به گزارش شهرآرا، دوربین فروسرخ میانه (MIRI) تلسکوپ فضایی «جیمز وب»، نخستین‌بار، در ناحیه‌ای از سامانه PDS 70، در فاصله ۳۷۰ سال نوری زمین که سیاره‌های سنگی شبیه به زمین شکل می‌گیرند، شواهدی از وجود آب پیدا کرده است. PDS 70 احتمالاً تنها ۵.۴میلیون سال عمر دارد (عمر زمین بیش از ۴میلیارد سال است) و دارای قرصی حاوی چند پیش‌سیاره درونی و بیرونی است.
ابزار MIRI در بخش درونی قرص این سامانه غباری پیدا کرده است که حاوی امضای فروسرخ بخار آب است. این آب می‌تواند به شکل مولکول‌های آب باشد که از اتم‌های هیدروژن و اکسیژن تشکیل شده‌اند و یا ذرات یخ باشد که از بخش بیرونی قرص به بخش داخلی آن رسیده‌اند.
شگفتی این اکتشاف تنها به وجود آب در این قرص محدود نیست. نکته عجیب دیگر این است که آب چگونه در مقابل تابش‌های فرابنفش جدید ستاره کوتوله PDS ۷۰ دوام آورده است. محتمل‌ترین توضیح برای این مسئله این است که غبار و دیگر مولکول‌های آب از آن‌ها محافظت کرده‌اند.
این یافته جدید به دانشمندان کمک خواهد کرد تا توضیح شفاف‌تری پیرامون چگونگی شکل‌گیری آب در سیاره‌های زمین‌سان داشته باشند؛ به‌علاوه، حالا محققان می‌توانند درباره تعداد و ماهیت سیاره‌های قابل سکونت در کهکشان راه شیری تخمین دقیق‌تری داشته باشند و درعین‌حال پیرامون چگونگی ورود آب به زمین اطلاعات بیشتری به‌دست بیاورند. آیا دنباله‌دار‌ها و سیارک‌ها به زمین برخورد کرده بودند؟ آیا آب از زمان شکل‌گیری زمین در سیاره ما وجود داشته است؟ یا باید ترکیبی از این دو نظریه را در نظر بگیریم؟
گیولیا پروتی، از مؤسسه نجوم «مکس پلانک» در هایدلبرگ آلمان، می‌گوید: «ما آب را در سایر قرص‌ها نیز دیده بودیم، ولی نه تا این حد نزدیک به ستاره و در سامانه‌ای که سیاره‌های آن همین حالا درحال شکل‌گیری هستند. پیش از شروع به کار جیمز وب، نمی‌توانستیم چنین مشاهداتی داشته باشیم.»
منبع: دیجیاتو