شهرآرانیوز، دو شکست، دو تساوی و چهار پیروزی، عملکردی ضعیف تابه‌اینجای سری‌آ برای باشگاهی به حساب می‌آید که فصل گذشته توانسته بود در ایتالیا غوغا به پا کرده و با اقتدار و هفته‌ها پیش از پایان لیگ این کشور، عنوان قهرمانی را فتح کند. هواداران ناپولی که پس از آخرین قهرمانی تیمشان در فصل ۹۰-۱۹۸۹ برای رسیدن دوباره به این عنوان ۳۳ سال صبر کردند، امیدوار بودند که تیمشان را این فصل هم بین مدعیان ببینند. قهرمان فصل قبل ایتالیا به‌جز کیم مین جائه، مدافع کره‌ای‌اش، موفق شد همه ستاره‌های فصل قبلش را هم در تابستان حفظ کند، اما به نظر می‌رسد تغییر سرمربی برای آن‌ها گران تمام شده است.
لوچانو اسپالتی، پس از اینکه با ناپل به قهرمانی رسید، سکان هدایت تیم‌ملی ایتالیا را به عهده گرفت و جای خود در باشگاه را به رودی گارسیای فرانسوی داد، اما نتایج ضعیف تا به اینجای کار، شایعات زیادی درباره احتمال اخراج او ایجاد کرده است. شاید اگر ناپولی در فصل گذشته موفق به فتح اسکودتو نمی‌شد، فشار کنونی روی سرمربی این تیم بسیار کمتر بود، اما قهرمان ایتالیا در حال تجربه وضعیت جدیدی است.
شاید اگر وضعیت کنونی ناپولی در فصل گذشته همراه با اسپالتی رقم می‌خورد، هیچ فشاری سرمربی سابق این تیم را تهدید نمی‌کرد، اما اکنون اوضاع فرق می‌کند. تیم رودی گارسیا همان تیمی است که فصل گذشته با اختلاف شانزده‌امتیاز نسبت به تیم دوم جدول به قهرمانی بی‌چون‌وچرایی دست یافت، اما حالا آن‌ها تا هفته هشتم دو شکست را پشت سر گذاشته‌اند و هنوز به بزرگانی مثل اینتر، میلان و یوونتوس برخورد نکرده‌اند.
ناپولی تا اینجای فصل دو باخت خانگی برابر لاتزیو و فیورنتینا را تجربه کرده است و این یعنی اگر رقیبان کمی قابلیت اذیت‌کردن مدافع عنوان قهرمانی را داشته باشند، شاگردان گارسیا به‌شدت مستعد شکست هستند؛ موضوعی که نگرانی‌ها را درباره صلاحیت سرمربی کنونی تیم زیاد کرده و زمزمه‌های جدایی زودهنگام مرد فرانسوی را شدت بخشیده است. گارسیا تیمی را تحویل گرفته است که مردمان شهرش هنوز هم در حال برگزاری جشن قهرمانی در ایتالیا هستند و همچنان تصور می‌کنند هیچ تیمی نباید به گرد پای تیم محبوبشان برسد.
نگاهی دقیق به ناپولی پس از اسپالتی نکات فنی جالبی را نشان می‌دهد. از این تیم فقط یک مدافع مطمئن کم شده، اما ناپولی با همین یک جای خالی به‌شدت گرفتار شده است و برای حفظ دروازه از دریافت گل، دست‌وپا می‌زند. شاگردان گارسیا برای مهار مهره‌های شاخص رقیبان مشکل دارند؛ موضوعی که باز هم جای خالی کیم مین جائه را بیشتر و بزرگ‌تر به تصویر می‌کشد. نکته مهم دیگر ناپولی پس از اسپالتی، در شیوه اداره تیم و مربوط به وظایف سرمربی است.
ناپولی در خلق موقعیت و در بهره‌بردن از ستاره‌های هجومی‌اش مشکلی ندارد و آن‌ها همچنان خوب گل می‌زنند. با این حال، روحیه برنده از اردوی ناپلی‌ها دور شده است و گارسیا به اندازه اسپالتی توانایی توجیه شاگردان مستعدش برای به‌نتیجه‌رساندن مسابقات را ندارد. از طرفی، دغدغه جدیدی به نام لیگ قهرمانان اروپا با انتظارات زیاد هم برای گارسیا دردسرساز شده است و او باید تیم سابق اسپالتی را برای درخشش در دو جبهه دشوار آماده نگه دارد. اولین جانشین مرد ایتالیایی شاید مربی باکارنامه و توانایی باشد، اما برای تیمی مانند ناپولی، آن هم یک فصل پس از آن قهرمانی رؤیایی، ساخته نشده است.
از آنتونیو کونته به‌عنوان گزینه احتمالی باشگاه ناپولی برای جانشینی رودی گارسیا یاد می‌شود و شاید بازگشت کونته به سری‌آ این‌بار به مقصد ناپل باشد. روحیات و جوش‌وخروش کونته و سابقه‌اش در لیگ ایتالیا، او را بهترین گزینه برای نشستن روی نیمکت ناپولی جلوه می‌دهد.
البته کونته به‌ندرت هدایت تیمی را در میانه فصل می‌پذیرد، اما موضوع ناپولی فرق می‌کند و شاید در صورت اخراج گارسیا و رسیدن پیشنهاد سران باشگاه به کونته، او این پیشنهاد را بپذیرد و وارد کارزار رقابت برای فتح اسکودتو شود. بازگشت کونته به سری‌آ بر جذابیت رقابت‌های این لیگ هم خواهد افزود. البته برای پذیرفتن اخراج گارسیا هنوز زود است و درباره آمدن کونته نیز همچنان باید منتظر اتفاقات بعدی ماند.