بازیکن باتجربه مشهدی لیگ‌برتر فوتسال ایران، با پایان این رقابت‌ها به مالزی رفت و به‌عنوان لژیونر در تیم «جوهور» این کشور توپ می‌زند. رحمان سارانی که فصلی درخشان را در تیم قند کاترین آمل سپری کرد و توانست نقش مؤثری نه‌تن‌ها در بقای این تیم، بلکه تک‌رقمی‌شدن رتبه پایانی و کسب عنوان نهمی داشته باشد، بلافاصله مانند چند سال گذشته با تعطیلی لیگ و فرصت چندماهه تا شروع فصل بعدی راهی کشور‌های خارجی شد. سارانی در هفته اول لیگ‌برتر فوتسال مالزی و در جریان برد ۸ بر ۰ تیمش برابر «شاه عالم» نمایشی دل‌پذیر داشت. فلنگ مشهدی که قابلیت بازی با هر دو پا را دارد، در گفتگو با شهرآراورزشی از فصلی که گذشت، شرایطش در مالزی و صدالبته دل‌خوری‌هایش از تیم‌ملی و دعوت‌نشدنش می‌گوید.
واقعیت آن است که چند سالی است در فرصت بین فصول لیگ‌برتر ایران لژیونر می‌شوم و قبل‌تر هم در کشور‌های گرجستان، آذربایجان و ارمنستان بازی کردم. به‌هرحال هر بازیکنی آرزو دارد لژیونر شود و بازی در سایر کشور‌ها را تجربه کند. این چالشی جدید و جذاب است. این دوری از شهر و دیارت کمی سخت است، اما حس خوبی دارد و موجب می‌شود پیشرفت کنی.
بازی اول را برای تیمم در لیگ مالزی انجام دادم و هنوز شرایط جدول و جایگاهمان چندان مشخص نیست. اما تصور می‌کنم تیم ما از تیم‌های مدعی باشد. باشگاه ما چند سالی است در فوتبال مالزی قهرمان است و امسال هم تیم فوتسال دادند. مربی اسپانیایی خوبی داریم که مربی رئال‌بتیس بوده است.
شناخت زیادی از لیگ مالزی نداشتم، اما باتوجه‌به مشورت‌هایی که گرفتم، دیدم این لیگ خوب است و دیده می‌شود. پربازدیدبودن این لیگ هم نقش مهمی در این تصمیم من داشت که به این کشور بیایم.
باتوجه‌به همین تک‌بازی که در این لیگ انجام دادم، می‌توانم بگویم بیشتر تیم‌ها در مالزی فیزیکی هستند و درگیرانه فوتسال بازی می‌کنند. فوتسال مالزی رفته‌رفته پیشرفت می‌کند و این را می‌توان در لیگ آن‌ها مشاهده کرد. البته هنوز هم فوتسال این کشور با کشور ما فاصله دارد، اما مطمئنم روزبه‌روز بهتر می‌شوند، چراکه هم خوب هزینه می‌کنند و هم نگاه حرفه‌ای به آینده فوتسالشان دارند. از نظر سخت‌افزاری و حرفه‌ای‌بودن از لیگ فوتسال ما بهتر هستند، درحالی‌که در فوتسال ما بیشتر تیم‌ها امکانات حرفه‌ای ندارند. البته از نظر استعدادی و فنی فوتسال ما بسیار بهتر از مالزی است.
علی ابراهیمی و رضا سپندار در لیگ مالزی بازی می‌کنند.
دستمزد‌ها اینجا خیلی خوب است و به همین دلیل، بازیکنان بعد از پایان فصل لیگ‌برتر ایران چند ماه تعطیلی را به این کشور‌ها می‌آیند و بازی می‌کنند.
امسال وضع خوبی را در لیگ‌برتر فوتسال ایران پشت‌سر گذاشتم. در اوایل لیگ باتوجه‌به اینکه سال اولش بود و کمی بی‌تجربگی در تیم ما وجود داشت، خوب نتیجه نگرفتیم، اما در ادامه به‌مرور توانستیم امتیازات خوبی را جمع کنیم و پایان کارمان با کسب یک رتبه تک‌رقمی خوب بود. در مقطعی تیم خیلی زیر فشار بود و نگران سقوط بودیم، اما از زمانی به بعد نتایج خوبی گرفتیم. نتایجی که با همدلی بچه‌ها رقم خورد.
به‌هرحال فوتسال تیم‌های شهرم را همیشه دنبال می‌کردم. حالا چه فرش‌آرا باشد که سال‌ها در این تیم بازی کردم و چه رکن‌آذین که یکی‌دو سال بود در لیگ‌برتر حضور داشت. به‌نظرم باتوجه‌به شرایطی که فرش‌آرا داشت و بحث هزینه‌کرد‌ها و اسپانسرینگ نتیجه بدی نگرفت، ولی می‌توانست رتبه‌های بهتری را به‌دست آورد. متأسفانه آن‌طرف رکن‌آذین باتوجه‌به اینکه تازه آمده بود و امتیاز خریده بود، شرایط خوبی نداشت و سقوطش ناامیدکننده بود.
مسئله اسپانسرینگ در فوتسال مشهد بسیار ضعیف است و به‌نظرم همین عامل مهمی در ناکامی تیم‌های ماست. اگر اسپانسر باشد و حمایت بهتری صورت بگیرد، تیم‌های ورزشی ما در استان خراسان می‌توانند نتایج به‌مراتب بهتری بگیرند.
فعلا با باشگاه مالزیایی قرارداد دارم و همه تمرکزم روی این تیم است و به لیگ ایران فکر نمی‌کنم. به‌هرحال الان من تا ۱۰ ماه دیگر اینجا قرارداد دارم و عملا به نیم‌فصل اول لیگ‌برتر ایران نمی‌رسم و معلوم نیست بیایم یا نیایم یا به کدام تیم بروم.
هر کسی دوست دارد به تیم‌ملی فوتبال کشورش دعوت شود و این پیراهن را به تن کند. در یکی‌دو سال گذشته وضعیت فنی خوبی داشتم و به‌نظر خودم آماده‌ترین حالت خودم را داشتم، اما نظر کادرفنی است و هر مربی بازیکنان خودش را انتخاب می‌کند. فقط می‌توانم بگویم خودم از دعوت‌نشدنم به تیم‌ملی تعجب کردم. توقع داشتم به تیم‌ملی دعوت شوم.