حسین نخعی شریف | شهرآرانیوز؛ در دو قسمت گذشته به چگونگی شکل‌گیری اولین دوره مسابقات باشگاهی لیگ قدس و مرور نتایج تیم پیام، نماینده خراسان، تا هفته هشتم پرداختیم و اینک هفته نهم تا پایان نیم‌فصل اول را بررسی می‌کنیم.
دوشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۶۸ پرسپولیس صدرنشین گروه‌یک که از هشت بازی قبلی‌اش چهارده امتیاز اندوخته داشت، با همه توانش به‌مصاف نماینده خراسان رفت و جالب اینکه تعداد هواداران پرشورش آن‌قدر زیاد بود که هیچ‌گاه احساس غریبگی نکرد! حضور بیش از ۱۵ هزار تماشاگر در یک روز غیرتعطیل بار دیگر نشان داد که ورزشگاه قدیمی شهر جوابگوی خیل مشتاقان نیست.
هجوم هواداران از ساعت‌های اولیه صبح عملا باعث ترافیک سنگین در خیابان‌های اطراف سعدآباد شده بود، به‌طوری‌که پلیس از حدود ساعت ۱۲ خیابان‌های منتهی به ورزشگاه را بست و تا سه ساعت بعد از پایان مسابقه هم این گره ترافیکی باز نشد. پرسپولیس بازی را با دو مهاجم (کریم باوی و رضا عابدیان) آغاز کرد، اما محمدحسن انصاری‌فر و مرتضی کرمانی‌مقام هم دائم روی دروازه پیام بودند. در مقابل، هاشم رهباردار برای مقابله با سرخ‌پوشان پایتخت تنها با یک مهاجم (جواد یاوری‌زاده) تیمش را روانه میدان کرده بود که همان تک‌مهاجمش را هم دقیقه ۷۵ تعویض کرد.
علی پروین که نقطه ضعف پیام را می‌دانست، فکر می‌کرد با سانتر‌های پی‌درپی می‌تواند خیلی سریع به گل دست یابد، اما رهباردار امروز در کمال تعجب، تشکری را نیمکت‌نشین و حسین فرقانی را جایگزینش کرده بود. او از هادی برگی‌زر و علی هاشمی هم خواسته بود فقط توپ‌های حریف را خراب کنند که الحق هر سه این نفرات عالی و بدون نقص کار کردند، اما آنکه در این بازی ستاره و شماره یک میدان بود، سیدرضا عطارزاده دروازه‌بان پیام، بود که عالی و بی‌نظیر بود. عطارزاده دقایق ۱۱، ۱۹، ۲۱ و ۴۰ ضربات مهاجمان پرسپولیس را یکی پس از دیگری مهار کرد تا نیمه اول گلی نداشته باشد.
شروع نیمه دوم و بازهم تکرار سناریو نیمه اول با این تفاوت که پروین، مجتبی محرمی را هم به میدان فراخواند تا کرمانی‌مقام کاملا به خط حمله منتقل شود، اما سیدرضا عطارزاده قبل بازی قسم خورده بود که نمی‌گذارم پرسپولیس گل بزند. ۴۷، ۵۰، ۵۳، ۵۷، ۶۰، ۶۶، ۷۷ و ۸۹ دقایقی بودند که تماشاگران به نشانه گل برخاستند، اما سیدرضا، بچه بامرام خیابان طبرسی، پای قسمش ایستاد تا دو تیم بدون گل امتیاز‌ها را تقسیم کنند. در این روز بازیکنان پیام همگی عالی بودند و از جان مایه گذاشتند.
■ پیام: سیدرضا عطارزاده، حمید شمسی، حسین فرقانی، علی هاشمی، هادی برگی زر، مجید حسینی‌پور، حسن اصغری، حسین حسینی پورعلوی، غلامرضا اصغری، احمد حامد، جواد یاوری‌زاده (غلامرضا سالاری ۷۵).
ذخیره‌ها: مجید دریایی، محمود سلطانی، هادی فرقانی، جواد نژاد، جلیل ذوالفقاری، هادی عرفان، محمدجواد نجات، حسین عبدا... زاده، امیر رحیمی، علی متدین / مربی: هاشم رهباردار.
■ پرسپولیس: وحید قلیچ، کاظم سیدعلیخانی (کاپیتان)، سعید نعیم‌آبادی، عباس کارگر، مرتضی فنونی‌زاده، حمید صالح‌زاده (مجتبی محرمی ۶۲)، ضیا عربشاهی، محمدحسن انصاری‌فر، مرتضی کرمانی‌مقام، کریم باوی، رضا عابدیان.
ذخیره‌ها: بهروز سلطانی، رحیم یوسفی، حسن شیرمحمدی، حسین عبدی / مربی: علی پروین.
