آه هیچ مظلومی در عالم گم نمیشود و دعای خیر هیچ دلشادشدهای هم بی اثر نمیماند. این قانون الهی در نظام آفرینش برای همه ثابت است، از ابتدای خلقت انسان تا روز قیامت و در تمام نقاط جهان و برای همه افراد. شاعر گفته است: هر عمل از خیر و شر کز آدمی سر میزند/ آن عمل مزدش بهزودی پشتِ در در میزند!
میگویند سالها پیش، جوانی در نانوایی سنگکی یک سنگ داغ در یقه لباس پیرمردی یهودی انداخت که توی صف منتظر نان بود. پیرمرد سوخت و درد کشید و خوار و خفیف شد و دلشکسته و آزرده، از نانوایی بیرون رفت. همان شب، جوان مردمآزار دچار دلدرد و بیماری سختی شد و فردایش مرد؛ یعنی حتى دعای منفی و نفرین و دلشکستگی آن مرد یهودی بینتیجه نمیماند! از طرف دیگر هم قصهای از آیتا... محلاتی، عالم و فقیه بزرگ شیراز، نقل میکنند که به دعای خیر زنی یهودی اشاره میکند. میگویند مؤمنان شیرازی ساختمانهای محلهای را که ساکنان یهودی داشت خریده بودند و ساکنان یهودی ساختمانها را بهترتیب تخلیه میکردند و تحویل میدادند مگر یک پیرزن یهودی که هیچ کسی را نداشت و خواهش و تمنا میکرد که آخر عمری آوارهاش نکنند. مرحوم آقای محلاتی که از موضوع مطلع میشود از تعدادی از بازاریان مسلمان شیراز پولی میگیرد و خانهای برای او فراهم میکند. روزی که به آن ساختمان قدیمی و کهنه میروند تا این خبر را به پیرزن یهودی بدهند و با احترام روانه خانه جدیدش کنند، در زیر درختی توی حیاط خانه نشسته بوده است. چون از موضوع مطلع میشود، به گریه میافتد و دست به دعا برمیدارد که خدایا، این زمین را محل عبادت خود قرار بده! چندی بعد، کسانی که خانه را خریده بودند تصمیم میگیرند آن محل را به حسینیه و مسجد اختصاص دهند و بعد از ساخت بنای جدید، همچنان آن درخت را در میان حیاط حفظ میکنند. میگویند مرحوم آیتا... محلاتی هر وقت حاجتی داشت، زیر آن درخت ۲ رکعت نماز میخواند و میفرمود: اینجا خداوند دعای یکی از بندگانش را مستجاب کرده است.
با شنیدن این داستان، به یاد حدیثی از امیر مؤمنان افتادم که فرمود: لا تستحقروا دعوة أحد فقدیستجاب للیهودی فیکم و لا یستجاب له فی نفسه؛ دعای هیچ کس را ناچیز مشمارید که شاید دعای یک یهودی در حق شما پذیرفته شود در حالی که دعای او در باره خودش بینتیجه باشد. هیچ چیزی در عالم گم نمیشود و هیچ دعایی چه مثبت چه منفی بیپاسخ نمیماند، هرچند شاید نتیجه و اثرش بهسرعت دیده نشود. چنانکه در اصطلاحی عامیانه میگویند، دیرو و زود دارد، اما سوخت و سوز ندارد!