به گزارش شهرآرانیوز؛ شاید هنوز هم برای خیلیها این سؤال مطرح باشد که چرا به ماه مبارک رمضان ماه مهمانی خدا میگویند و چه اتفاقی در روزهداری و نخوردن و نیاشامیدنهای ما رخ میدهد که باعث میشود ما به این مهمانی وارد شویم و عدهای از ما، مهمان خاص خدا باشیم. در بررسی پاسخ این پرسشها با حجتالاسلاموالمسلمین دکتر عباس فرازینیا، مدیر ارتباطات حوزوی دفتر تولیت آستانقدسرضوی و کارشناس مذهبی، گفتوگو کردهایم.
ما میدانیم که همه زمانها و همه مکانها از آن خداست، اما برخی مکانها اختصاص به خود خدا یافته است؛ مثل کعبه و مسجدالحرام که اختصاص به خدا دارد و از آن به بیتا... تعبیر میشود یا آنکه خدا در قرآن درباره مساجد میفرماید: «وَ أَنَّ الْمَساجِدَ لِلَّهِ». همه روزها هم متعلق به خداست، اما روزهایی همچون مبعث، غدیر و چند روز دیگر را یوما... میگویند؛ چون در آن اسمی از اسماءا... برای بشر جلوهگر شده است.
یکی از مخلوقات خدا، ماههای دوازدهگانه هستند که درمیان آنها رمضان، چون بندگان الهیِ خدا در آن با امساک از خوردن و آشامیدن و روزهداری به امر خدا لبیک میگویند، ماه مهمانی و ضیافتا... نام گرفته و، چون در این ماه قرآن بر قلب پیامبر (ص) نازل شده است و خدا درباره این نزول میفرماید: «إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَه مُبَارَکَه»، به این ماه، مبارک میگوییم؛ چنانکه پیامبر اکرم (ص) میفرمایند: «نگویید رمضان، بگویید ماه مبارک رمضان».
همانطور که همه زائران خانه خدا جزو ضیوفالرحمن محسوب میشوند، در ماه مبارک رمضان هم وقتی بندگان، امر خدا را پیروی میکنند و با قدرت اراده و تصمیمگیری، حرمت قوانین الهی را نگاه میدارند، در زمره ضیوفالرحمن قرار میگیرند، اما هر کسی به قدر توان و وقت و اهتمامی که صرف میکند، از این مهمانی بهره میبرد، لذا باید برای بیشترین بهرهگیری، آن را قدر بدانیم؛ چون فرصتها مثل ابر بهاری در حرکت هستند.
اصلیترین راه برای استفاده از ماه مبارک را قرآن کریم و روایت پیامبر (ص) و اهلبیت (ع) به ما نشان دادهاند. خداوند در آیه۱۸۳ سوره بقره میفرماید: «ای اهل ایمان! روزه بر شما مقرر و لازم شده است، همانگونه که بر پیشینیان شما مقرر و لازم شد تا پرهیزکار شوید»، یعنی مؤمنان را خطاب قرار میدهد. پیامبر (ص) هم درباره ماه مبارک رمضان میفرمایند: «ای مردم! ماه خدا به شما روی آورده است با برکت و رحمت و مغفرت؛ ماهی که نفسهایتان در آن تسبیح است و خوابتان در آن عبادت محسوب میشود». در بیانی از امیرالمؤمنین (ع) نیز آمده است: «از خدا بخواهیم که به ما شناخت فضل و جلال و جبروت و حرمت ماه مبارک رمضان را الهام کند».
ماه مبارک رمضان حداقل هشت فرصت طلایی به ما میدهد که اگر خوب از آنها استفاده کنیم، اتفاقات شگرفی در زندگی ما میافتد؛ نخست، فرصت انس ویژه با قرآن کریم؛ چون ثواب قرائت یک آیه قرآن در این ماه، برابر است با ثواب ختم قرآن در ماههای دیگر. دوم، فرصت ایجاد نظم در زندگی درقالب نماز اول وقت؛ سومین فرصت، امکان انس با دعا اعم از دعاهای روزانه، دعای سحر، دعای افتتاح و دعای ابوحمزه ثمالی و دعای شبهای قدر است.
چهارمین فرصت برای سلامتی ماست. رمضان فرصت کسب سلامتی به ما میدهد؛ اگرچه برخی تلاش میکنند به بهانه به خطر افتادن سلامتی، از روزه گرفتنشانه خالی کنند، شریعت به ما میگوید: «روزه بگیرید تا سالم بمانید یا سالم شوید». روزهای که قرآن از آن سیزده بار و روزهداری که از او هفت بار یاد کرده است، از اصلیترین نسخههای جامعه پزشکی در کل سال برای درمان و سلامتی است و بدن را ایمن و سالم میکند.
پنجمین فرصتی که ماه مبارک رمضان دراختیار روزهداران و میهمانان الهی میگذارد، فرصت خودسازی و رشد روحی و معنوی است. انسان با دهان روزه و احساس حضور در مهمانی خدا، فرصت جهاد اکبر را که مبارزه با هوای نفس است، پیدا میکند. در روایتی از امیرالمؤمنین (ع) است که فرمودند: «روزه پرهیز از حرامهاست»؛ یعنی انسان همانطور که از خوردن و آشامیدن پرهیز میکند، باید از گناه و خطا هم پرهیز کند. همین انسان را رشد میدهد.
هفتمین فرصت ساختنی است. مؤمن باید فرصتیاب، فرصتساز و فرصتسوز باشد. در ماه مبارک رمضان خدا به ما این امکان را داده است که با فرصتیابی برای کسب ثواب و رشد روحی و معنوی، استفاده کنیم و فرصتهای گناه و خطا را بسوزانیم. نوع روزهداری ما هم بسیار مهم است؛ چون روزه بر سه قسم است؛ روزه عوام یعنی فقط نخوردن و نیاشامیدن، روزه خواص یعنی علاوهبر آن، گناه هم نکنیم و روزه خاصالخاص یعنی حتی فکر گناه هم به ذهن انسان خطور نکند، بلکه اندیشه او فقط در مسیر بندگی خدا باشد. چنین روزهای به انسان معنویت و توفیق بسیار میدهد.
ششمین فرصتسازی رمضان برای ضیوفالرحمن، کسب علم و رشد و آگاهی است؛ چون روزهدار به وقت روزهداری میتواند از علم خوب بهره میبرد و در شبهای این ماه هم، با اهتمام میتواند علم و دانش کسب کند. امامصادق (ع) میفرمایند: «افضل اعمال در شبهای قدر، کسب علم و معرفت است». هفتمین فرصت، ایجاد زمینه افزایش آزادی روح و تقویت اراده است؛ اینکه انسان آزادانه فرصت دارد اراده خود را در بندگی خدا و کنترل نفس و زندگی قانونمند در مسیر الهی و کسب تقوا بهکار ببندد، آثار بسیار دارد.
هشتمین فرصت این است که ماه مبارک رمضان، موسم تقویت عواطف انسانی و بروز عشقهای مقدس و مهرورزی است. وقتی روایات به ما میگویند اگر یک لیوان آب یا یک دانه خرما به شخص روزهدار در وقت افطار بدهید، خدا ثواب آزادی بندهای گرفتار را به شما میدهد، یعنی فرصت برای مهرورزی و اجر بردن در این ماه مبارک، مهیاست و میتوان درقالب سفرههای ساده افطاری، هر روز مهرورزی به بندگان خدا را تمرین کرد.