب کرده‌اند. در حالی که پس از پایان پخش سریال «خاتون»، شبکه خانگی ازنظر فنی دیگر اثری در حد و اندازه‌های «قورباغه» و «زخم کاری» را، با همان کیفیت استاندارد سینمایی، به خود ندیده است. گذشته از همه این موارد، یکی از موضوعات مهمی که به نظر می‌رسد باعث افت مقطعی سریال‌های خانگی شده، استفاده فکر نشده و نامتوازن از خواننده‌های مشهور در مقام بازیگر است.
ماجرا از این قرار است که شبکه نمایش خانگی، به شکل نگران‌کننده‌ای، در سراشیبی حامی‌گرایی افتاده و چنین رویکردی ایجاب می‌کند که سازندگان مجموعه‌های مذکور، برای ترغیب مخاطب به تماشای سریال، دست به هر کاری بزنند. آرایش جدید سریال‌های خانگی به شکلی است که گویی هیچ شاخصه هنری یا محتوایی خاصی وجود ندارد که از جذب بیننده مهم‌تر باشد؛ بنابراین افراد محبوب حوزه‌های دیگر هم می‌توانند به قدر کافی در جلب نظر مخاطب مؤثر باشند.
در این وضعیت، خواننده‌های محبوب می‌توانند نقش‌آفرینی کنند و گروه‌های بزرگ هواداران خود را به سمت شبکه خانگی بکشانند. در زمان نگارش این مطلب، چهار خواننده در سه سریال نمایش خانگی مشغول ایفای نقش هستند که برآیند کاری هر چهار نفر ایشان از سطح انتظارات مخاطبان بسیار پایین‌تر بوده. در ادامه، مروری داریم بر جزئیاتی از تجربه بازیگری رضا یزدانی، سیروان خسروی، زانیار خسروی و امیر مقاره.
گروچف – میدان سرخ
سریال مافیایی «میدان سرخ» که با نزدیک شدن به قسمت دهم، سر و شکل بهتری پیدا کرده، یکی از مجموعه‌های پربازیگر شبکه نمایش خانگی به شمار می‌رود که قصه خود را بر مبنای روابط چند گروه خلاف‌کار روایت می‌کند. در میان سردسته‌های این خلاف‌کاران، رضا یزدانی ایفای نقش گروچف را بر عهده گرفته؛ رئیس یک باند تروریستی خارجی که مدتی در ایران مشغول فعالیت بوده و هنوز هم افراد خود را مدیریت می‌کند.
یزدانی به دلیل صدای منحصربه‌فردش انتخاب خوبی برای این نقش محسوب می‌شود، اما او در بازی صورت و بدن تقریبا ضعیف ظاهر شده و به نظر می‌رسد که یک بازیگر متوسط سینمایی هم می‌توانست این نقش را بسیار بهتر از یزدانی ایفا کند.
گریم سنگین و طراحی لباس اغراق شده از دیگر نکاتی است که به شیوه اجرای یزدانی در این سریال لطمه جدی وارد کرده است. بازی رضا یزدانی در «میدان سرخ» را نمی‌توانیم فاجعه قلمداد کنیم، اما این را هم نمی‌توان فراموش کرد که او، به عنوان خواننده، در اوایل دهه نود یکی از محبوب‌ترین ستاره‌های موسیقی ایران بود. با نگاهی کلی به فهرست فعالیت‌های هنری رضا یزدانی چنین به نظر می‌رسد که موسیقی برای او به اولویت دوم تبدیل شده است.
سهیل – حرفه‌ای
زانیار خسروی سال‌هاست که به بازیگری علاقه‌مند است، اما برای موفقیت در عرصه‌ای تا این حد تخصصی که مردم در دانشگاه‌ها آن را تحصیل و تدریس می‌کنند، علاقه نمی‌تواند شرط کافی باشد. زانیار خسروی که قبلا یک نقش فرعی در «برف روی کاج‌ها» به کارگردانی پیمان معادی بازی کرده بود، اوایل دهه نود هم با سریال ناتمام و شکست خورده «عشق تعطیل نیست» بازیگری در شبکه نمایش خانگی را تجربه کرد. او که در سریال بیژن بیرنگ نقشی کمدی را بر عهده داشت، حالا با «حرفه‌ای» ایفای نقش شخصیت جوانی عاشق‌پیشه و جدی را پذیرفته است.
