تیغ تکفیر و جان ایمان. همین چهار کلمه و یک حرف عطف می‌شود شرحِ حادثه‌ای که پارسال، در حرم مطهر رضوی اتفاق افتاد. غریبه‌ای تکفیری با تیغی که به کین، زهر یافته بود، جانِ پاک سه طلبه را هدف قرار داد؛ که دو تن از آن‌ها به شهادت رسیدند. می‌خواست هم از حرمی، حرمت بشکند که بر سر درش نوشته اند: «فمن دخله کان آمنا» و هم جان بستاند از کسانی که خود را «سربازِ امامِ زمان» می‌نامند. به خیال خود به پادگانِ امامت زده بود. نمی‌دانست که شهادت در راه روشن امامت، ابدیت را به دست آوردن است نه امروز را از دست دادن. ما نمی‌میریم که با شهادت به «بی مرگی» می‌رسیم.
این را بعد حادثه دیدیم. طلبه‌های جهادی و مخلصی که از نظر‌ها دور بودند و کسی نه نامی از آن‌ها می‌دانست و نه نشانی از آن‌ها داشت، یک دفعه مثل باغ گل شکوفا شدند و عطر خلوصشان همه جا پیچید. نفس به نفسشان، خبر شد. مردم دانستند که تیغ تکفیر بر جسم کسانی نشسته است که به جان برخاسته بودند برای خدمت به مردم. جبهه جهادشان هم در محروم‌ترین مناطق بود. می‌توانستند به مناطق برخوردار بروند و راحت زندگی کنند، اما آن‌ها به منطق «انما الحیاه، عقیده و جهاد» باور داشتند. زندگی را جز عقیده و تلاش مجاهدانه برای رفع محرومیت نمی‌دانستند.
چنین بود که حجت الاسلام اصلانی، در منطقه سیدی مشهد در نگاه مردم به سیادت رسید و حجت الاسلام دارایی هم در گوشه‌ای دیگر در شهرک شهید رجائی به محرومیت زدایی همت داشت. حجت الاسلام پاکدامن، جانباز این حادثه نیز در همین راستا، در منطقه‌ای دیگر. در حقیقت تیغ تکفیر در جان خدمت نشست. سه روحانی را هدف گرفت که با همه وجود در خدمت مردم بودند. معنای این جنایت چه می‌تواند باشد جز مردم ستیزی؟
مردم هم فرق خادم و خائن را خوب می‌دانند و دیدیم که آن دو شهید نه تنها نمردند که در زندگی جاوید خود چراغ راه دیگران شدند. موجی که برخاست، خیال‌های خام را شست، تکفیر را از سکه انداخت و گرگ‌های تنها را به عدالت قضاوت مردم، درهم شکست حتی قبل از آنکه حکم اعدام برای این قاتل حرمت شکن جاری شود. آن زمان، اما دشمنان حقیقت، «باطل بافته هایی» را از طریق فضای مجازی به جنگ حق فرستادند. دروغ‌هایی ساختند و کذب‌هایی نواختند تا روی سیاه تروریست تکفیری و جریان حامی او را بشویند، اما خود نیز سیه روی شدند. کلماتی که پرداختند تا غبار بر حقیقت افکنند، پنجه در گلوی خودشان زد و کذب ادعایشان را عیان کرد.
همه ما فهمیدیم که قربانیان حادثه از پاک‌ترین و خدمتگزارترین مردمان زمان بودند. اهالی منطقه فعالیت این عزیزان همه «گواهانِ صادق» شدند و به اشک، روایت جهاد این مردان خدا را امضا گذاشتند. نتیجه نهایی، اما نه آن شد که بیگانه می‌پسندید. شد آنچه پیش‌تر‌ها امام روح ا... فرموده بود؛ بکشید ما را، ملت ما بیدارتر می‌شود. این بار هم خون شهدا، چراغ بیداری را شعله ورتر کرد. باز هم سر سفره شهدا به حقیقت رسیدیم.