شبنم کرمی- از ابتدای آبان، استعدادیابی رشته والیبال در مدرسه آغاز، برترین‌ها انتخاب و تمرینات شروع شد.
۸نفر منتخب این تیم همه‌ی توان خود را به‌کار گرفتند تا دی ۱۴۰۱ در مسابقات والیبال آموزشگاه‌های دوره دوم ابتدایی دخترانه ناحیه یک مشهد که در سالن مطهری با حضور ۱۰ تیم برگزار شد به بهترین صورت شرکت و مقام اول ناحیه را کسب کنند.
اعضای تیم آموزشگاه مهیار۲ و صاحب عنوان برتر، شامل: کوثر صادقیان (کاپیتان تیم)، غزل رمارم، نازنین رضایی، فاطمه شهسوار، سمانه نخعی، نیایش یوسف‌زاده و مهدیه یعقوبی، با مربیگری عاطفه هویدافرد و سرپرستی معصومه حسن‌زاده (مدیر آموزشگاه) بود که در این میان ۳نفر از بازیکنان تیم برای مسابقات والیبال استان نیز انتخاب و صاحب مقام اول شدند.
این تیم در «جشنواره ورزشی مادران و دختران» به مناسبت دهه فجر نیز موفق به کسب جایگاه نخست ناحیه شده است. با منتخبان استانی تیم دبستان مهیار۲ گفتگو کردیم که در ادامه می‌خوانید.
ورزش در کنار درس
نازنین رضایی ۱۱ ساله است. او می‌گوید: اعضای خانواده‌ام این ورزش را انجام می‌دهند و من هم از بچگی بازی می‌کردم؛ بنابراین تصمیم گرفتم کلاس والیبال بروم و این ورزش را به‌طور حرفه‌ای دنبال کنم، در مدرسه هم تمرین کردیم و توانستیم به مرحله استانی مسابقات راه یابیم و اول شویم.
نازنین ادامه می‌دهد: ورزش را خیلی دوست دارم و می‌خواهم در آینده عضو تیم ملی شوم و در سطح بین‌المللی مقام‌آور باشم.
وقتی فهمیدیم اول شدیم همه خوشحال بودیم و حس خیلی خوبی داشتیم و اولین کاری که کردم این بود که به پدر و مادرم خبر دادم.
او به دوستانش توصیه می‌کند: حتما در زندگی یک ورزش برای خودتان درنظر داشته باشید که هم برای سلامتی خوب و هم برای روحیه و شادابی مفید است، اما ورزش را باید در کنار درس ادامه دهیم و کسی که در ورزش موفق است وقتی می‌تواند سربلند شود که در علم هم سرآمد باشد.
نازنین با اشاره به اینکه دندانپزشکی را خیلی دوست دارد و امیدوار است بتواند به خواسته‌اش برسد، می‌گوید: این امکان که انسان همیشه پیروز باشد وجود ندارد و ممکن است شکست هم پیش بیاید، باید برای پیروزی تلاش کنیم و از شکست‌مان برای کار‌های بعدی تجربه بگیریم.
البته ما دو هفته، روزی دو ساعت در حیاط مدرسه تمرین می‌کردیم. خودم در سالن علاوه بر آن هم تمرین می‌کردم.
همکاری برای هدفی واحد
کوثر صادقیان هم که کلاس ششم است می‌گوید: من و نازنین وقتی ورزش داشتیم در حیاط مدرسه با هم بازی و تمرین می‌کردیم که کم‌کم تعداد بازیکنان بیشتری به ما اضافه شدند و معلم ورزشمان وقتی بازی ما را دید پیشنهاد تشکیل تیم را داد و به مسابقه رفتیم.
او که در جایگاه پاسور تیم است توضیح می‌دهد: خانواده ما همه والیبالی هستند. من از بچگی با مامان و بابام سالن می‌رفتم و بازی‌ها را می‌دیدم تا اینکه کم‌کم علاقه‌مند شدم.
دوست دارم مربی والیبال شوم و به سطح ملی و بین‌المللی برسم. پارسال در مسابقات محلی هم جزو ۱۲ نفر منتخب برتر برای مسابقات ملی بودم، اما چون سنم ۳ ماه کم بود نتوانستم شرکت کنم، اما امسال حتما در این مسابقات حضور پیدا می‌کنم.
روزی ۲ ساعت باشگاه می‌روم و در منزل و مدرسه هم تمرین می‌کنم.
کوثر می‌گوید: والیبال ورزشی تیمی است که همکاری کردن برای هدفی واحد را به ما یاد می‌دهد که با هم‌فکری به یک نتیجه خوب برسیم و اگر تک‌روی کنیم گروه به جایی نمی‌رسد.
او ادامه می‌دهد: وقتی خبر موفقیتمان را شنیدیم به هوا پریدیم، جیغ زدیم و با بچه‌های تیم همدیگر را بغل کردیم و همه شاد بودیم. با برنده شدن احساس قدرت و انگیزه بیشتری پیدا می‌کنیم.
مشورت و تلاش و برنامه‌ریزی
غزل رمارم هم ۱۱ ساله است و می‌گوید: از یک سال پیش کلاس والیبال می‌رفتم. در تلویزیون مسابقات والیبال را می‌دیدم و از این بازی لذت می‌بردم و علاقه‌مند شدم که به این ورزش وارد شوم.
در کاراته سبک وادوریو هم با کمربند سبز مقام اول را در مسابقات بهمن‌ماه باشگاه‌های مشهد به‌دست آوردم و به مسابقات انتخابی استان راه یافتم.
غزل اضافه می‌کند: ورزش را از همه سرگرمی‌ها بیشتر دوست دارم، زیرا برای سلامتی خوب است و نتیجه تلاشم را زودتر می‌بینم.
ورزش والیبال در رشد قد تاثیر دارد و از نظر فعالیت‌های گروهی هم خیلی آموزنده است، چون با هم مشورت و تلاش و برنامه‌ریزی می‌کنیم تا به جایی برسیم.
او که دوست دارد در آینده مربی کاراته شود می‌گوید: در مدرسه مسئولیت‌های مختلفی دارم، کتاب‌دار و مسئول انتظامات هستم. زیاد کتاب می‌خوانم و به بچه‌ها می‌گویم کتاب بخوانند تا بیشتر بدانند و پیشرفت کنند.
در پایان از مربی ورزش و مدیر مدرسه‌مان بابت پشتیبانی‌ها و کمک‌شان ممنونیم.