برخی‌ها او را جوان و البته کم‌تجربه در فوتبال می‌دانند، اما احسان اصولی صفار باور دارد در میان‌سالی توان و تجربه مدیریت فوتبال را به عنوان ورزشی با ظرفیت بالای اجتماعی و اقتصادی دارد.
احسان خزاعی - رئیس کمیسیون فرهنگی، اجتماعی، زیارت، گردشگری و رسانه شورای شهر اوایل سال ۹۸ تصمیم گرفت در انتخابات هیئت فوتبال استان شرکت کند. در نهایت پیروز انتخابات شد و اکنون نزدیک به یک سال است سکان هدایت فوتبال خراسان رضوی را در دست دارد. تصمیم او مخالفان و موافقان زیادی داشت. در این یک سال نیز این نگاه‌های متفاوت مدام همراه او و اعضای هیئتش بوده است. در روز‌های پایانی سال و در حالی که همه فعالیت‌های ورزشی به حالت تعطیل درآمده است، به سراغ او رفته‌ایم و از او درباره فوتبال پرسیده‌ایم، پول‌سازترین و خبرسازترین ورزش دنیا که رئیس جوان هیئت استان آن را پدیده‌ای چندوجهی می‌نامد.
رئیس کمیسیون فرهنگی شورا چرا باید رئیس هیئت فوتبال شود؟
ارتباط من با ورزش و فوتبال به قبل از انتخابات شورا برمی‌گردد، یک دوره شش‌ماهه که در آن دوره و بر اساس برخی مطالعات، به این نتیجه رسیدیم که شهر مشهد باید به تعادل برگردد. در این بین، بحث بر سر این هم بود که ما در تفسیر موضوع «مشهد، شهر بانشاط» باید مصداقی پیدا می‌کردیم که بتواند هم میزان گستردگی و شمول بالا و هم تأثیر فوری داشته باشد و هم جریان‌ها و فکر‌های مختلف بر آن اتفاق نظر داشته باشند و ممانعت‌ها و محدودیت‌های آن کمتر باشد. آنجا به این نتیجه رسیدیم که ورزش بهترین فضایی است که می‌توانیم این مقوله را با کمک آن محقق کنیم.
خب چطور سمت فوتبال آمدید؟
ما آمدیم در همان فضا به ورزش توجه کردیم و این نگاه خیلی هم متنوع و متکثر بود، ولی روی فوتبال خیلی تأکید داشتیم. آن موقع تا به این جمع‌بندی رسیدیم، تیم سیاه‌جامگان در لیگ برتر به مشکل خورد و سقوط کرد و فصل تمام شد. با این حال، پدیده حفظ شده بود، اما شرایط مناسبی نداشت. یادم هست آن زمان برای اولین‌بار من در این موضوع برای آقای تقی‌زاده خامسی، شهردار وقت، طرح مسئله کردم. ایشان اول علاقه‌ای نشان نداد، اما بعد در یک جلسه همه اعضای شورا نظر دادند، حرف‌ها زده شد و خلاصه بیشتر اعضا موافق شدند. این اتفاق افتاد و پدیده در آن بزنگاهی که داشت با مشکل مواجه می‌شد، از مهلکه بیرون آمد.
اگر رئیس کمیسیون فرهنگی نبودید، در هیئت فوتبال رأی می‌آوردید؟
این موضوع را نمی‌خواهم باز کنم، چون محل مناقشه می‌شود، ولی اگر رئیس کمیسیون فرهنگی نبودم، به عنوان کسی که در بحث اجتماعی در این حوزه دغدغه‌مند بودم، به نظرم رأی می‌آوردم. با این حال، عضو شورا بودن هم برایم مؤثر بود.
گفتید فوتبال آثار اجتماعی دارد و هویت‌ساز است. ۲ تیم ریشه‌دار فوتبال این شهر و استان چند سالی است که اصلا وجود ندارند. اگر دنبال هویت و تأثیرگذاری اجتماعی هستید، بهتر نیست ابومسلم و پیام را احیا کنید؟ شهرخودرو هم مثل سیاه‌جامگان یک روزی می‌رود.
قطعا بهتر بود، ولی بحث بر سر مقدورات است. نمی‌توانستیم از نو بسازیم. چاره‌ای نبود جز اینکه وضع موجود را حمایت کنیم. به همین دلیل روی حمایت از شهرخودرو تمرکز کردیم. جواب هم گرفتیم و تیم هوادار خاص خودش را پیدا کرد. بگذارید در این‌باره مصداقی بیاورم. در فضای آبان ماه که بیشتر بازی‌ها لغو می‌شد، چندین نوبت مذاکره کردیم تا بازی لغو نشود. شرط شورای تأمین این بود که بازی از ساعت ۱۷ به ساعت ۱۴ تغییر کند. چاره‌ای نداشتیم و قبول کردیم. تغییر بازی حجم وسیعی از واکنش‌های منفی را به سوی ما آورد. هواداران ناراضی بودند و البته، چون از تمام ماجرا مطلع نبودند، حق داشتند. مداوم تلفن من زنگ می‌خورد. هرکس در کوچه و خیابان من را می‌دید، به موضوع اعتراض می‌کرد. این بازخورد‌ها یعنی شهرخودرو هوادار دارد. هوادار درخور توجهی هم دارد. در واقع بخشی از مردم در این شهر تشنه فوتبال‌اند و از تیم شهرشان حمایت می‌کنند. مطمئنم اگر ابومسلم و پیام هم دوباره برگردند، همین هوادار پای آن‌ها هم می‌آید.
