تعداد فدراسیون‌های بلاتکلیف زیرمجموعه وزارت ورزش‌وجوانان به عدد دوازده رسیده است. در روز‌های گذشته سرپرست‌های سه فدراسیون آمادگی جسمانی، ورزش‌های همگانی و ورزش روستایی و بازی‌های بومی‌محلی با نظر وزیر ورزش‌وجوانان تعیین شدند، اما این انتصاب‌ها پایانی بر غائله‌های فدراسیون‌های بلاتکلیف نیست.
نظر به اینکه هاشم اسکندری، رئیس فعلی فدراسیون بولینگ و بیلیارد، ۳۰مهر۱۳۹۷ از سوی اعضای مجمع به این سمت انتخاب شده، اکنون دوره چهارساله او هم به پایان رسیده است و وزارت ورزش‌وجوانان باید برای سیزدهمین فدراسیون زیرمجموعه خود هم تصمیمی موقت بگیرد.
دوره ریاست اسکندری بر این فدراسیون با حاشیه‌هایی مانند چند مدت انفصال از خدمت و دوری از فدراسیون هم همراه بوده است، اما طبق اساس‌نامه و آیین‌نامه‌های داخلی، دوران صدارت وی بر بولینگ و بیلیارد ایران یک‌هفته‌ای می‌شود که به پایان رسیده است. تعیین‌تکلیف هرچه سریع‌تر این فدراسیون بی‌گمان خواسته جامعه بولینگ و بیلیارد از وزیر و معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای است؛ زیرا این فدراسیون از شانس بسیار زیادی برای کسب مدال و ارتقای جایگاه کاروان ورزش ایران در بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ برخوردار است.
در این اوضاع که قاعدتا باید همه فکر و ذکر وزارت ورزش‌وجوانان تعیین‌تکلیف فدراسیون‌های قهرمانی و رتق‌وفتق امور آن‌ها برای درخشش هرچه بیشتر در بازی‌های آسیایی باشد، مشخص نیست که علت این حجم توجه و تغییرات در فدراسیون‌های همگانی چیست. پس از تعیین سرپرست برای فدراسیون آمادگی جسمانی و نابسامان‌شدن وضعیت فدراسیون ورزش‌های همگانی، حالا اولین سرپرست فدراسیون آمادگی جسمانی راهی فدراسیون ورزش‌های همگانی شده و یک‌نفر دیگر به اتاق ریاست فدراسیون تازه‌تأسیس راه یافته است.
بی‌تردید کم‌توجهی به فدراسیون‌های قهرمانی و توجه بدون توجیه به فدراسیون‌هایی که نقشی در مدال‌آوری برای ورزش ایران آن‌هم در بازه کوتاه‌مدت فعلی ندارند، تبعاتی جبران‌ناپذیر برای کاروان اعزامی ایران به هانگ‌ژو خواهد داشت. فدراسیون‌های وزنه‌برداری، گلف، اسکواش، بدمینتون، دوچرخه‌سواری، ژیمناستیک، شمشیربازی، سوارکاری، آمادگی جسمانی، ورزش‌های همگانی و ورزش روستایی و بازی‌های بومی‌محلی همراه با فدراسیون بولینگ و بیلیارد، دوازده فدراسیونی هستند که اکنون رئیس قانونی ندارند یا با سرپرست اداره می‌شوند یا بلاتکلیف باقی مانده‌اند.
با این آمار معنادار و شوکه‌کننده، درواقع نزدیک به ۲۵درصد فدراسیون‌های کشور یعنی یک‌چهارم از مجموعه ۵۲فدراسیون، اکنون در وضعیتی بلاتکلیف و نامشخص به‌سر می‌برند که فقط با وعده‌ووعید برای برگزاری انتخابات روبه‌رو هستند، نه چیزی به اسم مجمع انتخاباتی!