تیم خراسان رضوی در فصل درخشش بازیکنان نوجوان خود در جدال با ملی‌پوشان، به عنوان نایب‌قهرمانی کشور رسید.
مژده رنگیان - مشهد ۳ روز میزبان مرحله نهایی لیگ برتر والیبال‌نشسته بانوان بود، رقابت‌هایی که ۶ تیم برتر کشور که به لیگ برتر امسال راه یافته بودند، باید برای کسب عنوان قهرمانی به میدان می‌رفتند. در این ۳ روز، ۱۵ دیدار در سالن مجموعه ۱۵ خرداد مشهد برگزار شد که سهم مشهدی‌های لیگ، ۵ دیدار بود. براساس قرعه، نماینده استان باید در گام اول به‌مصاف مدعی قدرتمند و قهرمان ۳ سال متوالی گذشته یعنی فولادمبارکه سپاهان می‌رفت. با این حال شاگردان پروانه باغبانیان موفق شدند یک گیم را از حریف اصفهانی بگیرند و ۳ گیم دیگر را با اختلاف‌های بسیار نزدیک ۲۵ بر ۲۳ واگذار کنند و اولین شکست آن‌ها در لیگ امسال رقم بخورد.
اما ۴ دیدار بعدی را تیم هیئت خراسان رضوی با اقتدار به پیروزی رسید و حتی یک گیم را نیز به حریفان واگذار نکرد. در پایان رقابت‌های دوره‌ای لیگ، به‌دلیل همان شکست روز نخست، قهرمانی را از دست داده و به عنوان نایب‌قهرمانی کشور بسنده کردند. تیم استان سال گذشته در خانه بر روی سکوی سوم رقابت‌ها قرار گرفته بود و ۲ سال پیش نیز نایب‌قهرمان شد. بعد از سپاهان و خراسان با ۱۵ و ۱۲ امتیاز، ذوب‌آهن نُه‌امتیازی به عنوان تیم سوم مدال برنز رقابت‌ها را بر گردن آویخت.
پدیده‌های چهارده‌ساله مشهدی
اما این نایب‌قهرمانی برای مشهدی‌ها شاید شیرین‌تر از سکوی اولی بود، آن‌ها این عنوان را با بازیکنان کاملا بومی‌خود کسب کرده بودند و از آن فراتر، ۲ بازیکن فیکس چهارده‌ساله این تیم، توانستند در این دوره از مسابقات با عملکرد خوب خود به پدیده‌های لیگ تبدیل شوند؛ بازیکنانی که سال گذشته نیمکت‌نشین بودند و با پیشرفتی که در یک سال داشتند، تبدیل به بازیکنان فیکس زمین شدند. زهرا سالاری و زهرا لطفی حتی حریفان را هم تحت‌تأثیر قرار داده بودند، به‌طوری‌که واکنش‌ها و تصمیمات آن‌ها در زمین بازی، بازیکنان بزرگ‌سال و حتی ملی‌پوش تیم‌های مقابل را به تشویق وادار می‌کرد. آن‌ها در تمام ۵ بازی تیم خراسان با تصمیم باغبانیان، سرمربی تیم، حضور مؤثر داشتند و در لحظات متعددی چهره‌های باتجربه و مطرح همچون معصومه زارعی، کاپیتان مشهدی تیم ملی، بازی آن‌ها را از روی نیمکت تماشا می‌کردند. این ۲ بازیکن چهارده‌ساله در چند ماه گذشته نیز به‌همراه زارعی، دانایی و پنجه باشی به اردو‌های تیم ملی نیز دعوت شده بودند.
دراین‌میان فقط بازیکن نُه‌ساله شهرداری ارومیه عنوان کوچک‌ترین بازیکن لیگ را به خود اختصاص داده بود و هیچ تیم دیگری از چنین‌بازیکنان نوجوانی در ترکیب خود استفاده نکرده بود. درحقیقت مشهدی‌ها در بازیکن‌سازی و اعتماد به بازیکنان پایه پیشرو هستند.
رضایت از اعتماد به نوجوانان
سرمربی تیم هیئت خراسان رضوی درباره تصمیم امسالش و اعتماد به بازیکنان نوجوانش در بازی‌های حساس لیگ برتر می‌گوید: از ۶ بازیکن فیکس من در این رقابت‌ها، ۲ بازیکن چهارده‌ساله بودند. از دید خودم بهترین تصمیم را گرفتم و به آن‌ها اعتماد کردم و نتیجه‌اش را دیدم. به جز این بازیکنان، ۴ بازیکن کمتر از ۱۵ سال هم در ترکیب این تیم داریم. همه از این اتفاق خوش‌حال بودند و از این بازیکنان به عنوان بازیکنان آینده تیم ملی یاد می‌کردند. حتی عده‌ای با شوخی به بازیکنان باتجربه تیم ملی این موضوع را یادآوری می‌کردند که دیگر عصر این بازیکنان جوان و تازه‌نفس آغاز شده است.
او ادامه می‌دهد: عنوان نایب‌قهرمانی به جای قهرمانی با فرصت‌دادن به استعداد‌های جوان برای من مربی بسیار شیرین‌تر و دلپذیر‌تر بود، زیرا تلاش‌های ما در این چند سال برای شناسایی بازیکنان نوجوان جواب داد. باید به جوانان بها داد و از یک جا باید کار را شروع کنیم.
هر چه پول‌دارتر، بالاتر
باغبانیان تصریح می‌کند: تیم سپاهان که به عنوان قهرمانی رسید، درواقع ترکیب ۳ تیم بود و آن‌قدر ملی‌پوش جذب کرده بود که حتی روی نیمکت ذخیره این تیم می‌توانستیم مهره‌ها و بازیکنان ملی‌پوش را ببینیم. تمام این بازیکنان از استان‌های مختلف آمده بودند و تنها ۲ بازیکن اصفهانی داشتند. درواقع در لیگ برتر هر تیمی‌که پول بیشتری داشته باشد، جایگاه بالاتری دارد و تیم‌ها به‌دنبال جذب بازیکنان ملی‌پوش هستند. در مقابل، خراسان همیشه با همان بازیکنان بومی‌خود در مسابقات قهرمانی کشور حرف اول را می‌زند و قهرمانی‌های زیادی را کسب کرده‌ایم. امسال قهرمانی کشور برگزار نشد و احتمال دارد سال آینده بعد از پاراالمپیک برگزار شود.
قانون نانوشته میزبانی مشهدی‌ها
مشهد سال‌هاست که میزبان لیگ والیبال‌نشسته بانوان است، موضوعی که باغبانیان از آن به‌عنوان قانون نانوشته مسابقات یاد می‌کند و می‌گوید: شرایط به‌شکلی نیست که از بین چند تیم متقاضی، مشهد به‌عنوان میزبان اعلام شود، بلکه بیشتر اوقات از روی ناچاری و به زور مشهد میزبانی را قبول می‌کند؛ زیرا تیم‌های مدعی مانند اصفهانی‌ها تمایلی به میزبانی ندارند. تیم‌های شرکت‌کننده نیز از حضور در مشهد بسیار رضایت دارند و به‌این‌شکل می‌شود که همیشه در دور رفت یا برگشت یا مرحله نهایی میزبان هستیم.