در نزدیک به ۳۰ سال گذشته فقط شما و آقای برادران رؤسای غیرورزشی هیئت فوتبال بوده‌اید و جالب است که هردو هم از مدیریت‌شهری به فوتبال آمده‌اید، اما ورزش به تجربه نشان داده است که با مدیران غیرورزشی خیلی کنار نمی‌آید.
چند مطلب را باید بگویم: اول اینکه بپذیریم فوتبال یک صنعت و یک پدیده چندوجهی است و پیچیدگی‌هایی که در فوتبال هست، در بحث مدیریت فوتبال، مجزا از مباحث فنی است. من این نگاه را به مجمع فوتبال عرض کردم که شما در موضوع فوتبال به یک تخصص نیاز دارید و آن تخصص مدیریت است، کسی که بتواند این پدیده اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی را مدیریت کند. پس باید مدیریتش مهم باشد، نه اینکه در زمین چقدر بازی کرده و لیگ برتری بوده یا لیگ یک، در تیم داخلی بوده یا در باشگاه‌های خارجی توپ زده است. هیئت فوتبال سازمانی مردم‌نهاد است که نیاز دارد یک نفر آن را مدیریت کند و البته کاربلد باشد. مصداقش هرکسی می‌تواند باشد، اما باید اول این را بپذیریم. حالا اگر این مدیر سابقه ورزشی داشته باشد، چه بهتر و اگر نداشته باشد، به نظر من اشکالی ندارد. چرا به مدیریت به عنوان یک تخصص نگاه نمی‌کنیم؟
به شرط عملکرد مناسب اشکالی ندارد.
خب، پس اجازه بدهید درباره عملکرد صحبت کنیم. اتفاقا در استفاده از اهالی کاربلد فوتبال با دست باز عمل کردم. اولین انتصاب من، آقای کریمیان است که چهره شناخته‌شده‌ای در فوتسال ایران است. نایب‌رئیس دوم هم خانم فاطمه شریف است که الان کمک‌مربی تیم فوتسال بانوان و مدرس AFC است. انتصاب بعدی ما محسن حیدری است که او هم ورزشی و فوتبالی است.
نمی‌شود ما از یک سو شعار جوان‌گرایی بدهیم و از سوی دیگر، بعد از انتصاب یک جوان کاربلد، بگوییم این تصمیم اشتباه است.
حرف اشتباه بودن نیست. صحبت سر تلفیق تجربه و جوانی است. اتفاقا حیدری جزو انتخاب‌های خوب شماست.
من ۴۰ سال سن دارم. به میان‌سالی رسیده‌ام. پیر نیستم، میان‌سال هستم. یک رئیس‌جمهور چهل‌ساله شاید خیلی جوان به نظر برسد، اما رئیس یک هیئت ورزشی بودن در این سن به نظرم مناسب است.
تلفیق این میان‌سالی با حضور مدیران جوانی مثل محسن حیدری، به هیئت فوتبال پویایی و نشاط بخشیده است. ما الان از ۹ صبح تا ۹ شب کار می‌کنیم و خیلی چیز‌ها سروسامان گرفته که در تمام سال‌های گذشته انجام نشده است. هیئت فوتبال استان حتی حساب بانکی به نام خودش نداشت، اما حالا خیلی از مسائلش حل شده است. از طرفی، در سطح کشور نیز ما هیئت پویا و اهل تعاملی هستیم.
پس همه‌چیز درست شده است غیر از ارتباط شما با رسانه‌ها. به نظر می‌رسد نه به‌عنوان رئیس هیئت فوتبال استان و نه به عنوان رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر، با رسانه‌ها ارتباط خوبی ندارید.
اول اینکه مشک آن است که خود ببوید. من فراری نیستم، اما دنبال شوآف هم نیستم. دنبال این هستم که وقتم را برای کار بگذارم. البته من پاسخ‌گو هستم و شفاف جواب می‌دهم. نشست خبری را هم که اشاره کردید، بنا داریم در ۱۸ اردیبهشت، سالگرد آغازبه‌کار مجموعه جدید هیئت فوتبال، برگزار کنیم.
برسیم به انتخابات فدراسیون فوتبال. نقش شما درثبت‌نام آقای شهردار برای ریاست فدراسیون چه بود؟ چرا ثبت‌نام انجام شد و چرا کنار کشیدند؟
به نظر من باید در سطح ملی از ظرفیت‌های مدیریتی مشهدی‌ها حمایت کنیم. آقای شهردار بررسی‌هایی انجام دادند و در فوتبال ایده‌ها و دیدگاه‌هایی داشتند، به‌ویژه در حوزه اقتصاد فوتبال. به همین دلیل تصمیم گرفتند به عرصه انتخابات ورود کنند. حالا در این بین عده‌ای که انگار مسئله دیگری داشتند، این موضوع را بهانه کردند تا مسائلشان را مطرح کنند. بعضی‌ها گفته بودند این‌ها از ۵ ماه پیش بررسی و گفتگو می‌کردند. خب، ۵ ماه پیش که هنوز آقای تاج رئیس فدراسیون بود و قرار هم نبود کنار برود.
خب، اگر انتخاب می‌شدند که باید می‌رفتند. به نظرم اعضای شورا دنبال احترام بودند.
طبیعتا اگر شهردار به‌عنوان رئیس فدراسیون انتخاب می‌شد، با احترام از اعضای شورا جدا می‌شد و مشکلی از این بابت وجود نداشت. بعد از سال‌ها یک مدیر ارشد ورزشی از مشهد به پایتخت می‌رفت و این موضوع به برند مشهد کمک زیادی می‌کرد و مطمئنا اعضای شورای شهر با این اتفاق مخالفت نمی‌کردند.