۲ شاعر خراسانی از تجربه‌های حضور در جلسات دیدار شاعران با مقام معظم رهبری می‌گویند، جلسه‌ای که امسال برگزار نخواهد شد
شکیبا افخمی راد/شهرآرانیوز- دیدار رهبر انقلاب با جمعی از استادان زبان و ادب پارسی و شاعران جوان و پیش‌کسوت در نیمه ماه رمضان و هم‌زمان با ولادت امام حسن مجتبی (ع) به یک سنت و آیین تبدیل شده‌است. آیینی که بسیاری از اهالی فرهنگ و ادب در طول سال برگزاری آن را انتظار می‌کشند. امسال نیز بسیاری منتظر این رویداد بودند، اما دیدار مقام معظم رهبری با شاعران به دلیل شیوع کرونا در کشور لغو شد.
این خبر را محمد حمزه‌زاده - قائم‌مقام رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی - اعلام کرد و در صفحه شخصی خود در اینستاگرام نوشت: «هر سال در شب میلاد باسعادت حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام، جمعی از شاعران و اهالی ادب فارسی به دیدار روی ماه رهبری می‌رفتند و در نشستی صمیمی شعر می‌خواندند و می‌شنیدند. امسال، اما به سبب شرایط خاص و برای رعایت قواعد بهداشتی، دیدار میسر نشد. از این‌رو به ابتکار مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری، جمعی محدود از شاعران برای بزرگداشت این مناسبت که به تعبیری سال تحویل شعر فارسی بود، نشستی صمیمی و جمع و جور را تدارک دیدند.» این برنامه شب گذشته ۱۹ اردیبهشت ماه روی آنتن شبکه چهار رفت.
با این حال جای خالی دیدار رهبری با شعرا ما را بر آن داشت تا در روز مقرر برای برگزاری این جلسه سالیانه به سراغ مصطفی محدثی خراسانی و سید عبدالله حسینی، دوتن از شاعران خراسانی که پیش از این بار‌ها در این جلسات شرکت کرده‌بودند برویم و درباره این تجربه با آن‌ها گپ‌و‌گفتی داشته باشیم.
ایجاد انگیزه و شور و نشاط برای جوانان
به گفته مصطفی محدثی خراسانی این دیدار‌ها با سابقه تقریبا سی ساله خود به یک سنت ادبی که هر سال مانند آیینی تکرار می‌شد تبدیل شده است و جامعه ما هرسال منتظر این مراسم است.
او با دل‌چسب و دل‌نشین خواندن این انتظار برای جامعه شعری کشوری به ویژه نسل جوان می‌گوید: «جوان‌های بسیاری در طول سال تلاش می‌کنند تا با رساندن کارشان به سطحی مناسب بتوانند در این جلسات شرکت کنند. در واقع این دیدار یک انگیزه قوی و سرشار از شور و نشاط برای آن‌ها محسوب می‌شود. البته این انگیزه و شور و نشاط برای امسال نیز وجود داشت تا اینکه در روز‌های گذشته اعلام شد به دلیل شیوع بیماری کرونا و با توجه به شرایطی که در کشور حاکم است این دیدار برگزار نمی‌شود.»
به‌گفته محدثی: «قطعا اگر این مراسم امسال نیز همچون سال‌های گذشته برگزار می‌شد بهتر بود، اما با توجه به شرایط کشور و درک این شرایط از سوی جامعه و شاعران، برگزار نشدن آن توجیه‌پذیر است.»
این شاعر با تأکید بر اینکه لغو این جلسه نمی‌تواند لطمه‌ای به این سنت هرساله بزند به پیشنهاد ویدئو کنفرانسی برگزار شدن این مراسم اشاره می‌کند: «من شنیدم که عده‌ای از دوستان پیشنهاد دادند که این جلسه به صورت ویدئو کنفرانسی برگزار شود. به نظر من اگر امکانش باشد در حد چندنفری ارتباط آنلاین داشته باشند و این مراسم به صورت نمادین نیز برگزار شود، خوب است و درهرحال از برگزار نشدن آن بهتر است.»
او درباره اثرات مثبت دیدار رهبری و شعرا نیز توضیح می‌دهد: «این مراسم سالیانه، از یک سو انرژی خوبی به جامعه ادبی تزریق می‌کرد و از سوی دیگر نیز ذهن آحاد مردم جامعه و ذهن مسئولان فرهنگی کشور را متوجه اهمیت جایگاه شعر می‌ساخت. همچنین این رویداد از این سال تا سال بعد یک تلنگر، حرکت و انگیزه‌ای برای شاعران بود تا شعر بسرایند و هم انگیزه‌ای برای متولیان فرهنگی بود تا برنامه‌ریزی و حمایت بیشتری از شعر انجام دهند»
به نظر این شاعر اگر در طی این سال‌ها این جلسات برگزار نمی‌شد پیشرفت شعر ما نیز به میزانی که الان هست، نبود. از این‌رو می‌توان گفت بخش عمده پیشرفت شعر را مدیون برگزاری همین دیدار‌ها هستیم.
