به گزارش شهرآرانیوز نیاز به افزایش خدمات مختلف و البته رونق بخشی به اقتصاد شهری، سبب شده تا در سال‌های اخیر توجه به مسئله سرمایه گذاری و راهکار‌های جذب سرمایه داخلی و خارجی مورد توجه مدیران شهری قرار بگیرد. مدیران کلان شهرها درصددند تا با ایجاد فرصت‌های جدید، بر جذابیت سرمایه گذاری در شهر‌های خود بیفزایند. نکته مهم این است که عموما سرمایه گذاری‌ها در شهرها دیربازده هستند، اما شهروندان معمولا از مدیران شهری توقع بازدهی زودرس طرح‌ها را دارند، همین مسئله سبب می‌شود تا در برخی مواقع در ارائه بسته‌های سرمایه گذاری، حوزه‌های زودبازده بیشتر مورد توجه قرار بگیرند.
همین مسئله موجب شده تا کارشناسان اقتصادی تأکید کنند که باید مدیران شهری پروژه‌هایی چند بعدی را که تنها یک کارکرد ندارند مورد توجه قرار دهند تا در هر زمان بسته به نیاز شهرها بتوانند پاسخگوی مطالبات شهروندان باشند. ازطرف دیگر کارشناسان اقتصاد شهری با مروری بر ظرفیت‌هایی که شهرها دارند، معتقدند که ثروت نهفته زیادی در شهرها وجود دارد که با شناسایی و فعال کردن آن‌ها می‌توان چهره شهر را تغییر داد.
شهرها حتی آن دسته از شهر‌هایی که در روند توسعه دچار چالش هستند، دارای منابع غنی از ثروت هستند که به خوبی شناسایی نشده یا به بهره برداری نرسیده اند. این دارایی‌ها شامل املاک و مستغلات، بنگاه‌های متعلق به شهرداری‌ها از قبیل شرکت‌های خدمات عمومی و سرمایه گذاری‌های تجاری هستند که بیشتر شهرها آن‌ها را در اختیار دارند. براین اساس شهر‌هایی که شناخت خوبی از دارایی‌های متعلق به خود دارند و با مدیریت خوب آن‌ها به توسعه و کسب عواید شهر کمک می‌کنند، می‌توانند بدون افزایش زیاد مالیات و عوارض بر حجم سرمایه گذاری در شهرشان بیفزایند.
دارایی‌های تجاری، دارایی‌های اقتصادی هستند که اگر به درستی استفاده شوند، درآمد‌های غیرمالیاتی ایجاد می‌کنند. دارایی‌های تجاری عبارت اند از بنگاه‌های اقتصادی ثبت شده در زمینه‌های مختلف عموما خدماتی مانند انرژی، حمل ونقل، فعالیت‌ها و خدمات غیرشرکتی مانند فضای پارکینگ، منابع طبیعی، املاک و مستغلات بهره برداری شده و بدون استفاده.
همچنین دارایی‌هایی که بازده پولی ندارند مانند بوستان ها، موزه‌ها و اراضی بزرگ مقیاس. دارایی‌های عمومی تجاری شامل آن دسته از زمین ها، املاک و مستغلاتی می‌شود که درحال حاضر مورد استفاده نهاد‌های مدنی شهری هستند و، چون خدمات ارائه شده آن‌ها ارتباطی با املاک و مستغلات ندارد، با تغییر مکان آن‌ها می‌توان هم ساختمان‌های به روزتری را در اختیار آن‌ها قرار داد و هم از آن املاک و مستغلات برای مقاصد دیگری که ارزش افزوده بیشتری دارند، استفاده کرد.
تمرکز بر بازسازی و استفاده دوباره از سایت‌های تجاری و صنعتی سابق، زمین‌های بلااستفاده مانند زمین راه آهن از جمله سیاست‌هایی بود که توسط مدیریت شهری مونیخ در دستور کار قرار گرفت. پس از بررسی این دارایی‌ها معلوم شد که مونیخ دارای زمین‌های دردسترس زیادی است که برای ساخت وساز در چند سال آینده کافی هستند و بسیاری از آن‌ها می‌توانند برای احداث پروژه‌های ساختمانی یا پروژه‌های کاربری ترکیبی استفاده شوند. مزیت برخی از این زمین‌ها این بود که در مناطقی قرار داشتند که پیش از این توسعه یافته بودند از این رو بخشی از زیرساخت‌های مورد نیاز شهری را در خود داشتند.
