سال۱۳۶۷ سال مهمی در تاریخ معاصر ایران و بعد از انقلاب محسوب می‌شود. سال پایان یافتن جنگ تحمیلی و دفاعی که هشت‌سال طول کشید. در امتداد و ادامه این سال اتفاقات مهم دیگری رخ داد که قسمت مهمی از این رخداد‌ها و آینده آن وابسته به تصمیمات نمایندگانی بود که در انتخابات دوره سوم مجلس شورای اسلامی درفروردین۱۳۶۷ انتخاب شدند. جنگ هنوز جریان داشت و صدام دست به حرکات ناجوانمردانه بیشتری، چون استفاده از سلاح‌های شیمیایی و بمباران نقاط و اهداف غیرنظامی زده بود.
این عکس فروردین سبز خطه جنوب را نشان می‌دهد که منظره پشت رزمندگان پر از طراوت است مثل حال خوب این جوانان و نوجوانان داوطلب جنگ که زندگی معمول را پشت نیمکت‌های مدرسه و دانشگاه جا گذاشته‌اند و صد‌ها کیلومتر دورتر در یک لباس خاکی، که برای برخی‌شان اندازه هم نیست برای دفاع از خاکشان حاضر شده‌اند. یک جعبه سفیدرنگ که وجودش میان میدان جنگ ناهمگون به نظر می‌رسد و عکس یادگاری جمع لبخند‌ها با آن.
این تصویر آرام، پرنشاط و به‌ظاهر ساده، هنوز هم بعد از گذشتن بیش از سه دهه مسئولیت زیادی را متوجه اهلش می‌کند. آن‌ها زیر بارش تیر و ترکش رأی می‌دهند برای انتخاب آدم‌هایی که قرار است پشت میدان جنگ به التیام زخم‌های تن یک سرزمین بپردازند. هیچ‌کدام از آن‌ها نمی‌دانند که حیاتشان چند روز دیگر طول خواهد کشید یا اینکه چندماه بعد پایان جنگ اعلام خواهد شد. پس این لبخند‌ها را برای ثبت در تاریخ و آینده می‌گیرند.
۲۷۰ نماینده مجلس سوم از سوی بیش از ۱۶میلیون رأی و طی دو مرحله وارد مجلس شدند. اعضای مجلس سوم روز‌های مهم و سختی را پیش رو داشتند، زیرا دو ماه بعد از شروع به کار، جنگ هشت‌ساله پایان یافت و باید برای ساخت ویرانه‌های جنگ تصمیمات مهمی می‌گرفتند. همچنین یک‌سال بعد، رحلت امام خمینی (ره) اتفاق افتاد و شرایط خاص انتخاب جایگزین رهبری و ریاست جمهوری و همچنین ادغام نخست‌وزیری با ریاست‌جمهوری چالش‌هایی بود که درباره آن باید با تصمیمات درستی روبه‌رو می‌شدند.
عکس از آرشیو مرکز اسناد انقلاب اسلامی است. بدون نام عکاس