ندا معصوم | شهرآرانیوز؛ دنیا تا دلتان بخواهد پر از ورزشکاران استثنایی است؛ ستاره‌هایی که از همان اول روی ریل موفقیت گام برمی‌دارند؛ چهره‌هایی که از اولین‌بار که تماشایشان کرده‌ایم، در اوج بوده‌اند؛ آدم‌هایی که شاید هیجان‌زده‌مان کنند، اما الهام‌بخش نیستند، به یک دلیل ساده.
آن‌ها از همان اول به همان قله‌ها تعلق داشته‌اند، اما بین کوچه‌هایی که ما زندگی می‌کنیم، در همین محله‌ها قهرمانان بزرگی هستند که از نهایت سختی به اوج رسیده‌اند؛ همان‌هایی که هرسؤالی درباره زندگی ورزشی‌شان می‌پرسیم، درنگ می‌کنند، نفس بلندی می‌کشند و می‌گویند خواستیم و توانستیم. شهرآرا روند انتخاب چهره ورزشی سال را شروع کرده است.
دوازده ورزشکار برای این برنامه گزینه شده‌اند که دوتای آن‌ها از منطقه ۴ برخاسته‌اند؛ حمیده جوان که هنوز هم ساکن طبرسی شمالی است و مجتبی حیدرپور که ساکن محله فجر بوده و سال‌ها پیش از این محدوده رفته است.
سرمربی تیم‌های قهرمان کشور در رده بانوان.
قهرمانی با تیم‌های پلیمر خلیج فارس در ۳ رده سنی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان و دو صحرانوردی در سال ۱۴۰۰
حمیده قهرمان فرزند آخر خانواده‌ای ۹ نفره و پرجمعیت است که از همان سیزده‌سالگی علاقه و مسیرش را پیدا کرد، هرکس او را می‌دید، می‌گفت «ورزش برای دختر نان و آب نمی‌شود، رهایش کن و برو دنبال هنر.» اماحالا نیستند که ببینند ورزش برای او هم آب شده است و هم نان.
حمیده حتی به قیمت اینکه رشته‌های مختلف ورزشی را تجربه کند، پای علاقه‌اش ماند و ایستاد. در مدرسه بسکتبال بازی می‌کرد، اما به‌دلیل حرف معلم ورزشش که اعتقاد داشت هندبالش بهتر است، عضو تیم هندبال مدرسه شد.
در سال ۱۳۸۴ به‌واسطه آمادگی بدنی، عضو تیم راگبی شد. رشته راگبی نوپا و به گفته خودش همان بزن‌بزن خودمان است. حمیده جزو خوب‌های آن بود.
تیم توفیق چندانی نداشت، اما حمیده جوان دست از تمرین برنداشت و در آن ماند. در برنامه‌های تمرین بود که یک نفر استعدادش را کشف کرد. حمیده در این‌باره گفته است: در هر نوبت تمرین بدن‌سازی، بقیه ۱۰ دقیقه استراحت می‌کردند، اما من نیم‌ساعت پیوسته می‌دویدم و خانمی که دویدن من را دیده بود، چندبار از من خواست بروم آزمون بدهم، اما هربار امروز و فردا می‌کردم و آخرش این شد که دستم را گذاشت در دست کسی و خواست من را به مربی دوومیدانی معرفی کند.
آزمون کوپر یکی از آزمون‌های معتبر تربیت‌بدنی است. همین آزمون محک دختر هجده‌ساله تازه‌وارد پیست باغبان‌باشی شد: در دوازده دقیقه سیزده دور و ۲۵ متر پیست را دویدم؛ یعنی ۲۶۲۵ متر.
مربی‌های دوومیدانی می‌گفتند ثبت چنین رکوردی برای خانم‌های خراسانی بی‌سابقه است و برای همین حمیده جوان در خط شروع مسابقات ۳ هزار متر قهرمانی استان قرار گرفت. آشنایی حمیده با دوومیدانی این‌گونه بود؛ در سال ۱۳۸۷ و کاملا اتفاقی.
حمیده با این مقام یکی از چهره‌های آینده دوومیدانی بانوان استان شد و تلاش کرد در مسابقات کشوری صاحب سکو شود، اما دویدن و حرفه‌ای‌دویدن هزینه‌هایی دارد که تأمینش برای او و خانواده‌اش دشوار است و او تصمیم گرفت دونده بهتری شود؛ تا بتواند هم هزینه‌های تحصیلش را بدهد و هم ورزش را. هرسال در مسابقات دانشجویی برای دانشگاه مقام می‌آورد که تخفیف صددرصدی به شهریه‌اش می‌خورد و با این شیوه کارشناسی رشته تربیت‌بدنی را گرفت.
