ما مشهدی‌ها تجربه این روز‌های کی‌یف را پشت سر گذاشته‌ایم. ۱۰۹ سال پیش قوای روس مشهد را اشغال کردند و بعد حرم مطهر امام رضا (ع) را به توپ بستند. تعداد کشته‌شده‌ها در تاریخ مشخص نیست، اما تحقیر ایرانیان در این ماجرا را نمی‌شود انکار کرد!
اشغال ایران در سال۱۳۲۰ تکرار شد. رضاخان بزدل در کمتر از چندساعت، حتی کمتر از دفاع مردم اوکراین مقابل تهاجم روس، تسلیم شد و انگلیسی‌ها و روس‌ها سراسر ایران را اشغال کردند. در سال۱۳۳۲، اما کودتای آمریکایی تجربه مدل جدید اشغال را برای ما رقم زد؛ شاه فراری به کشور بازگردانده شد و دیکتاتور دست‌نشانده آمریکا کشور را به مستعمره یانکی‌ها تبدیل کرد.
این‌ها همه تجربه‌های تلخ دویست سال گذشته است. یعنی هر جا جنگ و کودتا شد، یا روس بود یا انگلیس یا آمریکا. در همه آن سال‌ها دولت‌مردان قاجار سنگ یکی از این کشور‌های بیگانه را به سینه می‌زدند و اگر مهره و جاسوس نبودند، دست‌کم خوش‌بین بودند و اعتماد داشتند.
مصدق را می‌توان مصداق سیاست‌مدار دوست‌دار ایران دانست که به آمریکایی‌ها اعتماد کرد و آمریکایی‌ها با کودتای ۲۸مرداد پاسخ اعتمادش را دادند. انقلاب اسلامی معادله این بازی را درهم ریخت و به‌جای اعتماد به شرق یا غرب، پرچم «نه شرقی نه غربی، جمهوری اسلامی» را برافراشت.
برای همین راهبرد اصلی‌اش را قوی‌شدن توان داخلی قرار داد. ایستادگی بر این موضع اگرچه سخت بود، جنگ هشت‌ساله صدام علیه ایران را به دفاع‌مقدس تبدیل کرد. صدام از بلوک شرق و غرب کمک دریافت می‌کرد، اما رزمندگان ایرانی معادلات جهانی را به‌هم ریختند. اگر تهران در دوره رضاخان شش‌ساعته سقوط کرد، اگر کی‌یف دو‌سه روزه در آستانه سقوط است، جوانان انقلاب اسلامی ۳۴روز مقابل رژیم بعث صدام مقاومت کردند تا خرمشهر سقوط نکند.
غرب‌گرا‌های وطنی هم‌زبان با رسانه‌های غربی برای مردم اوکراین اشک می‌ریزند، ولی نمی‌گویند چرا در همه این سال‌ها برای کودکان یمنی و فلسطینی سکوت کرده بودند؟! غرب سال‌هاست نگاهش به حقوق بشر، آپارتایدی است و مردم یمن را انسان نمی‌داند.
مطمئن باشید اگر ما هم کشور ضعیفی بودیم، مثل دوران رضاخان و محمدرضا، ما را هم انسان حساب نمی‌کردند. کاپیتولاسیون زاییده همان دوران حقارت است. جمهوری اسلامی ایران بی‌شک موافق جنگ نیست، اما هیچ‌وقت هم نمی‌تواند به اتفاقات و تهدید‌های پیرامونش بی‌تفاوت بماند که اگر این چنین عمل می‌کرد، زودتر از کی‌یف تهران و مشهد به این حال‌وروز رسیده بود.
نفوذ ناتو به شرق، چه اوکراین باشد چه ترکیه و چه جمهوری آذربایجان، نفوذ ناامنی است. حضور ناتو در عراق و افغانستان جز قتل و غارت و کودک‌کشی چه عایدی داشته است که حالا بخواهد این حضور دائمی باشد؟
تلاش سنگین رسانه‌های غربی برای محکومیت پوتین به جنایت جنگی زمانی پذیرفته است که به صد‌ها جنایت آمریکا و انگلیس و اسرائیل و عربستان‌سعودی هم پرداخته باشند. موضع و رفتار ایران در جنگ‌ها نشان از موضع و رفتار منطقی و انسان‌دوستانه ایران دارد. همان زمان که صدام شهر‌های ایران را بمباران می‌کرد و مردم را هدف قرار می‌داد، ایران چنین نکرد. آن زمان هم که صدام شیمیایی زد حتی علیه مردم خودش در حلبچه، ایران به کمک مردم شتافت.
موضع ایران در قبال جنگ مشخص است؛ آنکه باید نقاب تزویر از صورت بردارد، رژیم‌های کودک‌کش اسرائیل و آمریکا و سعودی‌اند.