در طول چند دهه گذشته شاهد یک ائتلاف به معنای واقعی کلمه در مخالفان جمهوری اسلامی نبودیم.
نیرو‌هایی که خودشان را مخالف جمهوری اسلامی می‌دانند، از چند خلأ اساسی رنج می‌برند که این خلأ‌ها هیچ وقت هم پر نخواهد شد.
یکی اینکه این نیرو‌ها هماهنگ نیستند و با هم امکان هماهنگی ندارند؛ چون ذات نیرو‌های معارض با جمهوری اسلامی، دیکتاتوری است، یعنی چه آن‌هایی که سلطنت طلب هستند، چه آن‌هایی که خودشان را دموکرات می‌دانند، این دیکتاتوری درون آن‌ها به صورت جدی وجود دارد. هرکدامشان درواقع یک دیکتاتور کوچک هستند. این دیکتاتور‌های کوچک هیچ وقت فرصت تفاهم و اتحاد پیدا نکردند.
از ابتدای پیروزی انقلاب، سلطنت طلب‌ها با تجزیه طلب‌ها و آزادی خلق و با گرایشات چپ مشکل داشتند و این مشکل الان نیز وجود دارد؛ اما الان تعداد معارضان و گروه‌های یک نفره و چند نفره بیشتر شده است.
به عبارتی در ابتدای انقلاب ما چهار جریان اصلی ضد انقلاب داشتیم و الان این چهار جریان تجزیه شده و هر فردی برای خودش یک گروه ایحاد کرده است. علت هم این است که هر کسی خودش را محور می‌داند و این یک مانع بزرگ است برای اینکه مخالفان جمهوری اسلامی بتوانند یک کار جدی انجام دهند و هر کسی می‌گوید من محور هستم و بقیه حول من و همین مشکل باعث می‌شود دچار مشکل بعدی یعنی فقدان رهبری شوند. حتی آمریکایی‌ها و رژیم‌هایی که آن‌ها را حمایت مالی می‌کنند نیز نتوانستند این گروه‌ها را هماهنگ کنند.
مشکل بعدی آن‌ها این است که انگیزه‌های آن‌ها بسیار حقیر است و هیچ کدام اهل فداکاری و قربانی دادن نیستند. در بهترین حالت، آن طرف مرز‌ها نشسته اند و تلاش می‌کنند برای برنامه هایشان قربانی پیدا کنند. این دلایل باعث شده است که معارضات نه در گذشته و نه در آینده به جایی نرسد.
علت اینکه دشمنان اصلی نظام به این معارضان کمک می‌کنند، این است که این‌ها می‌توانند اختلالاتی در روند حرکت جامعه ایجاد کنند و سرعت انقلاب به سمت اهدافش را مقداری کاهش بدهند، و الا نتوانستند یک آسیب جدی به نظام و انقلاب بزنند.
باوجود دراختیار داشتن رسانه‌های متعدد از داشتن پایگاه مردمی محروم اند. مردم این را متوجه شده اند که این‌ها در بیرون از کشور یک جای راحت نشسته اند و می‌خواهند بچه‌های مردم قربانی قدرت طلبی آن‌ها بشوند. این‌ها افرادی هستند که در اولین فرصت از کشور فرار کردند. اگر آن‌ها به مسیرشان اعتقاد داشتند و اهل مبارزه بودند، در کشور می‌ماندند و از درون با جمهوری اسلامی مبارزه می‌کردند.