برنامه مجله فوتبال یکشنبه شب شبکه خبر نشان داد زشتی بعضی اتفاقات در این فوتبال، کاملا از بین رفته و اهالی ورزش، حق دارند اگر با تردید و نگرانی به فوتبال نگاه کنند.
زمانی که علی کفاشیان تایید کرد مدیران و مربیان، خواهان برخی هنجارشکنی‌ها و بحران سازی‌های بازیکنان هستند. یا زمانی که سعید آذری گفت وقتی عضو هیات رئیسه فدراسیون فوتبال، مهر تایید به کار‌های زشتی مثل صغر سن می‌زند یا وقتی مدیران فدراسیون در برخورد با دو مورد مشابه، دو رفتار متفاوت و تبعیض آمیز نشان می‌دهند، باید هم منتظر زشت‌ترین صحنه‌ها در این فوتبال باشیم.
به نظر می‌رسد آش آنقدر شور شده که همه افرادی که با عنوان مدیر ورزشی می‌شناسیم، به آن اذعان دارند و این بدترین خبر برای علاقه‌مندان به فوتبال است. فوتبالی که مانند بیمار محتضر در بستر مرگ افتاده.
اینکه مدیران فوتبال ما به جای آنکه آینده‌ای روشن برای فوتبال ما ترسیم کنند، سعی در توجیه عملکرد نادرست نزدیکانشان داشته باشند و ناهنجار‌ها را به اشتباه، هنجار نشان دهند، فقط غم به فوتبالدوستان هدیه می‌دهد.
رئیس فعلی فدراسیون فوتبال پیش از بازی با ژاپن در نیمه نهایی جام ملت‌های آسیا در امارات (بهمن ۹۷) گفت: «اگر این بازی را ببازیم خاک مرده بر سر این فوتبال ریخته می‌شود.» آن بازی را باختیم و حالا همه بر این باور هستند که خاک مرده بر سر این فوتبال ریخته شده است البته نه به دلیل آن شکست که به دلیل سو مدیریت و قدرت مدیرانی که بیش از فوتبال ایران به دلارها، پاداش‌ها و منافع خود فکر می‌کنند.
اگر از وعده‌های عملی نشده رئیس فدراسیون در مجمع انتخاباتی شهریور سال قبل بگذریم باید به وضعیت فعلی فوتبال اشاره کنیم که نشانی از حیات در آن دیده نمی‌شود. نمایندگان ما در لیگ قهرمانان آسیا یکی یکی قربانی شدند. یک تیم اصلا مجوز حضور پیدا نکرد و دو تیم دیگر در همان مرحله گروهی حذف شدند... داوری ما از مرحله بحران فراتر رفته و هفته‌ای نیست که یک ماجرای جدی در لیگ نداشته باشیم.
اختلاف در هیات رییسه به اوج خود رسیده و این دو دستگی بیشتر از هر چیز، آینده فوتبال ما را تهدید می‌کند. ساختمان فدراسیون به باد رفته و امیدی به احیا نیست مگر شستا (شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی) از مال خود بگذرد و ساختمان را پس بدهد...
حالا همه به آخرین روزنه امید فکر می‌کنند: «جام ملت‌های آسیا»؛ جامی که در قرعه کشی با ما بسیار مهربان بود، اما مشخص نیست چه فرجامی برای فوتبال ما خواهد داشت. شاید با نتایج تیم ملی لبخند به لب ما بنشیند؛ اما اگر خدای ناکرده تیم ملی هم ناکام بماند، آخرین پنجره امید فوتبالدوستان هم بسته خواهد شد. در آن صورت، طوفان پس از جام ملتها، یک خانه آباد در این فوتبال باقی نخواهد گذاشت.