به گزارش شهرآرانیوز - کتاب «بدانید من فاطمه هستم» به کوشش واحد پژوهش موسسه فرهنگی موعود عصر (عج) و مقدمه اسماعیل شفیعی سروستانی با ارائه مقالاتی در معرفی و شناخت بانوی دوعالم، حضرت فاطمه زهرا (س)، سعی کرده است قطره‌ای از دریای معرفت ایشان را به دوستداران آن حضرت بچشاند. در بخشی از مقاله رضا اسماعیلی با تیتر «اعلموا أنی فاطمه؛ بدانید من فاطمه هستم» می‌خوانیم: «براساس حکمت الهی، تولد دختری که تکمیل کننده موضوع نبوت و پایه گذار مسئله امامت است و به القاب ام ابی‌ها و امومه الائمه (همان) مزین شده، نیازمند مقدماتی است که درصورت فراهم نشدن مقدمات، کار به سرانجام نمی‌رسد و به هدف نائل نمی‌شود. اما در زمینه مقدمات تولد حضرت فاطمه (س) در زمان حیات پیامبر اکرم (ص)، به طور اختصاصی مواردی وجود دارد که بسیار قابل تامل است. حضرت فاطمه (س) از نسل فردی است که خداوند درباره او فرموده است: «خلقت الاشیاء لاجلک و خلقتک لاجلی؛ همه چیز‌ها را برای تو و تو را برای خودم آفریدم.»
در این بیان نورانی، عظمت وجودی پیامبر اکرم (ص) به تصویر کشیده شده است؛ هرچند عقول ما از درک کنه آن، ناتوان و عاجز است.»
کتاب «بدانید من فاطمه هستم» به بررسی نقش و جایگاه حضرت زهرا (س) از قبل تولد تا پس از شهادت ایشان می‌پردازد که شامل سرگذشت، شخصیت، اسرار زندگی و جایگاه حضرت فاطمه زهرا (س) است. این کتاب در ۱۳ فصل نگاشته شده است و مستند به آیات و احادیث و روایات است.
«بدانید من فاطمه هستم» با هدف شناخت بخش کوچکی از جنبه‌های شخصیتی و مقام والای «حضرت فاطمه (س)» و روشنگری درباره بسیاری از شبهات و مجهولات مربوط به ایشان نگاشته شده است. «شخصیت حضرت زهرا (س) در کلام وحی»، «ولایت حضرت فاطمه (س)»، «اسرار و آثار حضرت فاطمه زهرا (س)»، «کرامات و معجزات حضرت فاطمه (س)» و «دفاع حضرت فاطمه (س) از امامت و امام خویش»، جزو محور‌های اصلی مطالعه شده در کتاب است.
در بخشی از کتاب بدانید من فاطمه هستم می‌خوانید:
«در روز‌های آخر عمر حضرت زهرا (س) هنگامی که آن دو با اجازه امام علی (ع) به ملاقات آن بانوی بزرگوار رفتند، آن حضرت صورت خود را به سوی دیوار برگرداند و از آنان پرسید: شما را به خدا سوگند می‌دهم، آیا شنیده اید که رسول خدا (ص) فرمودند: فاطمه پاره تن من است. هرکس او را بیازارد، مرا آزرده است. رضایت فاطمه از رضایت من و خشم فاطمه از خشم من است؟
گفتند: آری، شنیدیم.
حضرت فرمودند: «خدا و فرشتگانش را به شهادت می‌گیرم که شما دو نفر مرا به خشم آوردید (و آزار دادید) و موجبات خشنودی مرا فراهم نکردید. اگر با (پدرم) رسول خدا (ص) ملاقات کنم، شکایت شما را نزد او خواهم برد».»