شنای قیمت‌ها در طول ارز

تا ده‌پانزده سال پیش، روز‌های کاری تقویم، مشکی بودند و فقط همان روز‌هایی که با رنگ قرمز توی تقویم مشخص شده بود، روز تعطیل بودند. تقریبا هیچ اتفاقی هم نمی‌افتاد که روز غیرتعطیل، تعطیل شود. اما الان شب که می‌خوابیم، صبح می‌فهمیم همان روز‌های ظاهرا مشکی تقویم هم قرمزپوش شده‌اند و تعطیل هستند. تز مسئولان هم گویا این است: سعی کن تعطیلی در نگاه تو باشد، نه در رنگ قرمز تقویم!

کم‌وکسری‌های هوایی

یک عضو کمیسیون عمران مجلس گفته است: چهارصد تا هواپیما کم داریم. خبر بدی هم نیست. به اندازه چهارصد هواپیما کمتر حادثه ناگوار داریم؛ البته خدا را شکر کمبود‌های زندگی ما مردم، مثل قضیه هواپیما‌ها سنگین نیست. کمبود‌های ما خیلی‌خیلی کوچک هستند؛ مثلا در حد نبودن چهارتا تخم‌مرغ توی در یخچال و نهایتا چهارصد گرم گوشت برای پختن قرمه‌سبزی؛ البته گاهی مریض هم می‌شویم که در حد ۴۰۰ هزار تومان، پول ویزیت و دارو کم داریم. ولی خدا را شکر تاکنون هرگونه کمبود داشته‌ایم، مشکل کمبود چهارصد هواپیما توی خانه نداشته‌ایم!

یک گزارش توپ از ماهی‌های پابه‌توپ

واقعا چه لحظات نابی را از دست دادند کسانی که نتوانستند بازی تاتنهام و منچستر را به‌صورت زنده ببینند، نه به‌خاطر خود بازی، بلکه به‌خاطر کلمات قصار گزارشگر، آقای خیابانی، در هنگام بازی! ایشان از آناتومی انسان‌هایی پرده برداشت که به جای شش، آبشش دارند و گفت بازیکنان تاتنهام به‌جای دو تا آبشش، انگار سه چهار تا آبشش دارند؛ یعنی آدم منتظر است یک لحظه غافلگیرکننده فوتبال ببیند ولی جملاتی می‌شنود که غافلگیرکننده‌تر است.

اصلا آدم، صحنه بازی را از دست بدهد ولی این جملات را از دست ندهد؛ البته آقای خیابانی جملاتی مانند (باران می‌وزد؛ کسی که لیزر انداخته، قطعا داخل استادیوم نشسته است، و همچنین مسی خیلی بهتر از کریس رونالدو هست، ولی انصافا رونالدو هم چیزی از مسی کمتر نداره) و خیلی جملات دیگر را حین گزارش‌هایش گفته است و خلاصه حتی اگر بازی کسل‌کننده باشد، گزارشی به بینندگان ارائه می‌دهد که نه‌تنها کسل‌کننده نیست، بلکه چرت‌پاره‌کن هم هست!

ارزی که ارزان‌شدنش، آرزوست!

همان‌طور که باخبر هستید، قیمت ارز بدجوری ترمز بریده است. نوسانات در حدی هستند که اگر کاسب در طول یک ماه به‌جای جنس مغازه، فقط دلار بخرد و آخر ماه بفروشد، هم اجاره مکان تجاری خودش را می‌تواند پرداخت کند و هم سود بیشتری از فروش ارز نصیبش شود!

البته کاسب‌ها این کار را نمی‌کنند و مثل همیشه جنس می‌خرند؛ چون مثلا اگر ماه بعد دلار ۸۰ تومان بشود، می‌گویند: جنس‌هایمان گران است؛ چون وقتی دلار ۹۰تومان بود، خرید داشتیم. بازار هم طوری است که هر مقدار که ارز تزریق می‌کنند، آرامش پیدا نمی‌کند و گویا فقط باید آمپول آرام‌بخش به این بازار زد تا شاید کمی آرام بگیرد!