سوز سرما لرزه به جانمان میزند. اگر به خیابان پا بگذاریم، زلزله در دندانهایمان خواهد افتاد و دستها را سوزی خواهد گرفت که از «ها» کردنهای دهان هم کاری برنخواهد آمد. وقتی حتی نفسها هم شکل انجماد میگیرد، چه میشود گفت؟ هوا سرد است، بسیار سرد است، اما ایمان میتواند ما را از این روزهای سخت بهسلامت عبور دهد. مثل روزهایی از ایندست که در واپسین روزهای دی ۱۳۶۶ در منطقه عملیاتی بیتالمقدس ۲ تجربه کردیم.
آن روزها برفها از قامت ما بالاتر میزدند و سرما رکورد از پی رکورد میشکست، اما فرزندان وطن با یقین به حقانیت جهاد خود دشمن را و سرما را توأمان شکست دادند. یادم هست وقتی قرار شد بعد فتح و ارتفاعات اولاغلو و دفع پاتکهای دشمن، ما بهعنوان گردان الحدید لشکر ۲۱ امامرضا (ع) جای خود را به گردان والعادیات و شهید مجید افقهی بدهیم، فرماندهان دستور دادند که هرچه خشاب و مهمات داریم، همانجا بگذاریم برای گردان جانشین.
مایی که در عملیات و دفع پاتکهای دشمن بهقاعده تیرشمار صرفهجویی کرده بودیم، باقیمانده مهماتمان را گذاشتیم تا دست نیروهای بعدی پرتر باشد. حالا به این فکر میکنم که به همان منهج و روش باید به فکر دیگر هموطنانمان باشیم. باید با صرفهجویی در مصرف گاز و برق، این امکان را فراهم کنیم که خانههای بیشتری، ظرفیت گرمای حداقلی را داشته باشند. این درست که بهبرکت امنیت کشور از دشمن تفنگبهدست خبری نیست، اما تفنگ سرما، خشابهایش را پر کرده است. اگر سهلانگاری کنیم، اگر به فکر هم نباشیم، اگر نوعدوستی را تعریفی نو نکنیم، تیرهای سرما در جانمان خواهد نشست.
سرما که شبیخون بزند، معلوم نیست چه بیماریهایی را با خود در جان مردم بهویژه کودکان و پیران خواهد نشاند. حواسمان به هم باشد و بدانیم نسبت به هم مسئولیم. به هم کمک کنیم. بدانیم در روزهای سرد باید هم لباس گرم بپوشیم و هم به یکدیگر دلگرمی بدهیم. برای این هم باید رذیلت اخلاقی خودخواهی را از خویش دور کنیم و به واقع ایثار را در این روزهای سرد معنایی نو باید کرد. باری، اگر در روزگار فراوانی انرژی و گرما، درستمصرفکردن و صرفهجستن یک فضیلت اخلاقی باشد، در هنگامهای سخت مثل امروز، رعایت مقررات و درست مصرف کردن و نگاه صرفهجویانه، تکلیفی ملی و انقلابی است. این یک باید حیاتی است برای عبور از سد سرما.
ما همان ملت عملیات بیتالمقدس هستیم، خدا هم همان خدای بزرگ و لطیف و کریم دوران دفاع مقدس است. به همان قاعده رفتار کنیم تا به همان تراز لطف دوست را زندگی کنیم. آن روز باید در مصرف مهمات حواسمان جمع روزهای سخت میبود، امروز هم باید در مصرف حاملهای انرژی حواسمان جمع روزهای سرد باشد که دارد گرفتارمان میکند. درست مصرف کنیم. درست است که رتبه دوم منابع گازی جهان را داریم، اما قرار نیست به این ثروت آیندگان یکجا کبریت بکشیم. منابع داریم، اما امکان استحصال و قرائری شاید امروز نباشد. با درک درست اوضاع، با همت برای یاری هم، بکوشیم تا گرما روزی شبها و روزهای همه مردم وطن شود. انشاءا...