اعتیاد از آن دست آسیب‌های اجتماعی در کشور محسوب می‌شود که اگر جلو گسترش آن گرفته نشود می‌تواند روزبه‌روز موجب بروز آسیب‌هایی جدید شود. موضوع زنان کارتن‌خواب و درگیر اعتیاد از مهم‌ترین موضوعات شهری به‌ویژه در کلان‌شهر مشهد، شهر امام مهربانی‌هاست.
البته رفع این معضل در هر دو گروه مردان و زنان نیازمند پیگیری‌های جدی است. این تلاش غالبا در حوزه مردان درگیر صورت گرفته است، اما چه بسا موضوع زنان که می‌توانند مادران فرزندانی باشند و در واقع نجات آنان نجات مادر و فرزند با هم است، اهمیت بیشتری می‌یابد. از طرفی، حضور زنان و مادران درگیر اعتیاد هیچ زیبنده این شهر نیست.
باید توجه داشت جمع‌آوری، نگهداری، و توانمندسازی و بهبود این گروه نیازمند حضور پررنگ همه دستگاه‌ها و تقسیم کار عادلانه و نقش‌آفرینی مؤثر همه مسئولان است.
نداشتن شغل مناسب و درآمد از عواملی محسوب می‌شود که می‌تواند فرد درمان‌شده را مجدد به سمت مصرف مواد مخدر بکشاند. بهترین کار این است که در مراکز بازپروری و کمپ‌ها، علاوه بر درمان معتادان، حرفه‌های مختلفی به آن‌ها آموزش داده شود تا بعد از درمان و با توجه به همان حرفه، وارد بازار کار طبیعی در جامعه شوند.
در این صورت است که احتمال برگشت افراد کاهش خواهد یافت و مسیر بهبودی را تسهیل خواهد کرد. نکته دیگر این است که احتمال بازگشت در گروه زنان درگیر اعتیاد در صورت بهبود کمتر است، زیرا فطرت انسانی یک مادر تعالی‌جوست که با اعتیاد و نابودی جسم و روح انسان مغایرت دارد.
موضوع دیگر برای کسانی که دارای خانواده هستند، آشناسازی و ایجاد بستر بازگشت به خانواده است. این امر نیز نیازمند انجام اقدامات ترمیمی و آماده‌سازی هر دو طرف زن برگشته از اعتیاد از طریق هویت‌بخشی به او و خانواده اوست.
با اینکه برای جمع‌آوری و نگهداری معتادان در مراکز بازپروری قانون داریم و این قانون بیان می‌کند که دولت موظف به راه‌اندازی مراکز بازپروری و افزایش ظرفیت مراکز فعلی است، در حال حاضر شاهد این موضوع هستیم که ظرفیت مراکز کفاف تعداد معتادان را نمی‌دهد. در کنار افزایش ظرفیت مراکز، موضوعی که همواره مورد توجه بوده، مدت نگهداری معتادان در مراکز است. طبق قانون، یک فرد تا زمان مشخصی می‌تواند در مرکز بماند. اکنون سؤال اینجاست که آیا این زمان مدت مناسبی برای درمان معتادان محسوب می‌شود یا خیر.
گام نخست جمع‌آوری از سوی نیروی انتظامی و شهرداری‌ها صورت خواهد گرفت و گام‌های بعدی نیازمند حضور و یکپارچگی سایر دستگاه‌ها و نهاد‌ها و انجمن‌های مردمی است. این همدلی برای شهر امام‌رضا (ع) از الزامات است.
نکته دیگری که باید مد نظر قرار داد این است که بخشی از این زنان مهاجرانی هستند که به مشهد و به آغوش امام‌رضا (ع) پناه آورده‌اند. باید کوشید این افراد نیز با کمک شهر‌های مبدأ و با همراهی مسئولان کشوری شناسایی و درمان شوند و به زندگی طبیعی در شهر خود در کنار خانواده‌هایشان بازگردند.
در پایان، دوباره اشاره می‌کنم حضور حتی یک زن و مادر درگیر اعتیاد و کارتن‌خواب زیبنده و درخور شهر امام مهربانی‌ها نیست و همگرایی و حضور پررنگ همه دستگاه‌ها و مسئولین در رفع این مشکل را خواستارم. امیدواریم بتوانیم با این همگرایی و به کمک مشارکت مردمی، بخشی از مشکلات اجتماعی و اقتصادی و ... را که به صورت مستقیم نهاد خانواده را به عنوان یکی از مهم‌ترین اصل‌های نظام تحت تأثیر قرار می‌دهند، کم‌رنگ و حل کنیم.