شمایل زانیار خسروی قرابتی با شخصیت سهیل ندارد و تصنعی بودن گریم، لباس و شیوه بیان این شخصیت کاملا به چشم مخاطب می‌آید. زانیار خسروی در «حرفه‌ای» نتوانسته به نقش یک پسر جنوب شهری با عزت نفس، مغرور، فداکار، پرتلاش و عاشق‌پیشه که دل در گرو دختری از طبقه متوسط دارد، حتی نزدیک هم بشود. فریاد‌های او در سکانس جروبحث با برادرش یکی از بدترین اجرا‌های سال‌های اخیر شبکه خانگی محسوب می‌شود و این سؤال مهم را در ذهن مخاطب ایجاد می‌کند که چرا کارگردان‌های شبکه خانگی از بازیگران برای بازیگری استفاده نمی‌کنند؟
سیامک – حرفه‌ای
اجرای نقش اول سریال «حرفه‌ای»، به کارگردانی مصطفی تقی‌زاده، بر عهده سیروان خسروی قرار گرفته است.
یکی از خواننده‌های محبوب سال‌های اخیر ایران که معمولا کمتر حاشیه یا تمایلی برای به چشم آمدن از خود نشان داده است.
سیروان خسروی در این مجموعه، بازی در نقش یک خلاف کار مرموز و خونسرد را بر عهده گرفته و سعی می‌کند یک شمایل کاملا حرفه‌ای از خلاف‌کاران بسازد. جدای از ضعف‌های جدی این سریال در اجرا و متن، سیروان خسروی هم در ایفای نقش سیامک تا حد زیادی ناکام مانده است. او بدن آماده‌ای دارد که با مختصات نقشش هم‌خوانی دارد، اما در چهره و بیان تقریبا آماتور ظاهر شده و سکانس‌های عصبانی شدنش دست خالی این خواننده در عرصه بازیگری را نمایان می‌کنند. با این همه، سیروان خسروی در «حرفه‌ای» به مراتب آبرومندتر از برادرش زانیار ظاهر شده است.
ارشد شاهنگ – جزیره
سریال تازه سیروس مقدم که پس از شکست نسبی مجموعه نمایش خانگی «خواب‌زده» به دنبال اوج گرفتن بود، از همین ابتدای کار، یک اثر شکست خورده و ضعیف لقب گرفته است. «جزیره» تمایل مفرطش به تبلیغات و ظاهر شدن در قالب یک محصول فرهنگی که تمام قد در خدمت اهداف توریستی قرار گرفته را پنهان نمی‌کند و به دنبال آن است که در نمایش سبک زندگی لاکچری گوی سبقت را از سریال‌های قبلی برباید. کیفیت پایین «جزیره» دلایل متعددی دارد، اما بی‌تردید یکی از مهم‌ترین آن‌ها ضعف شدید فن بازیگری در اجرای امیر مقاره است.
این خواننده پرطرفدار که ایفای نقش اصلی سریال «جزیره» را بر عهده گرفته، در سه قسمت ابتدایی کار بازیگری را به سطح کمدی کشانده و چنان مصنوعی و آماتور ظاهر شده است که قسمت‌هایی از بازی او در شبکه‌های اجتماعی، به عنوان لطیفه، دست به دست می‌شوند. فعلا به مضمون ناامید کننده «جزیره» در تقدیس یک ابرسرمایه‌دار رانتی کاری نداریم، اما جای تعجب نیست که برای نمایش جذاب چهره چنین آقازاده‌ای، پای یک سلبریتی عرصه موسیقی به شبکه نمایش خانگی هم باز شود.
خوانندگانی که در سریال‌های نمایش خانگی بازیگر شده‌اند