امیر سرتیپ صباحی‌فرد و سردار حاجی‌زاده از مواضع پدافندیِ نطنز و خنداب بازدید کردند ارتش چین برای هشدار به ناوشکن آمریکایی، نیروهای هوایی و دریایی اش را اعزام کرد جزئیاتی از دیدار وزرای امور خارجه ایران و چین در پکن جزئیات پرونده «کرسنت» از سوی پورمحمدی اعلام شد یورش هوایی روسیه به کی یف اوکراین با ۹ کشته و ۷۰ زخمی اژه ای: ایران، میزبان بیست‌و‌یکمین نشست قضایی کشورهای عضو سازمان شانگهای خواهد بود ترامپ از احتمال دیدار خود با پوتین خبر داد اولین مراسم هولوکاست بدون حضور نتانیاهو| پهپاد ناشناس سرنگون شد معاون وزیر کشور: اعطای فوق‌العاده خاص کارکنان شهرداری‌ها تصویب شد وزیر کشور در مشهد: ایجاد سازمان ملی مهاجرت موجب یکپارچگی مدیریتی می‌شود+ویدئو ترامپ: مذاکرات با چین برای توافق عادلانه خوب پیش می‌رود وزیر کشور وارد مشهد شد (۳ اردیبهشت ۱۴۰۴) عراقچی: تلاش‌های رژیم اسرائیل برای منحرف کردن دیپلماسی کاملاً واضح است سردار رحمان علیدوست، رئیس سازمان وظیفه عمومی فراجا شد (۳ اردیبهشت ۱۴۰۴) مدیر سرویس اطلاعات خارجی روسیه: شانس توافق با آمریکا وجود دارد گروسی: ایران در رابطه با مذاکرات هسته‌ای جدی است همه چیز درباره افزایش مهلت معرفی مشمولان سربازی (۳ اردیبهشت ۱۴۰۴) + ویدئو محمود عباس: اسرائیل برای تخلیه غزه و کرانه باختری از طریق عملیات کوچاندن تلاش می‌کند وزیر خارجه روسیه: از تلاش‌های آمریکا در مذاکرات با ایران حمایت می‌کنیم آیت‌الله علم‌الهدی تأکید کرد: حشدالشعبی، محور مقاومت مردمی عراق عراقچی با وزیر خارجه چین دیدار کرد (۳ اردیبهشت ۱۴۰۴) + فیلم سخنگوی کرملین: اختلافاتی میان آمریکا و اوکراین درباره جزئیات توافق صلح وجود دارد زلزله ۶.۲ ریشتری استانبول را لرزاند (۳ اردیبهشت ۱۴۰۴) + فیلم لحظه زمین لرزه تشریح جزئیات توقف پروژه پتروشیمی میانکاله از سوی رئیس سازمان محیط زیست + فیلم مظفری: ۱۰ درصد از برق پاک کشور از خراسان رضوی تأمین می‌شود | تحول صنعت انرژی‌های پاک با بسته حمایتی ویژه دولت + فیلم جلسه هیئت دولت به ریاست مسعود پزشکیان برگزار شد (۳ اردیبهشت ۱۴۰۴) مذاکرات فنی ایران و آمریکا هم غیرمستقیم خواهد بود رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت: پزشکیان خواستار محاکمه صادرکنندگان مجوز ساخت‌وساز پروژه پتروشیمی در میانکاله است
سرخط خبرها

وقتی انصاف می‌میرد

  • کد خبر: ۲۱۰۶۳۵
  • ۱۸ بهمن ۱۴۰۲ - ۱۱:۵۳
وقتی انصاف می‌میرد
نمی‌گویم نباید نگاه به آینده بهتر داشت که این پیش نیازِ پیشرفت است، اما می‌گویم یا به اندازه آرزو‌ها باید تلاش کرد، یا به اندازه تلاش خویش باید توقع داشت.

‌نمی‌گویم مشکل نیست که خود می‌توانم در لحظه، فهرستی طولانی از مشکلات را ردیف کنم. نمی‌گویم نباید انتقاد کرد که خود فراوان قلم به انتقاد بر کاغذ می‌برم؛ نمی‌گویم ما، نسل انقلاب، بدهکار نیستیم که خود را در شمار بدهکاران به انقلاب و مردم و به ویژه نسلِ نو می‌دانم؛ نمی‌گویم نباید نق زد که به یاد می‌آورم شهید رجایی «جلسه نق» برگزار می‌کرد. فقط می‌گویم باید راه رفته را هم دید، کار‌های انجام شده را هم فهرست کرد، روز‌های تلخ نداری و دیده نشدن را هم به حساب آورد و انصاف و همه جانبه دیدن را شرط اخلاق و انسانیت می‌دانم.   

گاه دلخور می‌شوم از چشم‌های بسته و دهان‌های باز که دیروز را یادشان رفته است و نه امروز، که حتی برای فردا هم حسرت دیروز را‌ می‌خورند. دلخوریم بیشتر می‌شود از کسانی که خود شلاق بی توجهی را دیروز خورده اند، اما امروز یادشان رفته است.

همین روز‌های دهه فجر بود که بنده خدایی که اهل کلاس و درس و گچ و تخته بود از گذشته می‌گفت، آن هم از  زبان دیگری. می‌گفت فلانی دلخوری از خانواده ما داشت، به در ازای چند سال. دلیلش را که پرسیدم، گفت: قدیم‌ها -قبل انقلاب- نان برای خوردن نداشتیم. برای یک وعده غذا، یک روز کار می‌کردیم. یک روز پدر شما کار داشت و چند نفر را خبر کرده بود، اما به من چیزی نگفت. دیدم گرسنگی عذابم می‌دهد.

به امید شام، بیلم را برداشتم و رفتم سر کار. نگفتند چرا آمدی. خوب هم کار کردم. خیلی بیشتر از آن‌هایی که دعوت به کار شده بودند. شب که خانه شما سر سفره نشستم، مادرتان که خبر نداشت، آهسته به پدرتان گفت: فلانی چرا آمده است؟ پدرتان هم آهسته گفت که او هم کار کرده است. حرف دیگری نشد. من هم غذا خوردم، مثل بقیه، اما همان سؤال «فلانی چرا آمده؟» چند سال است که اذیتم می‌کند. حالا، اما وضعمان خوب است و با پول دست هایمان را خشک می‌کنیم، ولی آن خاطره هنوز اذیت می‌کند.

او این را گفت، اما نگفت که این وضع نو را مدیون انقلاب است. نگفت به خاطر کمک‌های دولتی بعد انقلاب به اینجا رسیده است. وضعیتی دارد که حتی خشک سالی بیست ساله هم سفره اش را از رونق نمی‌اندازد. خیلی‌های دیگر هم همین وضعیت را داشتند، ولی به برکت انقلاب، امروز روزگارشان خوب است، اما این همه خوبی را‌ نمی‌بینند. زبانشان به بیان نداشته‌هایی مشغول است که در کشور‌های توسعه یافته هم برای همه فراهم نیست.   ‌

نمی‌گویم نباید نگاه به آینده بهتر داشت که این پیش نیازِ پیشرفت است، اما می‌گویم یا به اندازه آرزو‌ها باید تلاش کرد، یا به اندازه تلاش خویش باید توقع داشت. اینکه همه چیز را طلبکارانه به حساب بدهی انقلاب بگذاریم، عین بی انصافی است؛ عین کفر است؛ کفری که‌ می‌تواند نعمت را از کف ببرد و نقمت را جای آن بگذارد.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->