علی آبادی: تکمیل آبرسانی به غرب سمنان انجام می شود آیت‌الله علم‌الهدی: مراسم اعتکاف، حرکت عظیمی در جهت تربیت دینی نسل جوان است ایروان: «کریدور زنگزور» در خاک ارمنستان وجود نداشته و نخواهد داشت آیا ایران با دولت کنونی آمریکا مذاکرات را ادامه خواهد داد؟ رئیس جمهوی لبنان از توافق آتش بس غزه استقبال کرد نتانیاهو آتش بس غزه را زیر سوال برد؛ کابینه تصویب کند، آتش بس را قبول می کنیم اعتبارات دهیاری‌های خراسان رضوی افزایش یافت بررسی عملکرد شرکت‌های پتروشیمی با حضور وزرای نفت و تعاون در مجلس معاون عمرانی استانداری خراسان رضوی: جذب صد درصدی اعتبارات عمرانی استان در سال ۱۴۰۴ محقق شد رئیس جمهور مصر: اراده صلح بر منطق جنگ پیروز شد هشدار وزیر دفاع ونزوئلا: نسبت به تهدید بی‌تفاوت نیستیم وزیر اطلاعات: طرح براندازی و تجزیه ایران شکست خورد اجرای آتش‌بس در غزه رسماً آغاز شد زنگ خطر تازه تهدید داعش در اروپا پس از حمله مرگبار منچستر آغاز رسمی مرحله نخست آتش‌بس در غزه (۱۷ مهر ۱۴۰۴) دیدار و گفت‌وگوی دبیرکل حزب مؤتلفه اسلامی با سفیر ایران در چین سردار طلایی نیک: دشمن در جنگ ۱۲ روزه به دنبال تضعیف ایران قوی بود آغاز عقب‌نشینی ۳ لشکر ارتش رژیم صهیونیستی از شهر غزه (۱۷ مهر ۱۴۰۴) گره بزرگ ترانزیت شرق کشور در آستانه بازشدن قرار گرفت | قطار راه‌آهن چابهار – زاهدان تا پایان امسال به بهره‌برداری می‌رسد معاون‌اول رئیس‌جمهور: برنامه‌های پیشرفت کشور را با اتکا به توان و قابلیت بخش خصوصی اجرا می‌کنیم استقبال جهان و منطقه‌ از توافق آتش‌بس در غزه وزیر ارتباطات: شرکت پست در توانمندسازی اقتصاد دیجیتال و تجارت الکترونیک نقش ایفا می کند ثبت نام از داوطلبان انتخابات هفتمین دوره شوراها چه روزی است؟ تداوم حملات هوایی رژیم صهیونیستی به غزه، پس از اعلام توافق آتش‌بس (۱۷ مهر ۱۴۰۴) یک نماینده مجلس: بهترین راهکار مهار اسنپ‌بک گسترش روابط تجاری با همسایگان است درخواست حماس برای نظارت و تضمین اجرای توافق پایان جنگ اتحادیه اروپا: توافق اسرائیل و حماس پیشرفتی قابل توجه است
سرخط خبرها

وقتی انصاف می‌میرد

  • کد خبر: ۲۱۰۶۳۵
  • ۱۸ بهمن ۱۴۰۲ - ۱۱:۵۳
وقتی انصاف می‌میرد
نمی‌گویم نباید نگاه به آینده بهتر داشت که این پیش نیازِ پیشرفت است، اما می‌گویم یا به اندازه آرزو‌ها باید تلاش کرد، یا به اندازه تلاش خویش باید توقع داشت.

‌نمی‌گویم مشکل نیست که خود می‌توانم در لحظه، فهرستی طولانی از مشکلات را ردیف کنم. نمی‌گویم نباید انتقاد کرد که خود فراوان قلم به انتقاد بر کاغذ می‌برم؛ نمی‌گویم ما، نسل انقلاب، بدهکار نیستیم که خود را در شمار بدهکاران به انقلاب و مردم و به ویژه نسلِ نو می‌دانم؛ نمی‌گویم نباید نق زد که به یاد می‌آورم شهید رجایی «جلسه نق» برگزار می‌کرد. فقط می‌گویم باید راه رفته را هم دید، کار‌های انجام شده را هم فهرست کرد، روز‌های تلخ نداری و دیده نشدن را هم به حساب آورد و انصاف و همه جانبه دیدن را شرط اخلاق و انسانیت می‌دانم.   

گاه دلخور می‌شوم از چشم‌های بسته و دهان‌های باز که دیروز را یادشان رفته است و نه امروز، که حتی برای فردا هم حسرت دیروز را‌ می‌خورند. دلخوریم بیشتر می‌شود از کسانی که خود شلاق بی توجهی را دیروز خورده اند، اما امروز یادشان رفته است.

همین روز‌های دهه فجر بود که بنده خدایی که اهل کلاس و درس و گچ و تخته بود از گذشته می‌گفت، آن هم از  زبان دیگری. می‌گفت فلانی دلخوری از خانواده ما داشت، به در ازای چند سال. دلیلش را که پرسیدم، گفت: قدیم‌ها -قبل انقلاب- نان برای خوردن نداشتیم. برای یک وعده غذا، یک روز کار می‌کردیم. یک روز پدر شما کار داشت و چند نفر را خبر کرده بود، اما به من چیزی نگفت. دیدم گرسنگی عذابم می‌دهد.

به امید شام، بیلم را برداشتم و رفتم سر کار. نگفتند چرا آمدی. خوب هم کار کردم. خیلی بیشتر از آن‌هایی که دعوت به کار شده بودند. شب که خانه شما سر سفره نشستم، مادرتان که خبر نداشت، آهسته به پدرتان گفت: فلانی چرا آمده است؟ پدرتان هم آهسته گفت که او هم کار کرده است. حرف دیگری نشد. من هم غذا خوردم، مثل بقیه، اما همان سؤال «فلانی چرا آمده؟» چند سال است که اذیتم می‌کند. حالا، اما وضعمان خوب است و با پول دست هایمان را خشک می‌کنیم، ولی آن خاطره هنوز اذیت می‌کند.

او این را گفت، اما نگفت که این وضع نو را مدیون انقلاب است. نگفت به خاطر کمک‌های دولتی بعد انقلاب به اینجا رسیده است. وضعیتی دارد که حتی خشک سالی بیست ساله هم سفره اش را از رونق نمی‌اندازد. خیلی‌های دیگر هم همین وضعیت را داشتند، ولی به برکت انقلاب، امروز روزگارشان خوب است، اما این همه خوبی را‌ نمی‌بینند. زبانشان به بیان نداشته‌هایی مشغول است که در کشور‌های توسعه یافته هم برای همه فراهم نیست.   ‌

نمی‌گویم نباید نگاه به آینده بهتر داشت که این پیش نیازِ پیشرفت است، اما می‌گویم یا به اندازه آرزو‌ها باید تلاش کرد، یا به اندازه تلاش خویش باید توقع داشت. اینکه همه چیز را طلبکارانه به حساب بدهی انقلاب بگذاریم، عین بی انصافی است؛ عین کفر است؛ کفری که‌ می‌تواند نعمت را از کف ببرد و نقمت را جای آن بگذارد.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->