به گزارش شهرآرانیوز، زنانی که به ۹۰-۹۵سالگی و ــ گاهی بیشتر ــ به ۱۰۰سالگی می‌رسند چیزی را تجربه می‌کنند که آن را به‌عنوان «طول عمر استثنائی» می‌شناسیم. تجزیه و تحلیلی که به‌تازگی انتشار یافت عاملی را نشان داد که با این عمر طولانی در پیوند است: ثابت‌نگه‌داشتن وزن بدن تا چند دهه.
این پژوهش که در Journals of Gerontology: Series A منتشر شد داده‌های مربوط به ۵۴,۴۳۷ زن را بررسی کرد که موضوع طرح «ابتکار سلامت زنان» (WHI) بودند، پژوهشی بلندمدت که در دههٔ ۱۹۹۰ آغاز شد. زنان که موضوع مطالعه قرار گرفتند ۱۹ فوریه ۱۹۳۲ یا پیش از آن متولد شده بودند. پژوهشگران سه بار وزن این زنان را اندازه گرفتند: بار اولْ هنگام شروع برنامه، بار دوم در سومین سالِ آن، بار آخر در دهمین سال آن، و پس از آن، تا ۱۹ فوریه ۲۰۲۲، وضع بقای آن‌ها را پی گرفتند.
آن‌ها دریافتند زنانی که وزن بدنشان در طول سال‌ها ثابت ماند، در قیاس با آن‌هایی که وزن کم کردند، تا ۲برابر بیشتر بخت زنده‌ماندن تا ۹۰سالگی و بیشتر را یافتند. زنانی که در طول سه سال اول مطالعه ۵٪ یا بیشتر از وزن بدن خود را از دست دادند بختشان برای زنده‌ماندن تا ۹۰سالگی ۳۳٪ و تا ۹۵سالگی ۳۵٪ و تا ۱۰۰سالگی ۳۸٪ کمتر از آن دسته از همتایانشان بود که وزنشان ثابت ماند.
یکی از عوامل هم‌بسته با طول عمر بیشتر این بود که زنْ عامدانه وزن کم کرده است یا نه. احتمال ۹۰ساله‌شدن زنانی که ناخواسته وزن خود را کاهش دادند، در مقایسه با سایر کسانی که موضوع این مطالعه بودند، ۵۱٪ کمتر بود. پژوهشگران می‌نویسند که افزایش وزن در طول دورهٔ مطالعه با بقا به‌مدت طولانی ارتباط چشمگیری نداشت.
پژوهشگران می‌نویسند که این پژوهش فقط این را نشان نمی‌دهد که ثبات وزن ممکن است بتواند از طول عمر خبر دهد. آن‌ها همچنین یادآور می‌شوند که «بعید است توصیه‌های کلی در زمینهٔ کاهش وزن منجر به این شود که زنان مُسن وضع بهتری برای بقا تا سنین بالا داشته باشند.» آن‌ها می‌نویسند که ــ به‌ویژه برای کشف ارتباط بین مشکلات سلامت و کاهش وزن ــ لازم است پژوهش‌های بیشتری انجام شود که گروه‌های نژادی و قومی متنوع‌تری را در بر بگیرد.
منبع: واشینگتن‌پست