به گزارش شهرآرانیوز؛ ناصر خسرو قبادیانی شاعر، فیلسوف، حکیم و جهانگرد بزرگ فارسی زبان در قرن چهارم و پنجم (۳۹۴–۴۸۱ ه. ق) بوده است. ناصر خسرو در قبادیان بلخ متولد شد و در یمگان بدخشان درگذشت. وی بعنوان دانشمند زمان خود در زمینه فلسفه و حساب و طب و موسیقی و نجوم و کلام تبحر داشت. وی همچنین حافظ کل قرآن بوده است.
تصاویری از آرامگاه ناصر خسرو در یمگان بدخشان
ناصر خسرو به نام اصلی ابومعین ناصر بن خسرو بن حارث قبادیانی بلخی در تاریخ ۹ ذیقعده ۳۹۴ قمری (۳ سپتامبر ۱۰۰۴ میلادی، ۱۲ شهریور ۳۸۳ شمسی) در روستای قبادیان در توابع بلخ متولد شد، قبادیان در حال حاضر در کشور تاجیکستان قرار دارد. خانواده وی متمول بودند و در امور دولتی اشتغال داشتند که همزمان بود با سال پنجم سلطنت سلطان محمود غزنوی که علاقه بسیاری به دانشمندان و شاعران داشت.
ناصر خسرو از ابتدای جوانی به تحصیل علوم متداول زمان پرداخت و حافظ کل قرآن شد. در دربار پادشاهان و امیران از جمله سلطان محمود و سلطان مسعود غزنوی به عنوان مردی ادیب و فاضل به کار دبیری اشتغال ورزید و بعد از شکست غزنویان از سلجوقیان در نبرد دندانقان، ناصر خسرو به مرو و به دربار سلیمان چغری بیک، برادر طغرل سلجوقی رفت و در آنجا نیز با عزت و اکرام به حرفه دبیری خود ادامه داد و به دلیل اقامت طولانی در این شهر به ناصر خسرو مروزی شهرت یافت.
ناصر خسرو به دنبال سرچشمه حقیقت بود، بنابراین با مسلمانان، زرتشتیان، مسیحیان، یهودیان و مانویان بحث‌های بسیاری داشت و از رهبران دینی درباره حقیقت هستی سوالات بسیار نمود، اما به نتیجه‌ای نرسید و حیران و سرگردان به شراب و می‌گساری و کامیاری‌های دوران جوانی روی آورد.
به نقل از سفرنامه ناصر خسرو در سن چهل سالگی خوابی دید که وی را دگرگون کرد و از لذت‌های دنیا به یکباره کناره گرفت و شغل دیوانی را رها کرد و به سفر حج رفت.
عکس‌هایی از آرامگاه ناصرخسرو در یمگان بدخشان
مقبره ناصر خسرو به شکل کلبه سفید رنگ در دامنه‌ای بلند و سرسبز ، در میان تپه‌های سنگی قرار دارد که اطراف آن در اثر بارندگی‌ها مورد فرسایش و ریزش قرار گرفته و خطر لغزش و فروپاشی کامل آن وجود دارد و تاکنون هیچ گونه رسیدگی از جانب مسئولین صورت نگرفته است. تمام ستون‌ها، تیرها و در محوطه ورودی و در داخل آرامگاه به صورت زیبایی کنده کاری شده و با آیاتی از قرآن به رنگ‌های مختلف مزین شده است. یک جلد قرآن بزرگ در پوست آهو تا سالیان آخر در صندوقی در این مرقد نگهداری می‌شد، اما در زمان «داود خان» نخستین رئیس جمهور افغانستان به دلیل نگهداری در آرشیو ملی به کابل انتقال داده شد اما تاکنون اثری از آن در آرشیو ملی وجود ندارد.
افراد ناشناس بارها برای تخریب و غارت آرامگاه ناصر خسرو به این مکان یورش برده اند و حفاری هایی نیز در این مکان به قصد یافتن اشیای قیمتی انجام داده اند که گاهی با برخورد مردم محلی روبرو شده اند اما اثر این تخریب ها در آرامگاه به وضوح مشاهده می شود.