همچنین مونیخ با ایجاد سامانه حمل ونقل شهری عالی و برنامه ریزی برای ایجاد مسیر‌های رفت وآمد کوتاه‌تر و تشکیل محلاتی مختلط به جای محلات جدا از هم که زیست اقتصادی جداگانه‌ای دارند، روی یکپارچگی و ادغام جغرافیایی شهر سرمایه گذاری کرد. در این میان اولویت مونیخ برای اجرای پروژه‌های جدید طرح‌های عمرانی مختلط بود که تلفیقی از کاربری تجاری و مسکونی همراه با دسترسی به فضای عمومی بودند.
پیتسبرگ در پنسیلوانیا زمانی شهر نخست آمریکا در فولاد بود که جهنم خاموش نیز خوانده می‌شد. آن روز‌ها این شهر زیر غبار و محاصره ماشین آلات فولادسازی بود. با از بین رفتن درخشش فولاد اقتصاد این شهر دچار رکود شد به طوری که ۵۰ درصد از جمعیت شهر مهاجرت کردند. با این حال مدیران شهری پیتسبرگ سعی کردند تا با تجدیدنظر در مبانی سرمایه گذاری، شهرشان را از رخوتی که دچارش شده بود، نجات دهند. در همین راستا اراضی صنعتی پاک سازی و سامان دهی شد. کارخانه‌های مخروبه فولاد به کاربری مسکونی و تجاری تبدیل شدند. بیش از ۴۰ کیلومتر از مسیر‌های جدید در امتداد رودخانه مونونگالا و نیز فضای سبز شهری آباد و پررونق شد.
مدیران شهری به منظور ایجاد انگیزش در حوزه تغییر کاربری اراضی و مناطق صنعتی راکد مشارکت بخش عمومی-خصوصی را تشویق کردند. همچنین به همت مدیران شهری شرکت فولاد آمریکا جای خود را به مرکز پزشکی دانشگاه پیتسبرگ داد که در حال حاضر یکی از ۱۰ سامانه بیمارستانی آمریکاست.
به واقع مدیران شهری تغییر کاربری و سرمایه گذاری بر بخش پزشکی را مورد توجه قرار دادند تا دارایی‌های راکد شهر از رکود خارج شوند. در همین راستا یک مجتمع بهداشتی درمانی به ارزش ۸ میلیارد دلار با ۵۰ هزار کارمند احداث شد. در کنار این مسئله استقرار ده‌ها شرکت فناوری در سایه دانشگاه شهر هم مورد توجه قرار گرفت. اکنون بیش از ۳۰ شرکت فناوری در این شهر مستقر هستند.
درباره موفقیت این شهر باید اشاره کرد که آن‌ها توانستند کارخانه قدیمی بیسکویت سازی شهر را که متروکه شده بود، به محل استقرار یکی از شرکت‌های فناوری آمریکا تبدیل کنند. هم زمان با این مسئله نوسازی آپارتمان‌های قدیمی شهر به منظور استقرار افرادی که در بخش پزشکی و فناوری شاغل شده بودند در دستورکار قرار گرفت، کاری که سبب تغییر چهره شهر شد. اکنون از این شهر به عنوان یکی از نمونه‌های موفق در حوزه سرمایه گذاری یاد می‌شود.
استکهلم، پایتخت سوئد، سرمایه گذاری بر روی شرکت‌های نوآور و استارتاپ‌ها را به منظور رشد اقتصادی خود مورد توجه قرار داد. مدیران شهری استکهلم با توسعه زیرساخت‌ها و درنظرگرفتن یارانه‌های مختلف سعی کردند تا بر جذابیت شهرشان برای سرمایه گذاری در حوزه استارتاپ‌ها بیفزایند.
سوئد بازار کوچکی است و به همین دلیل بیشتر شرکت‌های نوآور و استارتاپ‌های مستقر در استکهلم با یک برنامه و استراتژی هدفمند درصدد دسترسی به بازار‌های بین المللی هستند. استکهلم در حوزه برندسازی و بین المللی سازی شرکت هایش موفق عمل کرده است.
دبی با مجموعه‌ای از ابتکارات و سرمایه گذاری‌ها در فناوری‌های پیشرفته می‌خواهد تا سال ۲۰۳۱ به یک مرکز فناوری مهم جهانی تبدیل شود و ارزش اقتصاد دیجیتال خود را به بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار برساند. دبی برای رسیدن به این اهداف ۱۰۰ هزار ویزای طلایی به طور خاص به برنامه نویسان و کارشناسان فناوری اختصاص می‌دهد.
دبی قصد دارد که ۳۰۰ استارتاپ و ۱۰۰ هزار متخصص بین المللی در زمینه فناوری‌های پیشرفته را تا سال ۲۰۲۴ در دبی جذب کند.