به گزارش شهرآرانیوز، یکی از مشکلات شهر‌های امروزی تولید صدا و آلودگی‌های صوتی است که آسایش شهروندان را به مخاطره می‌اندازد.
بهره‌گیری از عناصر طبیعی برای کاهش این نوع از آلودگی، تأثیرات مثبتی بر کمک به بهبود وضعیت زندگی شهری دارد و در این بین، کاشت متناسب گیاهان و درختان درون و اطراف شهرها می‌تواند کمک‌کننده باشد.
در واقع درختان قادر به کاهش یا تضعیف صدا با رهگیری امواج صوتی هستند. بخش‌های مختلف گیاه با جذب، انحراف یا شکست امواج صوتی، بسته به ویژگی‌های فیزیکی خود، امواج صوتی را کاهش می‌دهند.
ساختار یک درخت شامل ارتفاع، ساختار شاخه، شکل و تراکم برگ، بافت پوست و تراکم چوب، تعیین‌کننده میزان تأثیر آن بر جذب صداست. یک مطالعه منتشرشده در Applied Acoustics نشان داده است که از ۱۳گونه مخروطی و برگریز، پوست درخت کاج اروپایی به‌دلیل بافت ناهموارش بهترین عملکرد را در جذب امواج صوتی داشته است. طبق این پژوهش، به طور کلی درختان مخروطی نسبت به درختان برگریز صدای بیشتری را جذب می‌کنند.
بیشترین حجم صدای جذب‌شده توسط درختان از طریق زمین بین درختان جذب می‌شود و بنابراین، وجود درختان شرایط مناسبی را برای دفع امواج صوتی ایجاد می‌کند. ریشه‌ها خاک را سست نگه می‌دارند، مواد آلی مرده یک لایه فوقانی اسفنجی اضافه می‌کنند و تاج درخت به خاک کمک می‌کند تا رطوبت را حفظ کند.
انحراف یا انعکاس صدا زمانی اتفاق می‌افتد که امواج صوتی از سطحی به سمت منبع صدا برمی‌گردند. سطح انحراف صدا به چگالی جسم مداخله‌گر بستگی دارد و اجسام سخت‌تر صدای بیشتری را منحرف می‌کنند.
برگ‌ها، شاخه‌ها و تنه‌ها همگی با ایجاد یک مانع فیزیکی به انحراف امواج صوتی کمک می‌کنند. تنه‌های بزرگ و سفت‌وسخت درختان تا حد زیادی بهترین انحراف‌کننده‌های صدا هستند به‌ویژه آن‌هایی که دارای پوست متراکم مانند بلوط هستند. امواج صوتی منحرف‌شده علاوه بر برگشت به سمت منبع، می‌توانند جهت را تغییر دهند و با یکدیگر تداخل داشته باشند. این تداخل مخرب اثر حذف آلودگی صوتی دارد.
هنگامی که امواج صوتی با عبور از محیط‌های مختلف جهت خود را تغییر می‌دهند، امواج صوتی شکسته می‌شود. به عنوان مثال، یک اتاق خالی بدون فرش پژواک را تجربه می‌کند، زیرا امواج صوتی از سطوح سخت و لخت منعکس می‌شود. افزودن بافت‌های نرم مانند فرش یا پرده، امواج صوتی را از بین می‌برد و صدای اتاق را کاهش می‌دهد.
به طور مشابه، ساختار‌های پیچیده تاج درختان می‌توانند آلودگی صوتی را کاهش دهند و هرچه بافت برگ، شاخه و پوست بیشتر باشد،حجم بیشتری از آلودگی صوتی شکسته خواهد شد.
بر‌خلاف جذب، انحراف و شکست، ماسک‌کردن با امواج صوتی منتشرشده توسط آلاینده‌های صوتی تداخلی ندارد. در عوض، پوشاندن با ایجاد صدا‌هایی که برای گوش انسان خوشایندتر است، به جبران آلودگی صوتی کمک می‌کند.
درختان را می‌توان برای صدا‌هایی که در واکنش به باد تولید می‌کنند یا برای حیواناتی که جذب می‌کنند انتخاب کرد؛ گونه‌هایی با برگ‌های ضخیم یا کاغذی مانند آسپن یا بلوط لرزان، حتی در یک نسیم کوچک خش‌خش می‌کنند. بامبو گزینه دیگری برای گیاهان تولید‌کننده صدای سفید است با این حال، گونه‌های بامبو غیربومی می‌توانند به‌سرعت از کنترل خارج شوند. وجود پوشش گیاهی همچنین می‌تواند حیات‌وحشی مانند پرندگان آوازخوان و جیرجیرک‌ها را جذب کند که صدا‌های دلپذیری تولید می‌کنند و به فرد اجازه می‌دهند تا احساس کامل‌تری از حضور در طبیعت داشته باشد.