در بسیاری از کشور ها، خیزش و نهضت و انقلاب اتفاق افتاده است؛ اما به جرئت میتوان گفت انقلاب ما با همه نهضتهای دیگر، فرق دارد. شاید در دیگر جریانات و کشورها هر کاری برای پیروزی مجاز باشد، اما در انقلاب اسلامی ایران همه مجوزها در قاعده شرعی و اخلاقی تعریف میشود.
ما حق نداریم به شیوه باطل عمل کنیم، حق نداریم در برابر دشمن هم جز به انصاف، قدمی برداریم و حرفی بزنیم. به واقع، انقلاب اسلامی به قرائت روح ا...، با دو حُکم به سکوت و یک دنیا سخن به پیروزی رسید. اولین ساکت باش را به تفنگها دادند که در منطق انقلاب، تفنگ و آتش جایی نداشت؛ حتی مخالفان امام یک برگ نمیتوانند رو کنند که سند بشود برای اینکه امام مشی مسلحانه را اولویت داده باشد. حتی تأیید کرده باشد. یک ساکت باش هم در انقلاب به افراد جاهل داده شده است.
نمونه اش را در کلام و رفتار شهید آیت ا... دکتر بهشتی میخوانیم که وقتی برخی افراد آمدند و گفتند که آمار شهدا را بالاتر اعلام کنیم تا سیلی سنگین تری به رژیم بخورد و صدای بلند تری جهان را بردارد، او، اما صریح و صادقانه و انقلابی گفت: «از پلکان حرام که نمیشود به بام سعادت حلال رسید».
او ساکت باش داد به این قبیل افراد، چه میدانست این حدیث امام جواد (ع) را که برای همیشه معیار سازی فرموده است، کنشهای اجتماعی را به این قاعده «لَوْ سَکَتَ الْجاهِلُ مَا اخْتَلَفَ النّاسُ؛ چنانچه افراد جاهل ساکت باشند، مردم دچار اختلاف نمى شوند»، چه شاید مثلا بالابردن آمار شهدا به مذاق برخی خوش میآمد، اما قاطبه مردم که بر اساس صداقت پای کار انقلاب بودند، با این شیوه با مشکل روبه رو میشدند.
دیگر سخن امام جواد (ع) هم همین منش بهشتی و انقلاب را تأیید میکند؛ آنجا که میفرمایند: «مَنِ اسْتَحْسَنَ قَبیحاً کانَ شَریکاً فیهِ؛ هر که کار زشتى را تحسین و تأیید کند، در [عِقاب]آن شریک است.» انقلاب، اما نمیخواست در زشتی کار جاهلان شریک باشد؛ حتی اگر آنان با نیت خیر قصد ارتکاب این شر را داشتند.
انقلاب با این دو ساکت باش، با منطق اخلاقی و مؤمنانه خود راه را به سوی پیروزی باز کرد. منهج مانایی انقلاب هم همین است. آنکه امروز هم بخواهد به دروغ زبان باز کند و به قلم، مرزهای اخلاق را بشکند، نه انقلابی که ضدانقلاب است و باید یقه اش را گرفت. انقلاب که صادق الحدوث بود، صادق البقا نیز هست.
باید جاهلان را به سکوت کشاند تا زشتی رفتار شان دامن انقلاب طاهر و مطهر ما را نگیرد. این انقلاب، با منش اخلاقی به پیروزی رسیده است. با همین جان مایه جهان را به احترام خواهد داشت. گذر از اخلاق یعنی عبور از انقلاب. آنان که هرکار، حتی مباهته (دروغ بافتن) را مجاز میشمارند، در حقیقت از مرزهای انقلاب به سرزمین ضد انقلاب میافتند. اگر میخواهند و میخواهیم انقلابی بمانیم، باید به همان رسم انقلاب در فصل پیروزی وفادار بمانیم.