جمعه آخرین روز شهریورماه، پیام مشهد و کاوه بندرعباس دو تیم فانوس‌به‌دست گروه یک، در مشهد و در مقابل ۵ هزار تماشاگر رودررو شدند؛ پیام با چهار و کاوه فقط با یک امتیاز. هاشم رهباردار در این بازی تیمش را با سیستم ۴.۴.۲ به میدان فرستاده بود که اصلا به‌مذاق تماشاگران خوش نیامد و مفسر بامزه بازی‌های پیام، هادی گله، هم با تحلیل‌های خاص خودش درحالی‌که یک پلاستیک پر از تخمه آفتابگردان و یک رادیو هم در دست داشت، دائم از این سمت ورزشگاه به آن سمت می‌رفت و از چیدمان بازیکنان و سیستم تدافعی پیام ایراد می‌گرفت که پس از نشستن اولین توپ درون دروازه پیام در دقیقه ۳۰ توسط مهدی فلامرزی، تماشاگران دوآتشه پیام که بیشترشان هم بچه‌های خیابان طبرسی، دریادل و کوی رضائیه بودند، با او هم‌سخن شدند و بنای اعتراض گذاشتند. پیامی‌ها نیمه دوم را با یک تعویض و چند جابه‌جایی آغاز کردند و جالب بود هادی‌خان می‌گفت علی هاشمی نباید دفاع باشد، او باید آزاد باشد و عجیب اینکه وقتی او از دفاع راست به خط میانی آمد، پیام جان گرفت و به فاصله یک دقیقه به دو گل و دو امتیاز ارزشمند رسید!
احمد حامد و علی هاشمی زنندگان گل‌های پیام در دقایق ۸۶ و ۸۷ بودند. در این روز آنچه بیشتر از بازی برایم جذاب بود، همین تفسیر‌ها و نظر‌های فنی آقاهادی بود، به‌ویژه که با سماجت تمام خودش را به مهندس امیر عابدینی، استاندار خراسان که در جایگاه ویژه نشسته بود، رساند و از او خواست که به کمک پیام بیاید! عابدینی که در جوانی از بازیکنان پرسپولیس تهران بود نیز بین دو نیمه به رختکن پیام رفت و نقاط ضعف و قوت این تیم را گوشزد کرد و البته ۶۰ هزار تومان هم پاداش برای این تیم در نظر گرفت؛ برای هر بازیکن و کادرفنی، نفری ۲ هزار تومان.
پیامی‌ها چهارشنبه ۵ مهرماه و در هفته یازدهم و پایانی نیم‌فصل بازهم در ورزشگاه خانگی خود به میدان رفتند تا میزبان نساجی قائمشهر باشند؛ تیمی که با دوازده امتیاز جزو بالانشینان جدول بود. نیمه اول دو تیم با احتیاط کامل ارائه‌گر یک بازی سرد و بی‌هیجان بودند، به‌طوری‌که حواس حدود ۶ هزار تماشاگر مشهدی بیشتر از آنکه به بازی باشد، به کری‌خوانی با حدود هزار تماشاگر مازنی کنار جایگاه گذشت که البته گهگاهی هم با گفتن ترشی بادمجان، سرایدار زحمتکش ورزشگاه را تشویق می‌کردند.
او که بین دو نیمه برای داوران از محل دفتر هیئت در زمین شماره ۲ چایی می‌برد، با آن کتری رنگ‌ورورفته‌اش که دستمال سپیدی هم همیشه روی آن قرار می‌داد، دنیایی داشت و تماشاگران هم از لحظه‌ای که چشمشان به او می‌افتاد تا لحظه‌ای که به جایگاه داوران می‌رفت، حدود دوسه دقیقه‌ای تشویقش می‌کردند و پیرمرد هم با گام‌های آرامش به ترشی بادمجان گفتن تماشاگران در دلش می‌خندید.
نیمه دوم پیام وارد فاز تهاجمی شد و بعد از مدت‌ها مهدی ذوقی، مهاجم تازه از مصدومیت رسته‌اش را به میدان فرستاد، ولی این ذوقی با آن ذوقی قبل از تصادف خیلی فاصله داشت. دقیقه ۷۴ بهترین بخت پیام برای رسیدن به گل بود، جایی که محمد ریاحی خطا روی احمد حامد را پنالتی اعلام کرد، اما مجید حسینی‌پور با کوبیدن توپ به دستان پیروز جغتاپور، آه از نهاد همه درآورد تا این بازی کم‌هیجان بدون گل خاتمه یابد و پیام با هفت امتیاز و کسب رتبه نهم بالاتر از استقامت یزد و کاوه بندرعباس، نیم‌فصل را به پایان برساند.