سعید علی‌حسینی عضو سابق تیم ملی وزنه برداری ایران در ارتباط با کناره گیری یکباره خود در سال ۹۸ توضیح داد.
اشک‌های سعید علی‌حسینی بعد از نایب‌قهرمانی در جهانی ۲۰۱۷، بی‌شک یکی از ماندگارترین تصاویر تاریخ ورزش ایران بود. سعید بعد از ۸ سال محرومیت، دوباره به صحنه برگشت و توانست ذره‌ای از حقی را که به‌خاطرش ۸ سال خون دل خورده بود، بگیرد. علی‌حسینی ۲ سال بعد از این ماجرا هم وزنه زد و چند مدال خوش‌رنگ دیگر هم به افتخاراتش اضافه کرد، اما به‌یک‌باره آبان‌ماه سال گذشته از دنیای حرفه‌ای خداحافظی کرد. علی‌حسینی که مثل بسیاری از وزنه‌برداران ایرانی دلِ خوشی از رئیس سابق فدراسیون جهانی ندارد، دیروز در برابر خبرنگار ایسنا درباره مسائل مختلف صحبت کرد.
تعویق المپیک برای وزنه‌برداری ما خوب بود
سعید علی‌حسینی درباره اینکه تعویق یک‌ساله المپیک چقدر می‌تواند بر روی نتیجه‌گرفتن وزنه‌برداران ایران در توکیو تأثیرگذار باشد، بیان کرد: سال ۲۰۱۹ آن‌طور که باید، نتوانستیم برای المپیک آماده شویم. سهراب مرادی، کیانوش رستمی، علی هاشمی و علی داودی شانس‌های ما برای رفتن به المپیک هستند که ۳ نفر آسیب‌دیدگی داشتند و داودی هم به رکورد‌های ایده‌آل و پختگی کامل نرسیده بود. از‌این‌رو قطعا تعویق المپیک ممکن است فرصتی باشد که کتف سهراب مرادی بهتر شود، کیانوش رستمی به سطح خوبی برسد و علی داودی هم آماده‌تر شود. از اوضاع علی هاشمی اطلاعی ندارم، اما می‌دانم که او تنها در شرایط اردویی، می‌تواند خیلی خوب تمرین کند و باید به او بیشتر رسیدگی شود؛ چون تمرین در خانه با توجه به امکانات کم و هزینه‌هایی که وجود دارد، خیلی سخت است. همچنین امکانات در تهران نسبت به شهر‌های دیگر خیلی فرق می‌کند. او ادامه داد: در کل احساس می‌کنم تعویق المپیک برای وزنه‌برداری می‌تواند خوب باشد؛ هرچند کشور‌های دیگر هم از این فرصت استفاده می‌کنند، اما سطح وزنه‌برداران ما بالاست و می‌توانند میزان آمادگی خود را خیلی بهتر کنند.
زمان آیان، مدال‌ها بالا و پایین می‌شد
علی‌حسینی درباره تغییروتحولات در فدراسیون جهانی تأکید کرد: اتفاقاتی که افتاد و تاماش آیان رفت، برای وزنه‌برداری خیلی خوب شد؛ چون وزنه‌برداری افول کرده بود و هیچ پیشرفتی از لحاظ اقتصادی و اجتماعی نداشت و بیشتر تمرکز‌ها روی مسئله دوپینگ بود. تفکر بدی وجود داشت و باعث شده بود برخی کشور‌ها برای بالاکشیدن خودشان از دوپینگ استفاده کنند. همچنن یک گروه نیز از مسئله دوپینگ استفاده کردند و بالا رفتند و گروهی دیگر زمین خوردند و مدال‌هایی بالا و پایین شد. امیدوارم دید جدیدی وارد شود که وزنه‌برداری را بزرگ کند و آن را به‌سمت پیشرفت ببرد.
در ایران افرادی داریم که می‌توانند در فدراسیون جهانی باشند
نایب‌قهرمان بازی‌های آسیایی جاکارتا درباره نیاز ایران به داشتن کرسیِ تأثیرگذار در انتخابات فدراسیون جهانی تصریح کرد: ابتدا باید انسجام و همدلی در داخل ایران به وجود بیاید. ما در ایران همیشه افراد خوبی داشته‌ایم و در بحث مدیریتی و اجرایی هم بالاخره هر کسی از یک‌جایی باید شروع کند. با توجه به نیروی انسانی خوبی که داریم، می‌توانیم سرمایه‌گذاری کرده و گزینه‌های خوبی معرفی کنیم. او افزود: باید وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک و فدراسیون دست به دست هم بدهند. افرادی داریم که می‌توانند در فدراسیون جهانی حضور داشته باشند و در این صورت برای کشور خودمان خوب می‌شود. فقط نیاز به همدلی و انسجام است که قوی جلو بروند.
قرار شد با تیم پایه همکاری کنم
علی‌حسینی در پاسخ به این پرسش که قرار است همکاری‌اش با تیم ملی پایه ادامه داشته باشد یا خیر، گفت: قبلا صحبتی با آقای مرادی و بیرانوند داشتم و با توجه به درپیش‌بودن مسابقات جوانان و نوجوانان قرار شد در مقطعی به آن‌ها کمک کنم که این اتفاق هم افتاد. اکنون در صحبتی که با دبیر فدراسیون داشتم، به من گفت فدراسیون برای من برنامه دارد. من هم اعلام‌آمادگی کرده‌ام که حاضر به کمک به وزنه‌برداری هستم و حالا منتظریم ببینیم در آینده چه چیزی پیش می‌آید.
وی در پایان در پاسخ به پرسش دیگری مبنی‌بر اینکه با توجه به داشتن باشگاه وزنه‌برداری، تعداد علاقه‌مندان به این رشته زیاد است یا خیر، تأکید کرد: وقتی برنامه‌ریزی باشد، مردم هم استقبال می‌کنند و در باشگاهی که تحت مدیریت خود من است، علاقه‌مند زیاد داریم و ما نتایج رشد ورزشکاران را به اطلاع خانواده‌های آن‌ها می‌رسانیم و آن‌ها نیز تشویق می‌شوند که همکاری کنند. اما باشگاه‌های زیرنظر هیئت، نه اینکه برنامه‌ریزی نباشد، بلکه خود هیئت‌ها هم حمایت نمی‌شوند و آن‌ها نیز نمی‌توانند مربیان خود را حمایت کنند. زمانی هم که بعد از یک‌سال ورزشکار نتیجه نگیرد، خود‌به‌خود بی‌انگیزه می‌شود و خانواده‌ها هم می‌خواهند فرزندانشان به سراغ حرفه‌ای دیگر بروند.