شبنم کرمی؛ همه‌ی ما از کودکی با کاغذ اشکالی مثل قایق و موشک ساخته و از هنر بازی با کاغذ لذّت برده‌ایم. گروهی معتقدند اوریگامی یا همان ساخت شکل‌های گوناگون با کاغذ نخستین‌بار در چین انجام شده است امّا شکّی نیست که این ژاپنی‌ها بودند که هنر تا کردن کاغذ را کامل کردند.
علی شایسته‌راد که ۱۲ سال دارد و کلاس ششم مدرسه‌ی بهمن است، این هنر زیبا را به‌خوبی یاد گرفته و با دست‌ساخته‌های خود، دیوار اتاقش را مانند یک جعبه‌ی دوازده‌تایی مدادرنگی آراسته است. با او گفت‌وگویی داشتیم که می‌خوانید.
در نخستین روزهای بیماری کرونا داشتم در منزل شبکه‌های تلویزیون را بالا پایین می‌کردم که دیدم استاد سبحانی‌فر در شبکه امید در حال تدریس اوریگامی است. با اینکه جذب این هنر شدم، ابتدا چندان به فکر انجام آن نبودم و فقط تماشا می‌کردم. امّا از روز بعد، به ذهنم رسید این کار را انجام دهم و اوقات فراغتم را پر کنم. بنابراین روزانه سه چهار ساعت اوریگامی کار می‌کردم امّا اگر کارهای طولانی برمی‌داشتم، ۵ تا ۶ ساعت زمان می‌برد.
به دلیل اینکه هم‌زمان با درس‌هایم این کار را انجام می‌دادم، زمانم را تقسیم می‌کردم به شکلی که ابتدا درس‌هایم را می‌خواندم، بعد اوریگامی می‌ساختم و اگر یک ساعتی وقت داشتم، تلویزیون تماشا یا با تلفن همراه بازی می‌کردم.
اکنون بیشتر در زمینه‌ی اوریگامی سه‌بعدی و «ماژولار» کار می‌کنم. اوریگامی سه‌بعدی نوعی از کار است که با تکّه‌های ریز درست می‌شود و بین ۵۰۰ تا هزار تکّه، بسته به نوع کار، باید درست و سر هم کنیم که کاری پرطرف‌دار و طولانی است و حوصله‌ی زیادی می‌خواهد. در این روش، یک کاغذ A۴ به ۳۲ بخش تقسیم می‌شود. البتّه گاهی تکّه‌های بزرگ‌تر و کوچک‌تر هم استفاده می‌شود. این تقسیم‌بندی را با تا زدن و برش با قیچی انجام می‌دهم که استاندارد کار ماست، امّا ۶۴ قسمت و ۱۲۸ قسمت هم می‌شود که برای کارهای خیلی بزرگ و جذّاب و طولانی‌مدّت با استفاده از تکّه‌های ریز کاربرد دارد. ماژولار‌ها هم کار‌هایی هستند که اصولا ۳۰ قطعه‌اند، امّا ۹۰، ۶۰ یا دوازده‌قطعه‌ای هم داریم که یک شکل هندسی یک‌دست به وجود می‌آورد، مانند یک دایره که روی آن طرح ستاره دارد.
وقتی فردی اوریگامی می‌سازد از ۲ دستش هم‌زمان استفاده می‌کند؛ بنابراین ۲ نیمکره‌ی مغزش هم‌زمان فعّال می‌شود. این یک ورزش خیلی خوب برای مغز است.
همه‌ی اوریگامی‌هایم را به صورت کلکسیون برای خودم جمع کرده‌ام که حدود ۲۰۰ تاست و دیوار اتاقم را با آن‌ها تزیین می‌کنم. به همین دلیل، دیوار از این دست‌ساخته‌ها رنگارنگ و زیبا شده است. شکل‌های بسیاری مانند ستاره، قلب، ماه، دایناسور، آدم، عقاب، قو، درنا و شخصیّت‌های کارتونی مانند باب‌اسفنجی و پاتریک را ساخته‌ام، امّا از اشکال سه‌بعدی اژد‌ها را خیلی دوست دارم.
در آخرین کارم قصد داشتم پاندای کنگ‌فوکار را درست کنم که به دلیل نبود کاغذ مشکی در بازار موفّق نشدم.
به اندازه‌ای این کار را دوست دارم که یک روز ساعت ۷ صبح در حال ساخت یک «ماژولار» بودم و تا ساعت ۳ بعدازظهر ادامه پیدا کرد. در همه‌ی این مدّت، صبحانه و حتّی یک لیوان آب نخوردم و نفهمیدم این زمان چگونه گذشت تا وقتی مادرم آمد و مرا از پای کار بلند کرد. امّا جز اوریگامی، ۲ مقام اوّل ناحیّه و یک مقام سوم استان در سال ۹۸ در رشته‌ی پینگ‌پنگ مسابقات مدارس کسب کرده‌ام و تمرین روان‌خوانی قرآن هم دارم. در همه‌ی دروسم نیز همیشه عالی بوده‌ام. پدر و مادرم مرا در این راه خیلی تشویق کرده‌اند که از آن‌ها ممنونم.
موضوع مورد علاقه‌ام در مطالعه بیشتر کتاب‌های مذهبی است و آخرین کتابی که خواندم درباره‌ی سرگذشت شهید احمد بیابانی بود و از این کتاب درس جوانمردی آموختم.
در آینده دوست دارم در نیروی انتظامی شاغل شوم، امّا آرزو دارم هم‌زمان یک آموزشگاه اوریگامی هم داشته باشم. البتّه هر کاری که دوستش داشته باشی انجام آن هیچ سخت نیست. در زیرزمین خانه، کارهایم را انجام می‌دهم و روزی یک‌مرتبه آنجا را مرتب می‌کنم و برای کمک به خانواده با دوچرخه‌ام به خرید می‌روم.