«اجتماعی شدن» اصطلاحی است که به وسیله جامعه شناسان، روان شناسان اجتماعی و مردم شناسان استفاده می‌شود و به روندی می‌گویند که در آن فرد در زمان حیاتش هنجارها، عرف‌ها و ارزش‌های جامعه را یادمی گیرد، به عبارت دیگر آماده شدن فرد به وسیله جامعه برای به عهده گرفتن نقش‌ها و پذیرفتن فرهنگ آن جامعه را جامعه پذیری گویند.
جوامع درگیر موضوع‌های مختلفی هستند که برخی از آن‌ها ارزش عمومی بیشتری دارد و باید فراگیر و همه پذیر شود. یکی از این موارد که در همه جا خریدار دارد موضوع «امیدواری» است. در هیاهوی زندگی، مشکلات معیشتی، بحران‌ها و محدودیت‌ها گاهی «امید» کم رنگ می‌شود یا رنگ می‌بازد.
در این میان رسانه‌ها به عنوان نمایندگان خرد جمعی وظیفه دارند روح و طراوت کار و امیدواری را به جامعه تزریق کنند. ما در صفحه جامعه شهرآرا همواره این موضوع را موردنظر داشته و داریم که پیش نیاز هرحرکت و برکتی بهره مندی از روحیه نشاط اجتماعی و امیدواری عمومی است، پس به دنبال فراگیرکردن و جامعه پذیرکردن آموزه‌هایی هستیم که برای شهروندان و مسئولان امیدبخش و شادآفرین است.
در زندگی ما مسائل بی شماری وجود دارد که می‌تواند بذر امید و رغبت به تلاش را برایمان خلق کند، کافیست عینک خود را عوض کنیم و به جای افتادن در تله بدبینی و بی انگیزگی به سوی امیدواری و تلاش حرکت کنیم، زیرا اوضاع هیچ وقت آن قدر بد نیست که بتواند روح زندگی را از ما بگیرد. این رسالت اصلی ما و مخاطبان است که عرصه ها، فرصت‌ها و بستر‌های امیدواری را به یکدیگر یادآوری کنیم. در واقع امید همان سرمایه ارزشمندی است که به زندگی انسان طراوت می‌بخشد و روح ابتکار و شوق کار را در جامعه متجلی می‌کند.