به گزارش شهرآرا نیوز، او می گوید که قصد تخریب کسی را ندارد. مصداقی هم برای این موضوع ارائه نمی کند اما در پاسخ به این سئوال که «مثلا آقای قالیباف می‌تواند کرسی ریاست را تصدی کند یا شما همچنان که در انتخابات ریاست‌جمهوری مخالف او بودید، همچنان با ایشان مخالفید؟» ضمن رد مخالفت شخصی با افراد نسبت به مدیریت 12 ساله قالیباف در شهرداری نقدهایی را طرح می‌کند.
میرسلیم معتقد است که قالیباف «خدمات ارزنده‌ای» هم داشته اما ادامه می‌دهد: «ولی مگر می‌توان ساده‌لوحانه پنداشت که هیچ خدشه‌ای به اقدامات ۱۲ساله ایشان وارد نیست. اصل برادری ایمانی حکم می‌کند که پس از بررسی بی‌طرفانه و منصفانه و کارشناسانه نواقص و اشکالات تذکر داده شود و در این تذکر هم ضمن کنارگذاشتن خویشاوندی و سوابق همکاری و هم‌گروهی سیاسی و منافع احتمالی مشترک، مراحل تدریجی آن در نظر گرفته شود: نامه محرمانه، تذکر شفاهی دوستانه، نامه سرگشاده و... همه و همه درباره نوع عملکرد و تخلفات است. اصلا اگر چنان برخوردی درباره مسئولان انجام نشود، امر بر آنها مشتبه می‌شود و به خودکامگی گرفتار می‌شوند همان‌طور که بنی‌صدر گرفتار و ساقط شد.»
از میرسلیم با عنوان یکی از رقبای قالیباف هم یاد می کنند اما قطعا او مانند انتخابات ریاست جمهوری بدون همکاری پدرخوانده های اصولگرایی که از بیرون در حال نوشتن لیست و چینش هیات رئیسه هستند، راه به جایی نخواهد برد. با این حال میرسلیم روی نکته مهمی دست گذاشته است. او البته نگفته که «تذکرات شفاهی» یا «نامه های محرمانه»اش در مورد مدیریت قالیباف دقیقا چه بود، اما تاکید بر مساله روحیه خودکامگی موضوع مهمی است که بی دلیل میرسلیم به آن اشاره نکرده است. خصوصا آنکه در این میان به نام بنی صدر به عنوان فردی که معتقد بود، از مردم رای کسب کرده و دیگر حاضر نبود به حرف هیچ کس گوش کند، اشاره کرده است.
به این ترتیب این احتمال وجود دارد که میرسلیم در پس این اشاره به «کارنامه 12 ساله» قالیباف و «خودکامگی و بنی صدر» به دنبال بیان یک اختلاف عمیق در میان اصولگرایان با قالیباف باشد که این روزها بر سر رسیدن به ریاست مجلس بعد از کمک پدرخوانده ها حاضر نیست به حرف آنها گوش کند.
منبع: امتداد