به گزارش شهرآرانیوز، دکتر علی حسین پور با اشاره به اینکه احتمال انتقال هپاتیت در بارداری از مادر به جنین در صورت ابتلا به هپاتیت B و C بیشتر است، خاطر نشان کرد: بسیاری از مادران باردار از آلوده شدن با ویروس هیچ آگاهی ندارد، زیرا عفونت گاهی هیچ علامت و نشانهای ایجاد نمیکند، اما انجام غربالگری برای جلوگیری از سرایت بیماری از مادر به جنین از اهمیت بالایی برخوردار است.
وی با بیان اینکه هپاتیت مجموعی از عفونتهای ویروسی را شامل میشود که بر کبد تاثیر گذاشته و منجر به آسیب این ارگان میشود، گفت: هپاتیت A، B و C سه فرم اصلی هپاتیت است که هر کدام عامل ویروسی مربوط به خود را دارا هستند. هپاتیت A اغلب بیماری حاد و کوتاه مدت دار است، اما هپاتیت B و C اغلب به فرم مزمن میباشد. هپاتیت A و B با استفاده از واکسن قابل پیشگیری میباشد، اما واکسنی برای پیشگیری از هپاتیت C در دست نیست.
دکتر حسین پور با اشاره به اینکه در بحث هپاتیت در بارداری توصیه میشود همه خانمهای باردار غربالگری هپاتیت B را در اولین ملاقات پریناتال خود انجام دهند، گفت: انجام غربالگری هپاتیت C نیز به خانمهای بارداری توصیه میشود که دارای برخی فاکتورهای خطر هستند.
وی ادامه داد: در معرض تماس با سوزن آلوده، افرادی که از فراوردههای خونی استفاده میکنند، افرادی که از داروهای مخدر استفاده میکنند، همچنین افراد آلوده به ویروس اچای وی بهتر است که غربالگری هپاتیت انجام دهند.
وی با تاکید براینکه بانوان مبتلا به هپاتیت در بارداری B و C باید مراقبتهای بیشتری را دریافت کنند، اظهار کرد: این مراقبتهای بیشتر شامل انجام آزمایش خون، تستهای کبدی و برخی داروها برای کاهش علائم است.
وی با اشاره به اینکه ویروس هپاتیت B از طریق تماس مستقیم با مایعات بدن (مانند خون، مایع منی یا مایعات واژن) فرد مبتلا منتقل میشود، گفت: این موضوع میتواند در طول رابطه جنسی محافظت نشده یا هنگام استفاده از سوزنهایی که برای تزریق مواد مخدر استفاده میشود اتفاق بیفتد بنابراین اگر مادر مبتلا به هپاتیت B باشد، نوزاد در هنگام تولد میتواند آلوده شود.
دکتر حسین پور با اشاره به اینکه حدود ۹۰ درصد از بانوان باردار مبتلا به عفونت حاد ویروس هپاتیت B، این ویروس را به نوزادان خود منتقل میکنند و بین ۱ تا ۲ از ۱۰ زن مبتلا به عفونت مزمن این کار را انجام میدهند، گفت: نوزاد میتواند با قرار گرفتن در معرض خون و مایعات آلوده در هنگام زایمان به ویروس مبتلا شود.
وی با بیان اینکه عفونت ویروس هپاتیت B در نوزادان میتواند شدید بروز کند، گفت: همه مادران باردار باید از نظر هپاتیت B مورد آزمایش قرار بگیرند تا به موقع از ابتلا آن به نوزاد جلوگیری شود، البته مادران مبتلا به هپاتیت B میتواند به نوزاد خود شیر دهند و از طریق شیردهی بیماری منتقل نمیشود.
وی با اشاره به اینکه واکسیناسیون هپاتیت برای جلوگیری از انتقال به نوزاد در عرض چند ساعت پس از تولد و ۶ ماه بعد از تولد انجام میشود و همچنین آزمایشاتی برای اندازه سطح آنتی بادی انجام میشود، گفت: اگر نتایج آزمایش نشان دهد نوزاد مبتلا به ویروس هپاتیت B است، باید تحت مراقبتهای پزشکی مداوم قرار گیرد و برای ارزیابی سلامت نوزاد و نحوه عملکرد کبد ویزیت منظم با پزشک نوزاد مورد نیاز است.
دکتر حسین پور با اشاره به اینکه هیچ واکسنی برای محافظت در برابر ویروس هپاتیت C وجود ندارد، اظهار کرد: آزمایش هپاتیت C حداقل یکبار برای همه بزرگسالان توصیه میشود و اگر قبل از بارداری تست هپاتیت C مثبت بود، میتوان قبل از بارداری درمان را شروع کرد.
وی گفت: در صورت آلوده شدن به ویروس هپاتیت C، نوزاد تحت آزمایش قرار میگیرد و در صورت مثبت بودن پاسخ ازمایشات نوزاد نیازمند مراقبتهای پزشکی مداوم است.
دکتر حسین پور با بیان اینکه در هپاتیت C اگر به نوزاد خود شیر میدهید، درمان باید پس از پایان شیردهی آغاز شود، گفت: بانوان مبتلا به ویروس هپاتیت نباید بیماری خود را مخفی کنند و اگر مراکزی که زایمان را انجام میدهند، به شرایط بیمار آشنا نباشند و اقدامات لازم از جمله تجویز داروها را برای نوزاد انجام نشود، قطعا نعمت سلامتی را از نوزاد گرفته میشود.
وی تاکید کرد: بنابراین اگر بیمار مبتلا به هپاتیت، تمایل به بارداری دارد میتواند با مراقبتهای لازم و حفاظت از خود تا حد زیادی شانس بهره مندی از داشتن یک نوزاد سالم را در خود افزایش دهد.