به گزارش شهرآرانیوز؛ در هفته‌های اخیر، بسیاری از بیماران دیابتی مشهد از کمبود شدید انسولین خارجی گلایه کرده‌اند. انسولین‌های وارداتی که برای بسیاری از بیماران حساسیت کمتر و تأثیر بیشتری دارند، مدت هاست در داروخانه‌های این شهر کمیاب شده‌اند. این وضعیت سبب نگرانی و سردرگمی بسیاری از شهروندان شده است.
خردادماه امسال بود که موضوع کمبود انسولین وارداتی در صفحه صدای مردم منتشر شد. موضوعی که مدیر عامل انجمن دیابت استان نیز آن را تایید کرد.
یکی از بیماران در تماس با روزنامه مشکل را این گونه مطرح کرد: من سال هاست از انسولین خارجی استفاده می‌کنم و تغییر برند برای من مشکل ساز است. هر روز داروخانه‌ها را زیر پا می‌گذارم، اما به نتیجه‌ای نمی‌رسم. زندگی ما به این دارو وابسته است و حالا با این کمبود، نمی‌دانیم چه کنیم.
شهروند دیگری در پیام خود به روزنامه نوشته است: اگر انسولین خارجی نیست، چرا جایگزین مناسبی برای ما فراهم نمی‌شود؟ من نمی‌توانم ریسک استفاده از انسولین داخلی را بپذیرم، چون قبلا دچار عوارض شدید شده‌ام.
بسیاری از متخصصان هشدار می‌دهند که تغییر اجباری داروی بیماران دیابتی ممکن است عوارض جبران ناپذیری برای آن‌ها به همراه داشته باشد. این کمبود در حالی رخ داده که نیاز به انسولین وارداتی برای مدیریت دقیق قند خون در بسیاری از بیماران حیاتی است.
بیماران دیابتی و خانواده هایشان از مسئولان می‌خواهند که هر چه سریع‌تر برای تأمین انسولین خارجی اقدام کنند و دلایل این کمبود را شفاف سازی کنند. آن‌ها معتقدند که با توجه به شرایط خاص بیماران دیابتی، نمی‌توان این بحران را نادیده گرفت.
خبرنگار ما برای بررسی بیشتر این موضوع به چند داروخانه در نقاط مختلف شهر مراجعه کرد، اما در تمامی این داروخانه ها، انسولین خارجی موجود نبود. یکی از مسئولان داروخانه‌ای در خیابان احمدآباد گفت: ما ماه هاست انسولین خارجی دریافت نکرده‌ایم و هر روز با بیماران زیادی روبه روییم که ناامیدانه به دنبال این دارو هستند. این وضعیت نشان می‌دهد کمبود انسولین در سطح شهر گسترده و جدی است.
وحید آذری فر مدیرعامل انجمن دیابت خراسان رضوی است. او در گفت‌و‌گو با خبرنگار ما ضمن تأیید این موضوع، به ابعاد مختلف این مشکل و چالش‌های تأمین انسولین خارجی پرداخت.
آذری فر اظهار داشت: کمبود انسولین خارجی موضوع جدیدی نیست. این مشکل در دوره‌های مختلف تکرار شده و شدت آن متغیر است. گاهی این دارو به وفور یافت می‌شود و گاهی بیماران برای پیدا کردن آن باید داروخانه‌های بسیاری را جست‌و‌جو کنند.
به گفته وی، انسولین‌های تـــولـــید داخل و دارو‌های خوراکی دیابت به اندازه کافـــی موجود هستند، اما انسولین‌های خارجی به دلیــــــل عوامـــــل مختلفی کمیاب شده‌اند.
آذری فر توضیح داد: بسیـــاری از بیماران ترجـــیح مـــی دهـــنـــد از انـــســـولـــیـــن‌های خارجــــــی اســتفاده کنند، زیرا کیفیت این محصولات از نظر اثرگذاری بهتر ارزیابی می‌شود. هرچند مسئولان سازمان غذاودارو و وزارت بهداشت معتقدند کیفیت دارو‌های داخلی و خارجی تفاوت چندانی ندارد.
مدیرعامل انجمن دیابت خراسان رضوی این تأکید را نیز دارد: اینکه ادعا می‌شود انسولین ایرانی برای بیمار فایده‌ای ندارد از نظر علمی پذیرفته شده نیست، اما ممکن است که نسبت به تعیین دز آن انسولین و مشابه خارجی آن تفاوت‌هایی باشد که ما به بیماران توصیه می‌کنیم با نظر پزشک معالج انسولین تزریق کنند.
وی با اشاره به چالش‌های توزیع انسولین خارجی افزود: در حال حاضر توزیع این دارو‌ها محدود و غیرعادلانه است. ممکن است در شهرستان‌های کوچک با جمعیت کمتر، سهمیه‌ای برابر با مراکز بزرگ‌تر توزیع شود، در حالی که تعداد بیماران دیابتی در شهر‌هایی مانند مشهد بسیار بیشتر است. به طور مثال، در مشهد بیش از ۲۰۰ هزار بیمار دیابتی وجود دارد که حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد آن‌ها وابسته به انسولین هستند.
آذری فر یکی از دلایل کمبود انسولین خارجی را تحریم‌های بین المللی دانست، اما تأکید کرد: نمونه‌های تولیدی در هند و ترکیه در ایران در دسترس هستند.
وی همچنین به موضوع افزایش قیمت ارز و تأثیر آن بر واردات اشاره کرد: شرکت‌های توزیع کننده دارو به دلیل نوسانات ارز، در توزیع انسولین خارجی با احتیاط بیشتری عمل می‌کنند. این شرایط سبب شده است بسیاری از بیماران نتوانند سهمیه کامل خود را دریافت کنند و تنها تعداد محدودی از دز‌های مورد نیاز در اختیارشان قرار گیرد.
آذری فر همچنین به مشکلات کیفی انسولین‌های داخلی و برخی نمونه‌های خارجی اشاره کرد و گفت: برخی بیماران گزارش داده‌اند که استفاده از انسولین‌های داخلی یا نمونه‌های هندی و ترکیه‌ای به دلیل مشکلات پن‌های تزریقی یا اثربخشی کمتر برایشان دشوار است. به عنوان مثال، سفت بودن دکمه انتهای پن انسولین در برخی از این برند‌ها سبب می‌شود دارو به سختی تزریق شود.
مدیرعامل انجمن دیابت خراسان رضوی با تأکید بر ضرورت تلاش بیشتر مسئولان در این زمینه افزود: این وظیفه سازمان غذاودارو و وزارت بهداشت است که درباره وضعیت واردات انسولین خارجی و علل کمبود آن شفاف سازی کنند. در شرایطی که برخی بیماران ماهانه به ۶ تا ۷ قلم انسولین نیاز دارند، توزیع ناعادلانه و ناکافی این دارو‌ها مشکلات بسیاری ایجاد کرده است. دانشگاه علوم پزشکی و سازمان غذا و دارو باید تعداد بیماران وابسته به انسولین را به شرکت‌های توزیع کننده در شهر‌های مختلف اعلام کنند و بر اساس میزان مصرف استان یا شهرستان‌های استان، آن را توزیع کنند.