مرتضی اخوان | شهرآرانیوز؛ جایی حوالی سال ۱۳۵۴ بود که بعد از یک‌دهه از ساخت بوستانی بزرگ در اطراف شهر مشهد و با گسترش شهر، یک استخر روباز در دل این بوستان که به‌نام «ملت» مزین شده بود، ساخته شد. بوستان ملت مشهد که ساختش به سال ۱۳۴۳ برمی‌گردد، یک استخر روباز بزرگ و البته مطابق با استاندارد‌های لازم برای ورزش شنا دارد که این روز‌ها و با سرپوشیده‌شدن استخر‌های شهر، به تنها استخر فعال روباز مشهد بدل شده است.
استخری که به‌واسطه قدمت و حال‌وهوای آب‌تنی در دل یک بوستان، در طول عمر نزدیک به نیم‌قرنش، برای مردم مشهد خاطره‌های بسیاری ساخته است. خاطراتی که با بازگشایی دوباره این استخر، امروز بازهم برای شهروندان شهر بهشت تداعی می‌شود.
آن‌ها که طعم آب‌تنی در هوای گرم تابستانی در استخر‌های روباز خانگی یا پارکی را چشیده‌اند، به‌خوبی می‌دانند که طعم یک شنای سرپوشیده با روباز چقدر متفاوت است. کافی است وقتی در آب هستید، خنکای نسیم روز‌های تابستانی منتهی به پاییز را بچشید تا مشتری استخر‌های روباز و لذت آب‌تنی در آن شوید. استخر روباز بوستان ملت مشهد ۵۰ متر طول و ۲۵ متر عرض دارد و بنا بر اعداد و آمار، نزدیک به چهارصد نفر می‌توانند در آن شنا کنند. یک گردهمابی بزرگ از شناگرانی که می‌خواهند در هوای تابستانی تنی به آب بزنند و لذت ببرند.
یکی از ویژگی‌های عجیب این استخر که تنها استخر روباز فعال کنونی مشهد است، استاندارد‌های فنی آن است. این استخر برای برگزاری مسابقات شنا استاندارد‌های حرفه‌ای را دارد و در سال‌های گذشته مسابقات مختلفی هم در آن برگزار شده است. البته وضعیت جوی و آب‌وهوایی هم در برگزاری مسابقات رسمی در این استخر تأثیرگذار است و شاید به همین دلیل است که کمتر مسابقه رسمی در این استخر برگزار می‌شود.
در اواسط دهه پنجاه، زمانی که هنوز بازار استخر‌های سرپوشیده در کشور داغ نبود، مشهد هم به‌تبع آن از استخر سرپوشیده چندانی بهره‌مند نبود و شناگران چه حرفه‌ای و چه همگانی، از استخر‌های روباز برای شنا استفاده میکردند. استخر بوستان ملت هم از این قاعده مستثنا نبود. در کنار این استخر، استخر شیروخورشید هلال‌احمد، استخر خیابان دانش، استخر وکیل‌آباد، استخر کوهسنگی، استخر احمدآباد و استخر باغ‌ملی ازجمله استخر‌هایی بودند که به‌صورت روباز و رقیب استخر بوستان بزرگ ملت بودند. اما امروز نشانی از هیچ‌کدام از آن‌ها نیست و یکی‌دو استخر روباز دیگر شهر هم کاملا غیرفعال هستند. البته برخی استخر‌های سرپوشیده، بخش وی‌آی‌پی روبازی برای استفاده لاکچری دارند که آن را نمی‌توان به‌صورت جدی در زمره استخر‌های روباز آورد.
استخر روباز بوستان ملت در اختیار معاونت فرهنگی‌اجتماعی شهرداری مشهد است و چندی پیش بود که بعد از یک بازسازی در ابتدای سال ۱۴۰۱ این استخر بازگشایی شد. استخری که بی‌تردید برای بخش زیادی از شهروندان خاطره دارد و حالا هم در دو نوبت در اختیار عموم است تا از آن استفاده کنند. بر این اساس علاقه‌مندان می‌توانند در دو نوبت صبح و ظهر از خدمات این استخر استفاده کنند. در نوبت صبح، استخر برای سحرخیزان از ساعت شش تا هفت‌ونیم باز است و ظهر‌ها هم علاقه‌مندان می‌توانند از ساعت ۱۲ تا ۱۷:۳۰ بعدازظهر به این استخر مراجعه کنند. هزینه استفاده هر سیانس این استخر هم ۴۰ هزار تومان است.
ساعت ۶:۳۰ است و موسپیدتر‌های سحرخیز یا ورزشکارانی که برای ورزش به بوستان ملت می‌آیند، بیشتر آمار مراجعه‌کنندگان به استخر روباز ملت را دارند. نوبت ظهر هم برای کسانی است که یا عذر کاری دارند یا می‌خواهند در کشاکش سایه آفتاب بر فرق آب، تنی به آب بزنند و روحی صفا دهند. یکی از حاضران در استخر، پیرمرد موسفیدی است که دست‌کم در شنا و رفت‌وبرگشت طول و عرض استخر هنوز نشانه‌های جوانی دارد.
با او که هم‌کلام می‌شویم، می‌گوید: «چهل سال است که هروقت این استخر باز بوده است، به اینجا آمده‌ام. همیشه هم صبح می‌آیم. اصلا هوای صبح و شنا در این استخر روباز صفایی دارد که وصف‌شدنی نیست. کافی است یک‌بار از خوابتان بزنید و بیایید این لذت را بچشید تا دیگر هیچ زمانی به آب نزنید مثل کله سحر.»
جمع گروه جوانهای ورزشکار هم که سرصبح دور بوستان را دویدند و حالا برای بازیگوشی جمعی به استخر هم آمدند، جمع است. با هم سروکله می‌زنند و به‌قول خودشان همدیگر را آب می‌دهند. البته شلوغ‌کاری‌شان هرازگاهی با صدای سوت ناجی غریق و تذکر متوقف می‌شود. یکی از آن‌ها می‌گوید: «هفته‌ای یک‌بار با بچه‌ها برنامه استخر داشتیم، اما از وقتی استخر بوستان دوباره راه افتاد، اینجا می‌آییم. همین‌که اینجا روباز است، حال‌وهوای دیگری دارد.» یکی‌دیگر وسط حرفش می‌پرد و می‌گوید: «آدم احساس لاکچری‌بودن می‌کند.» و با این حرف همه می‌خندند. خنکای آب‌تنی پیش از پاییز به جان آن‌هایی که نوبت صبح این ورزش را برگزیدند، وقتی مشخص می‌شود که هرازگاهی نسیمی می‌وزد و دسته حاضران در استخر لبخند می‌زنند و لرزی به جانشان می‌افتد.