معتقد است همین اجبار و سختی‌ها مایه رشدش شده است. سال ۱۳۹۴ در کنار دویدن پیشنهاد مربیگری تیم‌های آموزش‌وپرورش را هم قبول کرد. هم می‌دوید و هم مربیگری می‌کرد. او می‌داند که می‌تواند از میان استعداد‌های نوجوان استان و شهر کسی را پیدا کند که کار ناتمامش را تمام کند و به همین دلیل مربیگری را انتخاب کرد. حمیده جوان حالا مربیگری می‌کند. به گفته خودش ایستاده است تا دیگران بدوند.
از بازیکنان ارزنده و باتجربه تیم هندبال که امسال به همراه تیم ملی در مسابقات قهرمانی آسیا شرکت کرد و موفق شد به جام جهانی هندبال صعود کنند
مجتبی حیدرپور متولد ۲۹ شهریور ۱۳۶۷ است. پسر مشهد سال‌هاست که ملی‌پوش تیم هندبال است و به موازات همه سه‌گام‌های میدان هندبال، قهرمانی لیگ برتر را تجربه کرده است.
متولد شهرستان سرخس است، اما از شش‌سالگی به مشهد آمده است. در خانواده‌ای پرجمعیت بزرگ شده است؛ بین چهار برادر و چهار خواهر.
برادر بزرگ‌ترش از هندبالیست‌های خوب است و اصلا شاید به همین دلیل به هندبال گرایش پیدا کرده و پرقوت ادامه‌اش داده است.
هندبال را از دوران ابتدایی در مدرسه شروع کرده است، آن هم به این سبب که از بچگی به آن علاقه داشته است. از هندبال آموزشگاهی آغاز کرده و در مقطع نوجوانان و جوانان برای تیم مشهد بازی می‌کرده است. بعد هم به خدمت سربازی رفته است. دو سال در تیم نیروی زمینی بوده است که یک‌سال قهرمان دسته‌یک شده‌اند و یک‌سال هم در زیرگروه قهرمان شده‌اند و به لیگ‌برتر صعود کرده‌اند.
اولین تیمش در لیگ‌برتر پتروشیمی کازرون بود. بعد از یک‌سال که در کازرون فضای لیگ‌برتر را تجربه کرد، از این تیم جدا شد و با صحبتی که با قاسم شعبان‌پور، پیشکسوت هندبال خراسان، داشت، به تیم هندبال ثامن سبزوار رفت. حدود چهار سال در این تیم بازی کرد و تجربه شیرین یک نایب‌قهرمانی و سه قهرمانی لیگ‌برتر را با این تیم داشته است.
از ثامن به منیزیم فردوس رفت و با این تیم قهرمان لیگ برتر شد. شهرداری کاشان، نفت‌وگاز گچساران، فرازبام دهدشت و مس کرمان، تیم‌های دیگری است که در آن‌ها بازی کرده است. در همه این تیم‌ها هم توانسته است قهرمان ایران شود، به‌جز فرازبام که مقام سوم را با این تیم در لیگ‌برتر به دست آورده است.
در همه دوران حضورش در لیگ‌برتر هندبال تقریبا هفت‌هشت‌قهرمانی و یکی‌دو نایب‌قهرمانی دارد. شاید ازاین‌حیث جزو رکوردداران لیگ‌برتر هندبال است. دوران بازی در تیم ثامن سبزوار به تیم‌ملی دعوت شد. آن‌موقع رافائل مربی تیم‌ملی و باشگاه ثامن بود. همان سال اول با تیم‌ملی به جام‌جهانی رفت و پس از آن هم هروقت به اردوی تیم‌ملی دعوت می‌شود، در فهرست نهایی قرار می‌گیرد. حیدرپور سال‌هاست که خارج از استان بازی می‌کند.
زمانی که ثامن در لیگ‌برتر دو تیم داشت (یکی در سبزوار و یکی در مشهد) مدیرعامل تیم علاقه‌مند بود که او در ثامن سبزوار بازی کند، گرچه خودش ترجیح می‌داد کنار خانواده‌اش و در مشهد باشد.