طنین همتی/ شهرآرانیوز، روان‌شناس فوق‌تخصص حوزه کودک و نوجوان در ادامه بیان کرد: خشونت خانگی مسئله‌ای فردی یا مربوط به خانواده نیست، یک مسئله اجتماعی و چند بعدی است.
منصوره میرزاده در ادامه تأکید کرد: قبل اینکه زنان ما ازدواج کنند و به فکر فرزندآوری باشند، باید آموزش‌های اصولی در فرزندپروری را بیاموزند. فرد نوجوان نیز از دورانی که آموزش آکادمیک می‌بیند، آموزش فرزندپروری و آموزش کنترل خشم هم باید یاد بگیرد.
وی افزود: حتی این آموزش‌ها باید از دوره دبستان تا دبیرستان شروع شود و در هر مقطعی متناسب با آن آموزش داده شود.
وی با بیان اینکه در مدارس باید رفتار و راه‌های ایمن‌سازی در مقابل انواع خشونت آموزش داده شود، افزود: کودک و نوجوان باید یاد بگیرد که اگر در خانه رفتار خشن دید، چه رفتاری داشته باشد یا حتی به محیط امنی در خانه پناه ببرد. اما متأسفانه دیده شده است فرزند به این دلیل که با پدر و مادرش برخورد قانونی نشود، سکوت می‌کند.
این روان‌پزشک با اشاره به قتل عسل، دختر ۱۰ ساله، تصریح‌کرد: عسل اگر در مدرسه یاد می‌گرفت در صورت مشاهده خشونت با کجا تماس بگیرد، شاید این اتفاق تلخ رقم نمی‌خورد. تنها راهکار آموزش مواجهه با انواع خشم به کودک در مدارس است. اینکه در صورت پرخاشگری والدین چه رفتاری انجام دهد و به جاهای امن خانه پناه ببرد یا حتی افراد امنی را پیدا کند و همسایه‌ها را در جریان بگذارد.
دکتر میرزاده با بیان اینکه دانش‌آموز باید یاد بگیرد در صورت مشاهده خشونت در خانه با چه تلفن‌هایی تماس بگیرد، افزود:خیلی مهم است که علاوه بر آموزش‌های آموزش و پرورش، رسانه‌ها و به‌ویژه صداوسیما که نفوذ بیشتری دارند، با اجرای برنامه‌های آموزشی، تبلیغات سریع و کوتاه به‌نحوه برخورد با خشونت خانگی بپردازند و اینکه کودک یا نوجوان در صورت مشاهده به کجا مراجعه کند.
وی گفت: همسایه‌ها در زمان رخ‌دادن این‌گونه اتفاقات نزدیک‌ترین افراد هستند که باید راه‌های ارتباطی سریع را بدانند و اطمینان داشته باشند که در صورت گزارش‌دادن، مشخصاتشان به‌عنوان گزارش‌دهنده محفوظ خواهد ماند.
وی تأکید کرد: خیلی افراد از شماره تماس‌هایی که برای گزارش‌دادن است، خبر ندارند که باز هم اطلاع‌رسانی صداوسیما و بیلبوردهای شهر را می‌طلبد.
وی اذعان کرد: ریشه بیشتر خشونت‌های خانگی فقر و نبود والد مقتدر در خانه است که نتیجه آن به وجود آمدن مشکلات اخلاقی و روانی و اعتیاد است و ریشه آن را در سیاست‌های کلان باید جست‌وجو کرد.
این روان‌پزشک حوزه کودک و نوجوان در ادامه گفت: به‌طور معمول سکوت مادر خانواده در برابر رفتار خشونت‌آمیز پدر در قبال بچه به‌دلیل ترس از طلاق یا به خطر افتادن جان فرزند است که ناخواسته به ادامه‌دار بودن خشونت در خانه کمک می‌کند. در صورتی که اگر از حقوق اجتماعی‌شان آگاه شوند و مرجع‌های حمایت‌کننده را بشناسند، به خود و خانواده‌شان و حتی والد پرخاشگر کمک می‌کنند.
دکتر میرزاده با اشاره به اینکه آموزش به والدین در نحوه رفتار با کودک زیر ۵ سال تنها راهکار جلوگیری از کودک‌آزاری است، تأکید کرد: کودکان زیر ۵ سال را نمی‌توانیم به‌طور مستقیم آگاه کنیم. تنها راه آن آموزش‌های پیشگیرانه به والدین است که اگر کودکشان رفتاری دارد که نمی‌توانند آن را کنترل کنند، به کجا مراجعه کنند و خشونت خودشان را چگونه درمان کنند.
وی با تأکید بر اینکه بهزیستی شماره تماس اختصاصی برای کودک‌آزاری اختصاص دهد، ادامه داد: شماره ۱۲۳ بهزیستی برای گزارش انواع آسیب‌های اجتماعی است. اگر بهزیستی باتوجه‌به حساسیتی که کودک‌آزاری در انواع خشونت دارد، شماره‌ای جداگانه برای آن اختصاص دهد، در بحث پیشگیری کمک مهمی می‌تواند بکند.
این روان‌پزشک تأکید کرد: همه مراکز بهداشت در مناطق شهری و حتی استانی مشاور روان‌شناس دارند تا در صورت نگرانی خانواده‌ها، بتوانند به این مراکز که در دسترس هست، مراجعه کنند و از بروز خطراتی جبران‌ناپذیر جلوگیری شود.
وی گفت: اکنون آموزش و پرورش، شماره ۱۲۳ و مراکز بهداشتی 3 مرکزی است که در صورت مشاهده خشونت می‌توانیم گزارش دهیم.
دکتر میرزاده یادآور شد: وقت آن است که نگرشمان را از دوره کودکی و نوجوانی عوض کنیم. نگرشمان را به بچه خوب یا بد باید عوض کنیم و بدانیم همین قضاوت‌ها و نگاه سطحی به رفتار فرزندان هم از مصادیق خشونت است و زمینه‌ساز خشونت خانگی است.
وی با تأکید بر اینکه مقابله با کودک‌آزاری مسئولیتی اجتماعی است، گفت: مسئولیت اجتماعی فرد فرد ماست که در صورت مواجهه با این خشونت‌ها در نزدیکی خودمان، اطلاع‌رسانی کنیم. در مقابل در صورت سکوت، در خلق اتفاق بد در جامعه مقصریم و استرس آن یک آسیب همه‌گیر برای ماست و تک‌تک ما مقصریم.