نشستی صمیمانه و ادیبانه
محدثی از سال ۱۳۸۰ که از مشهد به تهران مهاجرت کرد، هرسال در این جلسات شرکت کرده‌است. همچنین پیش از سال ۸۰ و زمانی که در مشهد بود نیز چندباری به این مراسم دعوت شده‌است.
او با اشاره به حضورش در ۲۰ جلسه دیدار رهبری با شعرا می‌گوید: «من هرسال شور و شوق برگزاری این جلسه را داشتم و منتظر بودم تا آن خاطره شیرین تکرار شود و این دیدار روح تازه‌ای در جان من بدمد. همچنین دیدن اشتیاق دیگر شاعران خصوصا نسل جوان که از سراسر کشور خواهان حضور در این رویداد بودند برای من لذت‌بخش بود.» این شاعر با اشاره به آنکه چند سالی عضو شورای برگزاری این دیدار بوده‌است، می‌گوید: «در این شورا تصمیم می‌گرفتیم از چه کسانی برای شرکت در مراسم دیدار رهبری با شعرا دعوت کنیم. از این‌رو به طور مستقیم حجم عظیم شور و شوق مردم برای حضور در این مراسم از سراسر کشور را می‌دیدیم. هزاران شاعر آثارشان را می‌فرستادند و یا به طرق مختلف اسمشان به دست ما می‌رسید که درخواست حضور در این جلسه را داشتند.» محدثی درباره فضای این نشست‌ها نیز توضیح می‌دهد: «این نشست‌ها، صمیمی، پرانرژی، انگیزه‌بخش و سرشار از مهر و مهربانی و لطافت است. آن برخورد پدرانه، مهربانانه، صمیمانه و ادبیانه رهبر انقلاب با جمع شاعران چه در صحبت‌هایشان و چه در نکاتی که حین شعرخوانی شاعران گاهی جدی و گاهی با لطافت بیان می‌کنند برای من و تمام جامعه ادبی تبدیل به خاطراتی فراموش نشدنی شده‌است.»
حضور تأثیرگذار رهبر انقلاب در پیشرفت شعر
سید عبدالله حسینی دیگر شاعر مشهدی در صحبت‌هایش به پیشینه این دیدار‌ها اشاره می‌کند: «برگزاری این جلسات به سال ۶۳ در شهر مشهد برمی‌گردد. آن زمان حضرت آقا، رئیس جمهور بودند و برای نوروز به مشهد آمده‌بودند، در آن ایام جلسه‌ای با حضور شاعران خراسانی ترتیب دادیم که مقام معظم رهبری از آن بسیار اظهار مسرت کردند. از آن زمان به بعد هرسال که رهبر انقلاب به مشهد تشریف می‌آوردند این جلسه برگزار می‌شد. دیدار آیت‌الله خامنه‌ای با شعرا تا یک‌سال بعد از به رهبری رسیدن ایشان و بعد از رحلت امام (ره) در مشهد برگزار می‌شد، اما بعد از آن، این دیدار‌ها به تهران منتقل شد.»
او با تأکید بر اینکه این دیدار سال‌هاست برگزار می‌شده ابراز امیدواری می‌کند با شکست کرونا سال آینده این جلسه پربارتر برگزار شود.
حسینی درباره تجربه خودش از حضور در این دیدار‌ها نیز توضیح می‌دهد: «تصور کنید فردی تازه شعر سرودن را شروع کرده و تنها در شب شعری یا مسابقه‌ای شعر خوانده‌است، اما ناگهان این فرد خودش را در محضر رهبری یا در آن زمان در محضر رئیس‌جمهور می‌بیند. قطعا این اتفاق بسیار در روحیه او، طرز تفکرش و تصمیماتش در ارتباط با شعر می‌تواند تأثیرگذار باشد.»
حسینی با اشاره به اینکه در این جلسات تمام اساتید شعر و ادب خراسان حضور داشته‌اند، می‌گوید: «حضور در جلسات شعر مشهد به تنهایی یک اتفاق بزرگ برای شاعران بود. حال اگر آن فرد علاوه بر حضور فرصت شعرخوانی در محضر رئیس جمهور را پیدا می‌کرد گویی به قله کوه رسیده‌بود.»
او همچنین حضور مقام معظم رهبری در جلسه شعرخوانی را نه تنها باعث شکوفایی شعر مشهد بلکه باعث شکوفایی شعر سراسر کشور می‌داند. به نظر حسینی اگر امروز می‌بینیم شعر و ادبیات به ویژه ادبیات انقلاب ما به میزان درخور توجهی پیشرفت کرده‌است به دلیل توجه ویژه رهبر انقلاب به ادبیات و به ویژه شعر است. همچنین حضور ایشان در جلسات شعرخوانی و نشست و برخاستشان با شاعران نیز بسیار در بالندگی شعر معاصر تأثیرگذار بوده‌است.