به گزارش شهرآرانیوز؛ در دهه‌های گذشته در کلان‌شهر‌های ایران به‌ویژه مشهد، تهران و شیراز، فناوری صنعت پویانمایی رشد کرد و اکنون مشهد به‌ویژه پس از تشکیل انجمنی که در حوزه هنری شکل گرفت، جزو پایگاه‌های اصلی تولید پویانمایی است.
حدود پنج سال است که پویانما‌ها و علاقه‌مندان به این شاخه در انجمن حوزه هنری مشهد دورهم جمع می‌شوند و این موضوع باعث شده است که از لحاظ تکنیکی و کار‌های فرمی پیشرفت کنند. البته از آنجا که بازار کار در ایران فراهم نشده‌است، خیلی از این افراد این روز‌ها برای خارج از کشور کار می‌کنند.
هنرمندان از مشهد به‌صورت دورکاری برای ترکیه، مالزی، هندوستان و بعضی کشور‌های اروپایی تولید و خدمات فرهنگی صادر می‌کنند؛ به‌دلیل اینکه این بازار در ایران به‌شدت ضعیف شده و حمایت مدیران متناسب با رشد این هنر و تولید‌های فعالان این عرصه شکل نگرفته است. هرچندسازمان‌هایی در مشهد ازجمله معاونت پیشگیری از جرم در قوه‌قضائیه، حوزه هنری و آستان قدس رضوی به‌شکل مقطعی حمایت‌هایی کرده‌اند، اما...
اکنون انیماتور‌هایی که در حوزه هنری انجمن شکل داده‌اند، در زمینه‌های آموزش و همکاری، فعالیت‌های مشترک برای همدیگر تعریف می‌کنند. با این حال پاسخ به این پرسش که آیا از ظرفیت گروه‌های انیماتوری مشهد برای هویت دینی وبومی استفاده می‌شود، منفی است.
از اواخر سال ۱۳۸۷ حدود ۱۰ سال مشغول تولید، پژوهش و مدیریت استودیو‌های انیمیشن در مشهد بودم. به‌راستی ۱۰ درصد از این ظرفیت هم برای معرفی هویت دینی و بومی استفاده نشد.
از میان کار‌های کوتاه حدود پنجاه اثر و از میان کار‌های نیمه‌بلند فقط اثر آقای کاتبی را که با مرکز آفرینش‌های آستان قدس رضوی انجام شد، به‌عنوان نمونه‌ای از کار‌های مثال‌زدنی داریم. برای چند اثر با موضوع گوهرشاد هم معاون فرهنگی پیشین شهرداری مشهد پیگیری می‌کرد که سرانجام آن کار‌ها از دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی دنبال شد و اطلاعی ندارم که به ثمر نشست یا خیر.
درنهایت می‌خواهم بگویم شاید ۲۰ درصد توانایی فعالان در این حوزه خرج تولید کار‌هایی با موضوع امام رضا (ع) و انقلاب اسلامی شده است. در گذشته هم چنین بوده‌است.
ما ظرفیت‌های بی‌بدیلی در مشهد داریم که همه آن‌ها را مدیون هم‌جواری با امام رضا (ع) می‌دانیم. اگر بخواهیم از ظرفیت پویانمایی در تصویرسازی برای آینده مشهد و نشان‌دادن بنیه بین‌المللی بهره ببریم، فراوان می‌شود استفاده کرد.
چون پویانمایی قوه تخیل‌پردازی زیادی دارد و هرآنچه نمی‌توانید در سینمای رئال به تصویر درآورید، در پویانمایی می‌توانید از این ظرفیت استفاده کنید.
از سویی ارتباطات مشهد با کشور‌های همسایه به‌ویژه در حوزه زیارت، سرمایه‌گذاری عشاق امام رضا (ع) در مشهد، تجربه‌های معنوی، سوغات مشهد و... همه این‌ها سوژه‌های ناب و بکری است. چه مشهد قدیم، چه مشهد کنونی و چه مشهد آینده ظرفیت پردازش در حوزه پویانمایی را دارد، اما متأسفانه توجهی به آن نمی‌شود.
اکنون با توجه به توسعه فضای رسانه‌ای در جهان، ظرفیت رسانه امکان اتصال فضا‌های هنری و بخش‌های رسانه‌ای را سریع‌تر کرده است. ما نیز فعالان قوی و حاذقی در بخش‌های رسانه داریم، اما نکته مهم قدر ندانستن این ظرفیت‌هاست.
البته نوعی شتاب‌زدگی فرهنگی هم داریم. فکر می‌کنیم فقط پشتیبانی و حوزه‌های سخت‌افزاری را باید توسعه بدهیم. برای نمونه اگر تجهیزاتی برای هنرمندان گرفتیم، یعنی حمایتشان کرده‌ایم، درحالی‌که از تولید تا خروجی و بازار را باید برای فعالان این شاخه هنری فراهم کنیم.
در نظر داشته باشید که ما در ایران صنعت پویانمایی نداریم. نهایت بتوانیم بگوییم هنر پویانمایی داریم. صنعت انیمیشن مفهوم سزاوار خودش را دارد. در کشور‌های صنعتی که به‌دنبال صنعت انیمیشن رفتند، دولت به معنی حاکمیتشان برای این بخش سرمایه‌گذاری کرده است، به‌دلیل اینکه بخش خصوصی به‌تن‌هایی نمی‌تواند این کار را به‌ویژه در بازار و فروش تولید‌ها حمایت کند.
در پنج سال گذشته تعداد زیادی از انیماتور‌ها در کشور زمین خوردند و دیگر هم نتوانستند روی پایشان بایستند و شرکت‌هایشان را بستند. اکنون هم متأسفانه بیشتر جوانان متخصص ما برای خارج از کشور تولید می‌کنند.
این سیاست‌گذاران فرهنگی و متولیان هستند که بدون تعارف باید نگاه ویژه‌ای به مشهد و هنرمندانش داشته باشند تا اتفاق مؤثری رقم بخورد. زیرا توانایی و استعدادش در مشهد فراوان است. باید اتاق فکری با اعضای فکور، باتجربه و مشرف در این حوزه تشکیل شود.
زیرا اگر نهاد‌ها و مدیران به‌تن‌هایی تصمیم بگیرند، اشتباه‌های گذشته تکرار می‌شود. چندصدمیلیون یا میلیارد تومان از بیت‌المال هزینه می‌شود و نتیجه مطلوب نمی‌بینیم، اما اگر کارشناسان و خبرگان این حوزه دورهم بنشینند و در سیاست‌گذاری کلان این شاخه در مشهد و استان کمک کنند، بدون‌شک اتفاق مثبتی رخ می‌دهد.